Ölüm Adası / TAMAMLANDI / DÜZENLENECEK

25. Bölüm : Kasa

YILDIZA BASIN LÜTFEEEN! VOTEMİZ ÇOK AZ... ÜZÜYORSUNUZ BENİ.

***

Gözlerimi kapatmış, toplantı odasındaki herkesin seslerinden arınmış yalnızca sözde babamın çığlıklarını dinliyordum.

"Nemesis?"

Dedi Luna. İstemeye istemeye gözlerimi açıp ona baktım. Minnetle bana bakıyordu. Bakışlarından teşekkür ettiğini anlamıştım. Omuz silmekle yetindim.

Aslında aşıkları kavuşturmak gibi bir amacım yoktu. Uyandığı zaman Alper, Taila'yı görse çok mutlu olurdu. Tüm olay bundan ibaretti.

İyilik meleği değildim ben. Taila'yı da tanımıyordum ama Alper benim için önemliydi ve o mutlu olacaksa ben bir süre daha seve seve acı çekebilirdim.

"Tamam."

Dedi cılız bir sesle. Sözde babamın sesi...

"Kabul etti!"

Deyip ayağı fırladım ve vampir hızı ile onların yanına gittim. Diğerlerini saniyeler içinde buraya ışınlamıştı, Luna.

"Nerede?"

Dedim buz gibi sesimle. Oysa kalbim deli gibi atıyordu.

"Sakin ol biraz, Nemesis."

Diyen Luna'yı takmadım.

"Nerede!?"

Diye sordum öfke kıvılcımları içeren sesimle. Çığlık atmaktan kısılan sesi ile konuştu.

"Önce söz ver."

Dişlerim kaşınıyordu. Ağzımdan istemsizce bir tıslama kaçtı.

"Ne sözü?"

Dedim ters ters.

"Beni öldüremeyeceğine kanın üzerine yemin et."

"Yapma, Nemesis."

Dedi Luna temkinli bir sesle.

"Eğer bu işin altından bir iş çıkarsa babacığım ölümüme sebep olacak olsa dahi seni diğer tarafa yollarım."

Belimdeki hançeri çektiğim gibi avuç içini kestim ve konuştum.

"Alper'in kalbinin yerini söylersen seni öldürmeyeceğime kanım üzerine yemin ederim."

Kan yemini ettirdi çünkü kan yemini bozulursa kişinin kendi kanı kendisini öldürüyordu.

Dudakları kıvrılırken konuştu. Artık yerinde olmayan dişleri ve kana bulanmış bedeni ile iğrenç bir görüntüydü bu.

" Ölüm Adası'nda... Adanın kalbinin olduğu yerde..."

Dediği şeyle okkalı bir küfür savurup duvara yumruk attım.

"Kalbi hızlandı, Nemesis. Yalan söylüyor."

Dedi Luna. Böyle önemli bir konuda bunu fark edemeyecek kadar öfke dolu olduğum için kendime kızmayı sonraya bırakıp sözde babamın üzerine yürüdüm ve tek hamlede oturduğu sandalye ile birlikte duvara çaktım.

"Sana öyle acılar çektiririm ki Gölge'yi tercih edersin."

Diye fısıldadım kulağına. O an odada soğuk bir rüzgar estirdim. İşaret parmağımın tırnağını ile yanağından aşağı doğru bir kesik açtım.

"Sana bir sır vereyim, babacığım. Roxa intikam istiyor. Sence o sana neler yapar?"

Roxa... Gerçek biri değildi ama o bunu bilmiyordu.