⚘ tatlumpu't isa

304 19 0
                                    

KEN's

"Sam?" Mahinang bungad ko peeking through the door but no one answered me at wala rin si Sam sa kama niya. 

Asan kaya siya? Pumasok ako ng tuluyan sa kwarto niya para sana i-check yung cr baka naman andun lang siya.

"Sam" tawag ko ulit sa kanya but I was greeted by silence so I supposed that she wasn't there either. Where he could have been?

Lumabas ako sa kwarto nang napag-alamang wala siya rito. Hindi ko alam kung saan-saan siya nagsususuot. Hindi pa naman sya ganun kagaling. Wala naman si Stell para samahan siya.

Pumunta ako sa pinaka-malapit na nurse station para sana magtanong baka alam nila kung saan nagpunta si Sam. 

"Miss, nakita niyo po ba si Sam? Yung pasyente sa room 123?" tanong ko sa nurse.

"Nagpasuyo po siya kanina papunta sa labas, gusto raw po niyang mag-pahangin" sagot niya. Ngumiti ako sa nurse saka nagpaalam na rin para puntahan si Sam. Dapat nagsabi man lang siya sakin o kay Stell. Kinabahan ako, akala ko kung ano nang nangyare.

"Mahangin naman dito ah?" nagtatakang tanong ko sa sarili ko bago lakarin ang buong floor para maghanap ng elevator. Malayo kasi ang elevator sa kwarto niya at 4th floor pa. Kapag nagkataong nagmamadali ka at puno ang elevator mahirap mag-hagdan.

Noong nakarating ako sa ground ay natanaw ko kaagad siya mula sa salamin ng labas ng hospital. She was smiling habang nakatingala sa langit. I hope she was having fun kahit ganito ang sinapit niya, Hindi ko talaga papalampasin ang gumawa sa kanya nito.

Ngayon ko lang din napansin ang suot niyang spectacles. Bagay sa kanya ito and she looked cute also kusang napataas ang labi ko. Bitbit ang ngiti ay itinuloy ko ang aking paglalakad patungo sa gawi niya.

Nang nakarating ako ay sinilip ko ang kanyang ginawa. She's also doing an artwork. For all this time, ngayon ko lang nalaman na marunong pala siyang mag-drawing. She was indeed a  mysterious woman.

"That's beautiful—"

"What the hell!" gulat na pagpuputol niya saakin na ikinatawa ko. Actually, I really like teasing her, I like the way she reacted to me. Ang cute kase niya kapag naaasar siya ng ganun.

"What? That's beautiful!"

"Ken naman. I know pero wag ka ngang manggulat ng ganun, hindi sa saksak ako maagang hihimlay eh" ana niya na ikinatawa ko bago umupo sa tabi niya.

"Ano ba 'yan?" tanong ko sa kanya. I saw her smiled saka iniharap ang gawa niya sa gawi ko. 

"I was just painting the surroundings. Nakakarelax lang kase since ang ganda ganda dito. See the different colors of flowers?" manghang sambit niya sabay turo sa mga bulaklak sa garden. Napangiti lang ako sa kanya, seeing her enjoy like this I just suddenly realized na mas maganda siya sa paligid. Her bright smile was just everything for me.

"I glad you are having fun kahit ganyan ang kalagayan mo" sambit ko sa kanya.

"There's nothing sad to be with, Ken. Besides, wala naman akong magagwa kung magagalit ako sa gumawa nito sa akin and also sapat na yung buhay ako ngayon at nakakusap niyo pa rin ako" she was mysterious pero kahit ganun she was also a cheerful person. 

"Excuse po, Ms. Alonzo. Time for your medicine, Ma'am" we were cut of our conversation nang may nurse na lumapit samin saying that it was the time to take her medicine. Napatingin ako sa kanya and she was just pouting. 

Siguro she doesn't want to take her medicine but that isn't good dahil kailangan itopar gumaling yung sugat niya.

"Uhm, ako na lang po magpapainom sa kanya, Ma'am" sambit ko. The burse nodded saka ibinigay ang gamot at isang as ng tubig. The nurse started to walk away saka ako humarap sa kanya.

"Sam, you need to take your meds" sambit ko sa kanya. She just crossed her arms over her chest saka iniwas ang tingin niya sa akin.

"Ken, can we just lie to the nurse? Ayoko talaga ng lasa ng gamot please" I worriedly looked at herbecause I know we can't do that.

"Ngayon lang naman, Sam. Besides hindi gagaling ang sugat mo if you skipped taking your meds" wika ko. I just felt bad for her.

"Ken, ayoko" napabuntong hininga na lamang ako.

"Sam please, isa" I started counting pero hindi niya pa rin ako piapansin.

"Iinumin mo 'to or else..." she looked at me bago nagsalita.

"Or else ano?" I again heaved a deep sigh. I am very sorry, Sam. I just need to do it.

"Or else I'll kiss you" expected kong kukunin niya agad sa akin ang gamot pero sa halip ay tinawanan niya lang ako.

"As if naman gagawin mo yan" natatawang sambit niya. I don't want to do this pero kailangan talaga. Masyadong matigas ang ulo nitong babaeng 'to.

"What if I did?" seryosong sambit ko.

"You'll not -"I cut her off by pressing my lips unto her and I don't even know kung ano ang magiging reaksyon niya pero ang alam ko lang ay malalagot ako sa kanya or maybe worse she'll not talk to me again.

"Take your meds now" seryosong sambit ko sa kanya. I saw her gulped bago marahas na kinuha ang gamot sa kamay ko saka tinungga ang isang baso ng tubig bago siya tumayo at naglakad palayo. I knew it, lagot talaga ako nito.

"Sam, your artwork" sigaw ko pero hindi niya ako pinansin at nagpatuloy lang sa paglalakad.

Ken, you're doomed

TO BE CONTINUED..

❛Notice❜ ┇ SB19's Ken✔️Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon