Being in novel is not easy 🤧[Completed]

(47)

လူႀကီးေတြေျပာတာမွန္တယ္၊ ေနာင္တဆိုတာ ေနာင္မွ ' တ ' တာမ်ိဳး။ Horror movie ေတြထဲမွာ အသံၾကားလို႔ hello ဆိုၿပီးသြားတဲ့လူတိုင္းေသတာတို႔ ၊ k drama ေတြထဲမွာအေရးႀကီးတဲ့ပြဲေတြမွာ ျပန္ေပးဆြဲခံရတာ တို႔ကိုသိရဲ႕သားနဲ႔ သတိလြတ္သြားတယ္။အဲ့ဒါနဲ႔ပဲ သူ႔မ်က္စိေရွ႕က အေငြ႕တစ္ေထာင္းေထာင္းနဲ႔ ဟင္းပြဲေတြကိုေတာ့ အၾကည့္မလႊဲနိုင္ဘူး။

သူသတိရလာေတာ့ ခပ္ေခ်ေခ်မ်က္နွာထားနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က သူသတိေမ့ေနတာ ၃ ရက္ရွိၿပီးအခုသူက မင္နိုင္ငံ ရဲ႕နန္းေတာ္ထဲေရာက္ေနေၾကာင္းေျပာေတာ့ သူ႔မွာရွိသမ်ွအေမႊးေတြအကုန္ေထာင္သြားတယ္။ပိုင္လ်န္က ဘာဇာတ္ခင္းခ်င္ေနတာလဲ။ ဝမ္ေခ်ာင္ နာမည္ကိုသံုးထားတယ္ဆိုေတာ့ သူလဲရွန္႔ရွန္႔လို rebirth လား။rebirth ဆိုလည္းဘာလို႔သူ႔ကို မင္နိုင္ငံဖက္ ဖမ္းလာတာလဲ။ဖမ္းလာၿပီး အခ်ဳပ္ခန္းထဲထည့္ နွိပ္စက္တာလဲမလုပ္။ဒီလိုအေကာင္းစား အခန္းထဲမွာ၊ စားပြဲအျပည့္ဟင္းေတြနဲ႔. . . . . . . အဆိပ္လား။ဟင္းခြက္ေတြထဲမွာ အဆိပ္ခပ္ထားတာလား။

အား !!!!!! ငါေလးကိုေခါင္းစားေအာင္သိပ္လုပ္တာပဲ။ၾကည့္ထားတဲ့ Drama ေတြကို recall လုပ္ၿပီးစဥ္းစားတာေတာင္ ပိုင္လ်န္ဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလဲဆိုတာထြက္မလာဘူး။ေတာ္ၿပီ ေခါင္းမစားေတာ့ဘူး၊ထမင္းပဲစားေတာ့မယ္။ အဆိပ္ခပ္ထားတယ္ဆိုတာမေသခ်ာပဲနဲ႔ အငတ္ေနရေအာင္ သူစိတ္မခိုင္ဘူး။သူအစာမစားလည္းအဆိပ္ခပ္ခ်င္ရင္ နည္းေပါင္းစံုရွိတာပဲ။ထမင္းမစားလို႔ ျမက္နႈတ္စားရေအာင္လည္း အခန္းထဲကထြက္လို႔မရဆိုေတာ့ မထူးေတာ့ပါဘူး။

စားေနရင္း၊ေသာက္ေနရင္း တံခါးဖြင့္သံၾကားလို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပိုင္လ်န္။ထင္ေတာ့ထင္သား လာေတာ့လည္းစားေနတဲ့အခ်ိန္မွ။

" စားရတာ အဆင္ေျပပါရဲ႕လား လန္ေလး "

အမယ္ လူကိုမ်ားလန္ေလးတဲ့။မသိျခင္ေထာင္ ေထာင္ကာထမင္းသာငံု႔စားေနေတာ့ ရယ္သံေလးလြင့္လာတယ္။

" လန္သခင္ေလးက တကယ့္ကေလးစိတ္ပဲ ရွန္႔ စိတ္ဝင္စားတာလည္းမဆန္းပါဘူး။ "

' ရွန္႔ ? ' . . . . .အခု. . သူမ်ားေယာက္်ားကို. . . .

တူကိုေဆာင့္ခ်ၿပီး အၾကည့္ခ်င္ဆံုလိုက္ေတာ့ ၿပံဳးေယာင္သန္းေနတဲ့ ပိုင္လ်န္ရဲ႕မ်က္နွာနဲ႔ ကေလးတစ္ေယာက္ကို ၾကည့္သလိုၾကည့္ေနတဲ့ မ်က္ဝန္း. . . . ဘာလား။သိခ်င္တာရွိေနလို႔ မေအာင့္နိုင္ပဲေမးလိုက္ေတာ့သည္။