⚓️
Nilüfer, ismi gibi bataklıkta yetişen eşsiz bir çiçek. Yaşadığı hayat sebebiyle çoğumuzun anlayamayacağı kadar sevgiye muhtaç. Kalbi ise yaşadığı o bataklığa rağmen tertemiz.
Onun için hayat, bir gece vakti çalıştığı bardan çıkarken mahallelinin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
3. Bölüm "ACIYA DOYMAK ACIYLA DOLMAK" ⚓️
Nefeslerim vardı benim, ciğerlerimde yangın yeri oluşturan... Biriktirdiğim umutlarım vardı, dağılan tesbih taneleri gibi etrafa saçılan ve bende kalan tek bir canım vardı, üzerinde söz söyleme hakkım olmayan...
Kulaklarımda çınlayan sözler sürekli beynimin içinde tekrar ederken ne yapacağımı bilmez bir hâle geldim. Sanki zaman durmuştu. Sanki tüm vücudum hareket yetisini kaybetmişti. Olduğum yerde öylece kalakaldım.
Çaresizlik dört elle yakalarıma sarılmış, her şeye inat içimde biriktirdiği o ufacık umut kırıntılarından her defasında bir parça daha kaybediyordum. Omuzlarıma binen çaresizliğin soyut ağırlığı ile ikiye katlandı çelimsiz vücudum. Ellerimi başımın iki yanında, kulaklarımın hemen üzere bastırdım. Gözlerimde yuva yapan hüzün şehrinden küçük yollar oluşturarak zemine düşen damlacıkları izledim sessizce.
O sessizlikte sağır olmak, zemine düşen yaşlarımda yok olmak istedim. Kendimi her seferinde bir kurtuluş kapısı olduğuna inandırmaya çalışırken şimdi yine ve yeniden inançlarımı yüzüme çarpan o umutsuzluk kapısının kulaklarımda çınlayan sesi, bu kez her şeyden çok yaktı canımı.
Ciğerlerimi parçalayarak içime çektiğim soluğu usulca dışarıya bıraktım. Ruhumda o soluğumla birlikte bedenimden ayrılsın, beni âzat etsin istedim ama kaldı. O kaldı, bedenim alev alev yandı.
"Ne parası?" Diye hırladı Şahin. "Sen borcuna bile sahip çıkamayacak bir adamsın. Ben nereden bileceğim çatının altındaki kıza sahip çıkabildiğini? Nilüfer sabah çıkıyor evden gecenin bir saati geri dönüyor. Belini toprağa serip kimsenin altına girmediğini nasıl bileceğim ben?"
Ruhumu sermiştim toprağa, çürüyen bedenimin altında parçalanıyordum. Bir nefeslik huzurum yoktu. Bunun bir üstü daha gelmez dediğim her an daha beteri ile sınanıyordum. Süzüldü gitti yaşlarım boğazıma doğru. O yakıcı histe kavruldu tenim o damlalarda tıkandı nefesim.
"Nilüfer'i benden başka hiç kimse istemez." Diye devam etti Şahin. "Hiç kimse," dedi üstüne bastıra bastıra. "Senin kapına gelip senden kız istemez!"
Sen de istemiyorsun, diyemedim. Satın alıyor, teklifler sunuyordu. Benim çürüklerle kaplı bedenim, kuruş kuruş hesaba vuruluyordu bu gece.
