Ölüm Adası / TAMAMLANDI / DÜZENLENECEK

10. Bölüm : Rey'in Gelişi

Gözlerimi kapattım ve ihtiyacım olmamasına rağmen derin bir nefes aldım. Birazdan yapacağım şey tehlikeliydi.

"Dan! Ateşi kullanmam gerekiyor!"

"Sana zarar verir!"

"Umrumda değil yap şunu!"

"Ölebilirsin!"

"Ölümden korkmuyorum, Dan! Yap şunu!"

Bizimkiler bana doğru harekete geçecekken bedenim alev aldı. Kurt kız benimle birlikte yanarken çığlıklarımız birbirine karışıyordu.

Sonra birden ateş söndü.

Gözlerim mavi parlayan gözlere kilitlendi. Eren bana göz kırpınca gözlerimi devirdim. Kurt hala çığlık atarken birkaç adım geri çekildim. Yanık bölgelerim hızla iyileşirken derin bir nefes aldım.

Bir anda kalbim tekledi. Elim kalbime giderken bedenim kaskatı kesildi.

"Tam olarak vampire dönmek için ilk önce ölmek gerekir. Zehir seni önce öldürecek. Sonra dönüşterecek. Bu tam dönüşüm değildi."

Dedi Gölge. Bilincim kapandı. Bedenim sert zeminle buluştu ve son duyduğum 1'in adımı seslenmesi oldu.

***

Maria (Astrid'in Ablası)

" Bugün çok iyiydi. "

Dedim Rey'e. Gülümsedi. İkizimi mutlu görmek hoşuma gidiyordu.

"Rey..."

Dedim zorlukla. Bir sorun olduğunu anlamış olacaktı ki kaşları çatıldı ve ciddiyetle bana baktı.

"O... Hastalık onda ters etki yaptı. Yani... Çok fazla gücü var ve virüs kanına karışınca mutasyon geçirdi. Ve bir şekilde... O bir... O bir vampire dönüştü."

Şaşkınca bana baktı.

"Ne!?"

Sonra dediklerimi anlamış gibi kaşları havalandı ve gözleri kocaman açıldı.

"Ne dedin sen!? Onu... Onu bir kan emiciye mi dönüştürdünüz!? Kahretsin!"

Dedi öfkeyle. Haklıydı. Babam bunu hiç sevmeyecekti. Vampir olması demek kanının sınırlı olması demekti. Bu da babamı kızdaracak ve ona daha fazla zarar vermesi anlamına gelecekti. Endişesi haklıydı. Bu ona çok şeye mal olacaktı.

" Bir şeyler yapmalıyız! Onu korumalıyız!"

Dedi odada volta atarken. Derin bir nefes aldım ve benden beklemediği o sözleri söyledim.

"Bir fikrim var."

***

Astrid

Gözlerimi açtığım zaman üzerimde sarılı beyaz bir örtü vardı ve yoğun bir toprak kokusu alıyordum.

Ölmeden mezara koydular beni. Kefeni de giydirmişler. Resmen ölmem için an kolluyorlarmış be!

"Öldün. Seni gömdüler. 2 haftadır ölüsün ve onlar hala 1'in karargahında. Kalk ve amacına ulaş!"

Gölge'nin sesi zihnime dolduğu zaman bir anda kendimi ittim ve toprağı yararak yukarı çıktım.

Gözlerim akı ile birlikte tamamen kırmızı olmuştu. Köpek dişlerim ve tırnaklarım uzamıştı. Vampir içgüdülerim beni yönlendirirken karşıma çıkan birkaç hayvanını kanını emdim.

Beslendikten sonra karargaha doğru gittim. Saniyeler içinde kendimi orada bulunca istemsizce sırıttım.

Hiç zorlanmadan kapıyı açtım ve içeri girdim. Üzerimde kanlı beyaz bir bluz ve siyah bir şort vardı.