CHAPTER 37

5.5K 127 2
                                    

4 months na ang tiyan ko. Medyo malaki na din ito. Sobrang excited na ako sa paglabas ng baby namin kahit ilang buwan pa ang hihintayin.

"Are you ok? " napatingin ako kay Hetius nang magsalita ito.
He's always by my side, kahit busy ito sa hospital at gumagawa ito ng paraan para mapuntahan ako.

"Yup... "sagot ko.

He sat beside me and put his palm in my tummy. Medyo may umbok na.

I looked at him, habang sya naman ay busy kakahaplos ng tiyan ko. I trust Hetius to be a good father to our child.

"You'll be a good father. " nakangiting usal ko.

He looked at me straight in the eyes. "I don't know what's to do without you. " lagi nitong sinasabi ito but I know someday he'll know what to do Wed he will be a great and good father.

"Someday you will know how. " bulong ko habang hinahaplos ang malambot nitong buhok.

"Paano mo nasabi? " tanong nito saakin.

"I just know. " sagot ko.

Tinapat nito ang tenga as tiyan ko at parang pinapakinggan si baby.

"Be good to mommy, ok? " pag kakausap nya sa anak namin.

I smiled weakly, someday he will find someone better, someone who will near his children but for now let him take care of our child. When that day comes he will know what to do without me.

"Hetius..." pagtawag ko ng pansin sakanya. Umangat ang tingin nya saakin. Hinaplos ko ang mukha nya.

I will miss this face... I will miss him.

"What is it? " tanong nya.

"...promise me to live someone again when I leave, ok? " nakangiting sabi ko sakanya.

Kahit mahirap para saakin na makita syang masaya as iba basta maging masaya lang sya ay magiging masaya na din ako.

Kumunot ang noo nya na parang hindi gusto ang sinabi ko.

"You will always be the one I love...until I die. " sagot nya.

I smiled at him. " Maybe the girl that youbsaw on the cemetery when you were young is the one for you. " bulong ko sakanya.

"Stop talking like that... You will live for me...for our baby. " mariin nyang sabi.

Tumango-tango nalang ako, but deep inside ay alam ko na Kung san ako hahantong. Lalo na ngayon na iilang gamot nalang ang iniinom ko dahil sa baby namin. Dumagdag pa ang mga vitamins na kailangan inumin para sa baby.

But I know I will die happy because I give Hetius a remembrance that he will remember forever even if I'm gone.

"Kamusta ka na, heart? " ngumiti ako Kay Tita Farah.

Lagi nya kaming binibisita, minsan ay kasama si Tito Storm pero madalas ay sina Saffiya lang at si Areous dahil busy din si Tito dahil company nila.

"Ok lang po... Medyo bumibigat na din si baby. " nakangiting sabi ko.

"Ganyan din ang naramdaman ko nang pinqgbubuntis ko si Hetius lalo na wala so Storm noon. Mabuti nalang at Anja lagi so Hetius. " sagot nya.

I smiled at her. " Alam nyo na ba ate Heart ang gender ng baby nyo? " tanong ni Areous.

"Hindi pa, baka sa susunod na buwan ay mag papa check-up na kami. " sagot ko.

Nang dumating ang gabi ay umalis na din sila. Napatingin ako kay mama nang mapansin kong kanina pa siya nakatingin saakin.

Lumapit ako sakanya at niyakap sya. Naramdaman ko ang haplos nito saamin buhok ko.

"Thank you ma."

Umangat ang tingin nya saakin at kumunot ang noo.
"For what? " tanong nya.

"For bringing me to this world and for taking care of me even if naging pabigat ako sainyo. " hinaplos nito ang buhok ko.

"You will never be burden to met. God knows now I want you to stay with me but I can't change your decision now that your tummy is getting bigger." naluluhang sabi nya saakin.

Naramdaman ko ang pag-init ng mata ko. I'm trying to be strong when I'm with Hetius or with anyone but when I'm with my mom I suddenly breakdowns always.

Parang lahat ng sakit at gusto kong sabihin ay alam nya... Maybe that was mothers always do, right? To comfort their child whoever they feel lonely.

"But I know you can't kill a baby. " pang-aasar ko.

My mom is softie, she is easy to cry baka nagmana din ako sakanya.

"I promise in my another life I will be your daughter again and I hope that...when that life comes I will live a normal life with you and papa. " lumuluhang sabi ko.

Kahit ilang buhay pa ang dumating saakin ay pipiliin ko pa ding maging anak ni mama.

"Me too... I also wish and promise that you will be my daughter in another life or forevee until the world forget us. " sagot nya.

Patuloy as pagbagsak ang luha ko maging sya.

I smiled sweetly at her. " I love you,ma" bulong mo habang naka yakap pa din sakanya.

"I love you so much, my daughter. " bulong din nito.

"Please guide Hetius, when I'm gone, I went him to know everything about how to take care of our baby."

Nakita ko na natigilan sya sa sinabi ko pero agad din syang tumango.

Please take care of my mother when I'm gone, she's alone here when I'm gone.

A/N: Thank you so much for reading my stories. Let me know your reaction about this chapter. Merry Christmas everyone!

OccupationSeries #1: The DoctorNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ