17. Bölüm : Güç Savaşı

1K 136 68
                                    

Yeğen?

Yeğen!?

Yeğen?!

Benim bir amcam mı vardı? Vay anasını be! Şaşırdım açıkçası.

"Sana da merhaba, moruk. Şimdi abimi ve arkadaşlarımı bırak."

Adam yine kocaman gülümsedi. Tontiş bir şeydi. Ama dış görünüşün ne kadar yanıltıcı olabileceğini biliyordum.

Adamlardan birine işaret verdi. Adam, Harley'in kollarını çözdü ve bize doğru gelmesine izin verdi.

Ona sıkıca sarıldım.

" İyi misin? "

" İyiyim, Astrid. Sorun yok."

Dedi gülümseyerek. Onu hava bariyerinin için alırken burnum bir kez daha kanadı.

Ufak bir küfür mırıldanıp burnumu koluma sildim.

"Enerjin tükeniyor."

Dedi amcam. Sesinde sezdiğim endişe kaşlarımın çatılmasına sebep olurken sert bir sesle konuştum.

"Abimi ve Mert'i bırak."

Amcamın arkasından çıkan kişiyi görünce alayla konuştum.

"Kurt çocuk... Görüşmeyeli nasılsın?"

Sırıttı.

"İyi sen?"

Sırıttım. Kolumu gösterdim.

"Biraz yaralı..."

Gözü kolumda biraz oyalandıktan sonra bana bakarak soğuk bir ifade konuştu.

"Seçildiniz siz, Astrid. Ama bir kişi fazlasınız. Şimdi seçmen gerek. Abin mi yoksa seni aldatan çocuk mu?"

Sırıttım.

"Seni benim seçim yapacağıma inandıran şey nedir, peki?"

"Seni tanıyorum." dediğinde ufak bir kahkaha attım.

"Beni tanıyorsun, öyle mi?" Aniden ciddi bir sesle konuştu.

"Sana tanıdık gelmiyor muyum? Orada... Söylesene, Astrid. Atmaması vampir kalbin neden benim yanımda atmaya başladı?"

Hassiktiroloji!

Üzerimdeki şaşkın bakışları umursamadan kurt çocuğa tısladım. Demek ki vampirliğimi kaybetmemişim.

Güzel...

"Onları. Bırak." dedim bastıra bastıra. Güldü.

"Sana yapman gerekeni söyledim, Astrid."

Bariyerin dışına çıktım ama bariyer arkadaşlarımı korumaya devam etti.

"Sana bir tavsiye, kurt çocuk."

Dedim sırıtarak. Merakla tek kaşını kaldırdı. Yüzümde alaylı ifade ışık hızı ile silindi ve yerine karanlık bir ifade geldi. Değişim karşısında afallarken konuştum.

"Her şeyini kaybeden bir kadına asla ama asla bulaşma."

Dedim buz gibi bir sesle. Elimi havaya kaldırdığım anda kurt çocuğun belindeki silah bana geldi ve iki el ateş ederek abim ve Mert'in başında duran kişileri vurdum.

"Headshot!"

Dedim gülerek. Amcam, kurt çocuk ve arkalarındaki kişilerin şaşkınlığını fırsat bilerek Gölge sayesinde kazandığım telekineziyi kullandım.

Ölüm Adası / TAMAMLANDI / DÜZENLENECEK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin