CHAPTER 36

5.4K 134 1
                                    

Papunta na ako sa bahay nina Tita Farah para sakanilang wedding anniversary ni Tito Storm. I want to have a relationship like them. Nakwento noon ni Saffiya na hindi daw nakita ni Tita Storm si Hetius lumaki dahil nagkaroon ng away between Tita Farah and Tito Storm.

"Hey baby, we're here." napabalik ako sa aking ulirat dahil sa boses ni Hetius.

I looked at him and smiled. He is holding my hands while walking inside there house.

I saw Saffiya and Areous in the living room. I smiled and hug them. Pagkatapos ay dumiretso kami sa kusina dahil anduon daw si Tita Farah.

"Glad you came. " nakangiting sabi ni Tita Farah saamin.

I smiled and hugged her. "Where's Tito Storm? " I asked.
"Your Tito Storm is at the company. " sabi nito.

Tumulong na ako sa pagluto ng mga pagkain na ihahain mamaya.

This past few days ay nakakaramdam pa din ako ng mga morning sickness mabuti nalang at palaging andyan si mama.

Nang sumapit ang gabi ay magsisimula na ang party. Puro mga kaibigan at katrabaho ang dumalo.

Andito din si mama, agad akong yumakap sakanya, humalik naman si Hetius na pisngi ni mama bilang pagbati.

"Let the party begin. Enjoy everyone. " nakangiting sabi ni Tito Storm si mga bisita.

Malaki ang bakuran ng mga Mercado kaya kayang-kaya nito ang mga bisita.

Naramdaman ko ang kamay ni Hetius na pumulupot sa bewang ko. I looked at him.

Napangiwi ako dahil ngumiti ito saakin. Hindi ko alam Peri naiirita ako kapag nakikita kong nakangiti ito saakin.

"Ang pangit mo" nakangiwing sabi ko sakanya habang tinatanggal ang braso nito na nasa bewang ko.

Nangunot naman ang noo nya na parang nagtatataka dahil sa sinabi ko.

"You're acting really weird baby, are you ok? " nag-aalalang tanong nito saakin.

Baka dala lang ito ng pagbubuntis ko na hanggang ngayon ay hindi ko pa PA din nasasabi sakanya.

Ngumuso lang ako. Nanatili ang tingin namin sa unahan kung saan nagbibigay ng speech ang bestfriend ni Tita Farah na si Tita Sunset.

Tumayo ako para kunin ang bag ko na nasa loob ng bahay. Napatingin ako kay Hetius nang hawakan nya ang kamay ko.

"Where are you going? " takang tanong nya saakin.

"I'll get my bag. " sabi ko.

"I'll come with you. " sabi nito.

Nagpaalam ito sa magulang nya na nasa table namin na may kukunin lang kami.

Nakahawak ang kamay nya sa bewang ko. It set shiver down to my spine. Hetius never fail to make my legs wobble.

Nang nasa kwarto nya na kami ay agad kong hinanap ang bag ko.

"Saan mo ba nalagay? " tanong nya habang naghahanap din ng bag ko.

"Dito ko lang iyon nilagay e. " sabi ko habang tinitingnan ang coach.

Patuloy pa din ako sa paghalughog ng buong kwarto nya. May mahalagang bagay doon na dapat ay hindi nya malaman... hindi muna ngayon.

"What's this? " napaharap ako Kay Hetius nang magsalita ito. At halos manlambot ang paa ko dahil sa hawak nya.

Mariin syang nakatingin saakin, wala kang mababasa na kahit ano as mukha nya. Nanatili itong seryoso.

"Heti-"

"Answer me Heart " halos mapaigtad ako dahil sa lakas ng boses nya.

Nararamdaman ko na din ang pag-init ng gilid ng aking mga mata.

"Are you pregnant? " kahit gusto kong sumagot ay walang lumalabas sa bibig ko.

"Its that the reason why you are acting weird this past few days?" naguguluhang sabi nito.

Patuloy sa patulo ang mga luha ko. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko.

Lumapit ito saakin at mahigpit akong niyakap. He kissed my temple while brushing my hair with his fingers.

"I'm sorry baby, it's my fault. " bulong nya sa tenga ko.

Naririnig ko din ang mga pagsinghot nya.

"No it's not." sabi ko dito. Hinawakan ko ang pisngi nito at inangat para magtama ang mga mata namin.

"Look at me, Baby" sabi ko dito dahil nakayuko lang ito saakin.

"It's nor your fault,ok? I never regret this baby or what happened to us. This is a blessing, Hetius" umiiyak na sabi ko sakanya.

"I'm sorry " I met his bloodshot eyes. Halata sa mata nito ang pag-iyak dahil mapula ang mga ito.

"I love you. Always " bulong ko sakanya.

"I love you too. Always " sagot nya sabay halik as labi ko na agad ko namang tinugon.

I wrapped my arms around his nape, I felt his arms around my waist and pull me closer to his body.

His tongue is flicking inside my mouth.

"We will never abort our baby, ok? " pagkukumbinsi ko sakanya.

Alam ko ay nag dadalawang-isip pa sya kung sasagot pa sya pero an huli ay tumango-tango na Lang ito.

I smiled at hima MD he smiled back. He caressed my tummy.

"Is there really a baby here? " tanong nya saakin

I nodded.

"I'm your doctor I should know the risk of you get pregnant. " sabi nito

Umiling-iling ako sakanya. " I told you, don't blame yourself. " sabi ko dito.

***

Nakayuko lang ako habang kaharap namin silang lahat.

" We should abor-" pinutol ni Tita Farah ang sasabihin ni Tito Storm.

"Storm, kung sabihin ko din yan sayo nung pinagbubuntis ko si Hetius, anong mararamdaman mo? " natahimik naman si Tito dahil doon.

"Paano nyo malaman?" tanong ni Tita Farah saakin.

"So Akiesha at ako po muna ang nakaalam, sunod po ay so... mama na. " sagot ko

"You know about this, Adelina? " gulat na tanong ni Tito.

"Ayaw kong pangunahan ang desisyon ng anak ko kaya hindi ko sinabi. " sabi ni mama.

"Ayaw ko din pong ipaalam muna dahil baka nga po Mas I prioritize nyo ang kalagayan ko kaysa sa bata. " sabi ko.

Tahimik lang silang nakikinig saakin. I looked at Hetius and smiled at him. I love this man so much... More than my life.

"Alam ko po na nag aalinlangan kayo kung bubuhayin ang bata pero gusto ko lang pong sabihin na b-buo na po a-ang desisyon ko na b-buhayin sya. H-hindi ko po or natin a-alam kung kailan or hanggang saan ang buhay ko but I want our child to live because I want him/her to see the world, to see his father'a face...e-even that means taking my life. " matapang na sabi ko sakanila.

Narinig ko ang hikbi nina mama at Tita Farah, maging so Saffiya ay umiiyak na din.

I looked at Hetius and smiled sweetly at him.

"You'll be a great father... I know" bulong ko habang hinahaplos ang mukha nya.

I met his bloodshot eyes. I saw him smiled weakly at me.

"I don't know what's to do without you" bulong nya.

"You can do it, just take care of our baby for me. " sagot ko sakanya.

I want our child to see the beauty of the world, I don't want to be selfish, just because I am here right now they would choose me over our baby.

A/N: thank you for all your support and also thank you for voting to my stories. I promise I'll right better. See you next chapter 😍

OccupationSeries #1: The DoctorTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon