---İyi Okumalar---
Güneş tam gözümü hedef alırken homurdanarak başımı kaldırdım.Ne olurdu güneş ışığı gözüme girmese ? Çok mu şey istiyorum yoksa ?
Ayağa kalkıp pencereye ilerlerken gözlerim Cody'yi buldu.Oh,beyefendinin bırakın gözlerini,yüzüne bile güneş vurmuyor !
Perdeyi hızla kapatıp tekrar yatağa ilerledim.Yok olan uykuya bir lanet savurup Cody'e döndüm.
Güneş ışığı olmamasına rağmen yüzü parlıyordu ve bu onu daha mükemmel kılıyordu.Sanırım bu çocuğun beni sevmesi bir lütuftu.Benim gibi patavatsız,düşünmeden hareket eden aynı zamanda güçlü,göz alıcı,eşsiz- Tamam,sustum.
Kapı birden açılınca bakışlarım hızla oraya döndü.Lucy yatağın ucundan bana sırıtırken,Cody de yatakta doğrulup gerindi.Gözleri Lucy'den önce beni bulurken sersemce gülümsedi."Günaydın."
"Günaydın !"
Lucy benim yerime cevap verince ikimizin bakışları da ona döndü.Tehdit edici ve ölümcül bakışlar.
"İkiniz de hemen kalkıyorsunuz.Bugün okul ve seçmeler var.Kahvaltımızı hızla yapmalı ve okula yetişmeliyiz.Ya da geç gidelim ve okula havalı bir giriş yapalım.Ama sonuçta okula gidelim.Hadi hadi. Bak hâlâ yataktası- Hey bu acıttı !"
Yastıklardan birini Lucy'ye fırlatmamla başını tutup çenesini kapatması bir oldu.
"Bir tane daha istemiyorsan git bence."
Cody kıkırdarken Lucy elini beline koyup ona baktı."Kardeşinim ben senin,kardeşin.Beni gerektiğinde sevgilinden koruman gerek."
Başımı sallayıp kahkaha attım."Evet Cody,onu benden koruman gerek." dememle Cody'nin gülümsemesi bir oldu."Lucy,senden demedi ki sevgilinden dedi."
Kahkaham silinip,kaşlarım çatılırken diğer yastığı da Lucy'ye fırlattım.Ama son anda kaçtı pislik.
Cody arkasına yaslanırken sırıttı."Eğer kendini benim sevgilim yerine koymak istiyorsan orası başka."
Yapmacık bir şekilde gülümseyip "Seni yataktan düşürmemi istemiyorsan sus Cody." dediğimde alayla sırıttı."Beni en son yataktan düşürdüğünde seni öpmüştüm."
"Hatırladım.Sonrasında da tartışmış ve seni kırmıştım.Bir daha ister misin ?"
Ağzına fermuar çeker gibi yapınca gülümsedim.Ha şöyle yola gel !
Yataktan kalkıp odamdaki banyoda ilerlemeden önce dolaptan formamı aldım.Bunu uzun süre giymemiştim sanırım.Gerçi Lucy zorlamasa yine giymezdim.
Birkaç dakika içinde işlerimi halledip banyodan çıktım.Odayı terk edip merdivenlerden aşağı atlarken Kate'i gördüm.Siyah bir dar paça,beyaz t-shirt ve siyah deri ceket giymişti.Kombini ve sarı saçları onu eşsiz yaparken gülümsedim.Eee kimin teyzesi ?
Mutfağa ilerlerken hızlı hareket edip yanağından öptüm.Kıkırdarken dolaptan aldığı paketi bana uzattı.
"Sadece yarısı Summer.Anlaştık mı ?"
Başımı usulca sallayıp torbayı kafama diktim.Kan,susuzluğumu ve açlığımı götürürken torbanın yarısını bitirip tekrar dolaba koydum.
Kate dolaptan iki paket daha alırken bakışlarımı yeni gelen Lucy'e çevirdim.Benim siyah pelerinimin aksine koyu mavi pelerin giymişti.
Aslında forma dediğimde bakmayın.Giydiklerimiz tamamen siyah olduktan sonra sorun olmuyordu.(Tabi benim ara sıra beyaz t-shirt giymem ayrıydı.) Okulun siyah t-shirt'ünde ve pelerinin sağ tarafında safir mavisi bir hilal vardı.Hilalin altında da büyük harflerle CAPRİANO yazıyordu.
"Çıkalım mı artık ?"
Cody'nin sesini duymamla başımı kaldırdım.Sanırım artık okula gitmemiz ve herkese kim olduğumuzu göstermemiz gerekiyordu.
****
"11-A Vampir sınıfı.Biliyorsunuz birkaç gün sonra turnuva yapılacak. Biz de çalışmalara başlamalıyız.Şimdi seçeceğim iki kişi benimle birlikte odama geliyor."
Bay Ross'un bakışları sınıfı tararken "Summer ve Lucy" dedi.Biz ayağa kalkarken sınıftan homurdanmalar yükseliyordu.Lucy ile kısa bir bakışma yaşadık.Şaşırdığımız konu aynıydı.Rebecca neden seçilmedi ?
Gözlerim Rebecca'yı ararken olumsuz sonuçla birlikte sınıftan çıktım.Demek ki burada olmadığı için seçilmemişti.Sakın Lucy'nin seçilmesini istemediğimi sanmayın.Sadece Lucy bu okulda yeni.Bu yüzden yani.
Tek kelime etmeden Bay Ross'un odasına girmemizin ardından kapı tekrar açıldı.Bay Michael,Cody ve bir kurt daha içeri girerken Cody'e baktım.Ukalaca gülümsüyordu.Bakışları beni bulurken bu sefer samimi bir şekilde gülümsedi.
"Summer ve Cody.Bakışmayı kesip bize döner misiniz ?"
Gözlerimi devirip Bay Ross'a dönerken ellerini masaya koyup hepimize teker teker baktı.
"Sanıyorum ki turnuvayı biliyorsunuz ?"
Başımızı sallayınca devam etti.
"Turnuva bir hafta sonra,ölümlülerin bulamayacağı bir yerde olacak.Ve siz bir haftayı tamamen antremanla geçireceksiniz.Karşınızda BERSANO Koleji olacak.Bilirsiniz,Bersano öğrencileri çok hırslıdırlar.Onlara dikkat etmeniz gerekecek.Sizi yenebilirler."
Cody ukalaca sırıtırken "Bizim avantajımız var." dedi."Bizde Alexandra Summer Hills var.Bizi yenemezler."
Bay Ross ve Bay Michael başını sallarken,Bay Ross beni işaret etti.
"En büyük avantaj sensin Alexandra.Ama sakın onları mutlaka yenerim düşüncesine kapılma.Elbet yaparsın ama ukala olma.Ukala olup şansını mahvetme."
Başımı sallarken o da başını salladı.
"Bersano Koleji bugün buraya gelecek.Antremanları burada yapmak istediler.İster birlikte yaparsınız,ister bağımsız.Karar size kalmış.Nasıl olsa ev sahibi sizsiniz."
Derin bir nefes alıp masadan ellerini çekti.Camdan dışarıya kısa bir bakış atıp tekrar bize döndü."Gelmişler bile,bahçe de bekliyorlar."
Cody ve ben önden çıktık.Bay Ross ve Bay Michael adımlarını sıklaştırıp önümüze geçerlerken gözlerimi devirdim.
"Gergin gibisin."
Cody'nin yüzüne bakınca çatılmış kaşlarını gördüm.Bakışlarımı kaçırırken elimi yumruk haline getirdim.
"İçimde bir his var.Sanki...kötü bir sürpriz bizi bekliyor gibi."
Yumruk yaptığım elimi tutarken gözlerimin içine baktı.Yürümeye devam ederken "Sakin olmaya çalış." dedi.
Gözlerimi devirip elimi çektim."Moral için saol Walker."
Ukalaca gülümserken "Önemli değil Hills." dedi."Her zaman."
Sonunda bahçeye çıktığımızda ileride parkedilmiş araba gözüme çarptı.Biz arabaya daha da yaklaşırken ön kapı açıldı.Arabadan bir adam çıkıp başıyla Bay Michael ve Bay Ross'a selam verdi.Arabanın diğer kapıları da açılırken başımı yana eğip gözlerimi kıstım.
Rebecca'nın o arabada ne işi vardı ?
İlk inen adamın gözleri beni bulurken adımlarını sıklaştırıp birkaç adım ötede durdu.
Yumruğunu kalbi üzerine koyup hafifçe eğilirken,göz temasını bozmamaya özen gösterdim.Bu hareket anneme karşı yapılan bir saygı hareketiydi.Annem vampirler arasında Kraliçe diye anılınca ben de Prenses konumuna düşüp bu saygıyı alıyordum.Ama bu saygıyı uzun zamandır almamıştım.Bay Ross'tan bile.
Karşımdaki adama "Buna gerek yok." dediğimde belini doğrulttu."Bu anneme ait bir şey."
Adam başını sallayıp arkasına baktı.Arabadan iki erkek ve bir kız daha çıkarken adam gerileyip onların yanına geçti.
"Hoş geldin Chris Mars.Bize öğrencilerini tanıtmayacak mısın ?"
Bay Ross'un sözlerinden sonra Chris Mars öğrencileri gösterdi.
"Rebecca,Thomas,Austin ve Amelia."
Karşılığında Bay Ross da bizi gösterdi."Cody,Lucy,Daniel ve Alexandra."
Karşı takımla baş işaretiyle selamlaşmanın ardından Lucy'ye döndüm.Gözlerini birine dikmiş,şokta gibiydi.Elimi gözlerinin önünde salladım."Lucy iyi misin ?"
Donuk bakışları bana dönerken uzanıp kolumu tuttu ve sürüklemeye başladı.Diğerlerinden uzaklaştığımız anda "O da burada." dedi.
Gözlerimi kırpıştırırken bana baktı.Gözlerindeki hüzün açıkça okunuyordu."Thomas burada."
İlk birkaç kaç saniye bir şey anlamadım.Ardından aklıma Rebecca,Cody,Lucy ve Thomas dörtlüsü geldi.Thomas buradaydı.
Soğukkanlılığımı korumaya çalışarak "Lucy." dedim."Onun burada olması neyi değiştirir ?"
Gözleri tekrar beni bulurken "Bilmiyorum." diye mırıldandı."Ama Summer,o burada.Beni dinlemeden hayatından çıkardı,bana güvenmedi,Cody ve beni yanlış anladı ama şu an karşımda hiçbir şey olmamış gibi duruyor."
Ellerimi omuzlarına koyarken ona baygınca baktım."O seni unutmuş Lucy.Sen de onu unuttun.Boşver böyle olsun aranız.Eskiye dönmeye ihtiyacın yok senin."
Yeterli gelmediğini anlayınca moral konuşmama devam ettim."Eski dörtlüyü unutmalısın.Baksana,artık biz varız.Cody,Zach,Scott,ben,sen ve hatta Carter.Zach,Thomas değil.Ben de Rebecca değilim.Seni bırakmayız biz."
Gülümserken gözlerinin dolduğunu gördüm.Kollarını belime sararken "Haklısın." diye fısıldadı."Sen Rebecca değilsin."
Ayrıldığımızda hızla gözlerini sildi."Tamam." dedi kendi kendine."O umrumda değil."
Cody'nin bize yaklaştığını görünce kollarımı göğsümde birleştirdim.
"Ne konuşuyordunuz siz Lucy ile ?"
Sırıtıp "Sanane." dediğimde başını salladı."Tamam,ısrar etmiyorum.Ama Bay Ross hemen antremana başlamamızı söyledi."
Başımı sallayınca Lucy'ye gülümsedi.Kolunu onun beline dolarken "Onu boşver." diye fısıldadı."Görmezden gel."
Omuz silkip yürümeye başlayınca onlar da arkamdan geldi.Bay Ross,Bay Michael ve Chris Mars ile yürürken üçümüzü görünce kurt okulunu işaret etti."Antremanlar orada olacak Alexandra.Şu an herkes orada."
Başımı tamam anlamında sallayıp diğer okula yöneldim.Kapıdan geçtiğimizde gördüğüm ilk manzara birbirlerine yumruk atan Bersano öğrencileriydi.Lucy,takım arkadaşımız Daniel'in yanına giderken Cody'e döndüm.
"Pekâlâ,sanırım birazdan seni yumruklamam gerekecek."
Kollarını iki yana açıp "Hep yaptığın şey değil mi ?" dediğinde güldüm.
"Bana yenileceğini mi söylüyorsun ?"
Başını iki yana sallarken güldü."Bence bu sefer beni yenme.Bana da şans ver."
Gülümserken ona ilerledim."Sanırım sana şans veremeyeceğim."
Sahanın iki ucuna doğru ilerlerken Rebecca,Cody'nin yerine geçti.Kaşlarımı çatarken kollarını iki yana açıp "Cody'i boşver.Beni yenmeye çalış !" diye bağırdı.
"Çalışmak mı ? Emin ol hiç yorulmayacağım bile !"
"Kendini büyük görme Alexandra.Bir bakarsın yerlerdesin."
Sinirle kahkaha atarken "Senin tarafından mı ?" diye sordum.
Başını sallayıp "Belki bugün değil ama bir gün sana kim olduğumu göstereceğim !"
O sırada Lucy hakem gibi sahanın ortasına geçmişti.Diğerleri de antremanı bırakıp bize döndüğünde Lucy konuşmaya başladı.
"İkinize de ayrı kural vereceğim.Rebecca; hileyle değil gücünle oyna."
Rebecca gözlerini devirirken Lucy bana döndü.
"Ve Summer; canını çok yakmamaya çalış."
Gülerken başımı salladım ve gözlerimi kısıp Rebecca'ya doğru koşmaya başladım.O da bana doğru koşarken birden arkasında belirip sırtına sert bir tekme attım.
"Oww bu sertti !"
Austin'e sırıtıp Rebecca'ya döndüm.O yere düşerken pelerinimi çözüp bir kenara attım.
Yerden kalktı,üzerini düzeltti ve bana doğru koşmaya başladı.Önüme gelip yumruk attığında,arkaya doğru eğilip yumruktan kurtuldum.Ben daha doğrulamadan arkamda belirip belime vurdu.Kısasa kısas yani.
Anında kalkıp Rebecca'ya koştuğum sırada,havaya zıpladı.O yere yaklaşırken ineceği yerde durdum.Aramızdaki mesafe azalırken melez hızımı kullanıp boynundan tuttum.Ardından boynunu sertçe yere bastırınca acıyla inledi.
Dizlerimin üzerine çöküp Rebecca'nın kulağına eğildim.
"Karşı tarafta ne haltlar karıştırdığını bilmiyorum.Bilmek istediğim de söylenemez.Ama sakın beni küçük görme Becca."
Geri çekilip ayağa kalktım.Sanırım bana bu kadar antreman yeterdi.
"Onun seni sevdiğine gerçekten inanıyor musun ?"
Olduğum yerde durdum.Ne saçmalıyordu bu ?
"Cody'nin seni sevdiğine gerçekten inanıyor musun ?"
Ona dönmeden önce kısa bir an Cody ile göz göze geldim.Ne oldu dercesine bakarken bize doğru gelmeye başladı.Elimi kaldırıp onu durdurdum ve derin bir nefes alarak Rebecca'ya döndüm.
"Evet inanıyorum."
Alayla karışık bir kahkaha attı."O zaman gerçekten salaksın."
Gözlerimi kısıp ona yaklaştım.Yattığı yerden doğrulmuş tam gözlerime bakıyordu.
"Belki de seninle oynuyordur ?"
Bu sefer kahkaha sırası bendeydi."Benimle mi oynuyordur ?"
Ben gülmeye devam ederken "Öyle olmadığını nerden biliyorsun ?" dedi.Bu kız kaşınıyordu bence.
"Cody'nin beni gerçekten sevdiğini biliyorum Becca.Sen kendin için düşün: Seni gerçekten sevdi mi ?"
Sırıtıp arkamı döndüm.Beni gerçekten sevmişmiymiş ! Gerizekalı.
Tam o anda sırtıma tekme yedim.Havada savrulurken dişlerimi sıktım.Korkak,ona bakarken beni yenemedi.Şimdi de hileye başvuruyor.
Tırnaklarımı yere batırıp dururken başımı eğdim.Gözlerimin renk değiştirip dişlerimin uzadığını hissediyordum.Başımı kaldırdığımda kenardan uğultu geldi.
Onlara aldırmadan son bir nefret dürtüsü ile Rebecca'nın üzerine atladım.Ona ard arda tekmeler savururken birisi beni belimden tutup geri çekti.O pisliğe tekrar vurmak için can atarken Cody'nin yatıştırıcı sesini duydum :
"Sakin ol güzelim.Sadece sesime odaklan ve sakin ol."
Debelenince beni döndürüp sımsıkı sarıldı.Belki şimdi sakinleşirdim ?
Derin nefesler alırken,sarılmayı bırakıp elimi tuttu.Sesimi çıkarmadım.Nasıl olsa beni sakinleştirmeye çalışıyordu.Birlikte,diğerlerine uzak bir köşedeki banka oturduk.Ne o ne de ben konuşuyorduk.Ama bir süre sonra "O sana ne dedi ?" diye sorarak sessizliği bozdu.Dudağımı ısırarak başımı gökyüzüne çevirdim.Birkaç saniyenin ardından tam gözlerine baktım.
"Senin beni gerçekten sevmediğini söyledi.Eğer senin sevgine inanıyorsam salakmışım."
Kaşlarını çatınca ben de kaşlarımı çattım.Doğru muydu yoksa ? Saçmalama Summer,Cody seni seviyor !
"Buna inanmadın değil mi ?" dediğinde başımı iki yana salladım.Karşılığında gözlerini kapatıp başını salladı.Bundan şüphelenmeli miyim ?
****
"Vampirler ve kurtlar,hepiniz hoşgeldiniz !"
Çadırdan başımı çıkarıp dışarıya baktım.Bay Ross,Bay Michael ve Bay Mars kürsü gibi bir yerlerde durmuşlar,kalabalığa doğru konuşuyorlardı.Gözlerim kalabalığı tararken kapıdan giren annem,babam ve Kate sayesinde tüm başlar onlara döndü.
Rahat bir nefes alarak başımı geri çektim.Lucy bir koltukta kitap okuyor,Daniel müzik dinliyor,Cody ise bana bakıyordu.Evet,bundan rahatsız oluyordum ama yapacak bir şey yoktu.Bakma desem de inadına bakmaya devam edecekti.
O sırada çadırın kapısı olarak kullandığımız örtü kenara itildi ve içeri Bay Ross ve Bay Michael girdi.
Lucy anında okuduğu kitaptan başını kaldırdı,Daniel kulaklığı çıkardı,Cody beni izlemeyi bıraktı.Ben ise kollarımı göğsümde birleştirip onlara baktım.
"Pekâlâ çocuklar ilk parkur kolay.Sadece birbirinizi bayıltacaksınız.Nasıl yapacağınız kolay.İstediğiniz bir silahı seçip ucuna kurtboğan veya mine çiçeği tozu süreceksiniz.Şimdi..."
O sırada bir vampir içeriye büyük bir sandık taşıdı.Kilidini açıp çadırdan çıkarken öne atılıp sandığın kapağını kaldırdım.Oklar,yay ve 3 hançer.Hepsi düzenli bir şekilde dizilmişler,almamızı bekliyorlardı.Anında uzanıp okları ve yayı aldım.Son anda gördüğüm kılıfı da alırken geri çekildim.
Diğerleri hançerleri alırken okları kılıfa koyup,kılıfı omzuma astım.
Bay Ross cebinden bir tüp çıkarıp salladı.İçinde köpüren sıvıya dikkate bakarken Daniel'in hançerini alıp bu sıvaya dokundurdu.Ardından da Cody ve Lucy'nin hançerleri.Sonunda bana geldiğinde okları çıkarıp eline verdim.Hepsinin ucuna teker teker sıvıyı damlattı ve bana geri uzattı.Sıvının bana değmemesine dikkat ederek okları tekrar kılıfa koydum.
Bay Michael elini çırparak dikkati üzerine toplandı.
"Bu sıvı aynı anda hem kurtboğan hem de mine çiçeği içeriyor.Ayrıca unutmayın rakibin can alıcı yerlerine kasıtlı zarar vermek diye bir şey yok.Şimdi hepiniz çadırdan dışarı.Diğer takım da çıkmak üzeredir."
Bay Michael ve Bay Ross sözlerini bitirip çıktılar.Ardından çadırın örtüsünü aralayıp ben çıktım.Diğerleri beni takip ederken Lucy adımlarını hızlandırıp yanımda yürümeye başladı.Birkaç adım sonrasında durup kalabalığa döndük.Seyirciler tribünlerde oturuyorlardı.Ve sanki güzel bir şey izleyeceklermiş gibi heyecanlanmışlardı.
Bay Ross mikrofonu eline alıp kalabalığı susturdu.
"Vampirler ve kurtlar,hepiniz tekrar hoşgeldiniz.Birazdan,seçilen 8 öğrencimiz turnuva için yarışacak.Parkurları size açıklamayacağım.Birazdan onları izleyeceğiz zaten."
Ardından bize döndü.Rebecca'dan başlayarak hepimize tek tek baktı.
"Şimdi ilk parkur için,orman sizin !"
Alkış sesleri ile hareketlenerek hepimiz sırayla ormana ilerledik.Yeşil çimenleri ezmeye başlayınca durup,dizlerimin üzerinde eğildim.Birkaç tutam çimen koparırken ayağa kalktım.
"Sorun mu var ?"
Daniel'e bakıp başımı iki yana salladım."Burası gerçek.Ama ya labirent ? O da mı gerçek olacak ? İllüzyon falan mı yoksa ?"
Lucy dudağını büzerken Cody etrafa temkinlice baktı.
"Bunu sonra sorgularız Summer.Şimdi gitmeliyiz."
Başımı sallayıp ormanın derinliklerine ilerlerken tok bir silah sesi duyuldu.Turnuva başlamıştı.
Bir bölümün daha sonuna geldik.Umarım beğenerek okumuşsunuzdur.Şimdiii,bu yazarınız oy ve yorum bekler. :)