CANIMI BİLE VERİRİM TAMAMLADI. #Wattsy2019

BÖLÜM 42

"Babacığım baksana Alper, beni korkutuyor" diye ağlayarak Ilgaz'ın kucağına koşan kızını gören Melek yavaş bir şekilde oturduğu yerden kalktı. Sonra da baba kızın yanına doğru yürümeye başladı.
Ilgaz, ise hemen ayağa kalkarak önce kızını kucağına aldı.
Sonra da hamileliği iyice ilerlediği için yürümekte zorlanan karısını karşılayıp elinden tuttu.
Az önce kendi oturduğu sandalyeye getirip oturttu.

"Meleğim kendine dikkat et artık. Bak doğumun yaklaştı.
Düşersin falan Allah korusun"
Sana bir şey olacak diye ödüm kopuyor."
"Korkma Ilgaz, bir şey olmaz inşallah.
Senin telaşın yüzünden her hafta doktor kontrolüne gidiyoruz zaten.
Bizi hastanede gören herkes dalgaya alıyor artık.
Yeter artık telaş yapma artık.
Hem bak her şey yolunda dedi doktor.
Merak etme olurmu, benim yakışıklı kocam."
"Nasıl merak etmem Meleğim. Aylardır mide bulantısı yaşıyorsun.
Kusmaktan helak oldun.
Doğru dürüst bir şey yediğinde yok.
Senin canının yanmasına dayanamıyorum ben"
"İyiyim Ilgaz.
Hemde çok iyiyim merak etme.
Sen ve kızım bana o kadar iyi geliyorsunuz ki.
İnan bana bütün zorlukları kolaylıkla aşabileceğimi düşünüyorum.
Mide bulantılarım da azalmaya başladı artık. Yani korkacak bir şey yok.
Melek ve Ilgaz'ın kızları Şifa, altı yaşına girmişti.
Ayrıca Melek'de yedi aylık hamileydi.
Ilgaz ve Melek bu altı yıl içinde hem iş hayatlarında hemde evliliklerinde çok yol katetmişlerdi.
Ilgaz'ın babası Kenan Bey, geçirdiği kalp krizi sonucunca bütün işleri tamamen Ilgaz'a bırakmıştı.
Ilgaz'ın hasta olduğu zamanlarda da bir kaç defa kalp krizi geçiren Kenan Bey'e son geçirdiği kriz çok ağır gelmişti. Aylarca yoğun bakımda yatmış, defalarca kalp ameliyatı olmuştu. Aylar sonra hastaneden taburcu olan Kenan Bey, karısının da baskısıyla bütün işlerden elini eteğini çekmişti. Ilgaz, Cüneyt ve küçük kız kardeşiyle beraber Güçlüoğlu şirketler gurubunun yönetimini oluşturuyorlardı. Küçük kız kardeşinin şirket işlere hevesli olması ve eğitimini bu yönde yapması Ilgaz, için çok iyi olmuştu.
Kardeşi ve Cüneyt, sayesinde Ilgaz'ın yükü biraz hafifliyordu.

Bu yıllar içinde herkesin hayatıda değişmişti.
Kerem ve Perçem'in nişanından iki ay sonra Diyar ve Ebru, evlenmişti.
Düğünleri İstanbul'da yapılan çift düğünden bir ay sonra Adana'ya gidip oraya yerleşmişlerdi.
Diyar, hep istediği güvenlik şirketini kurmuştu.
Bir kaç yıl zorlansa da son iki yıldır Adana'nın en başarılı güvenlik şirketlerinden biri olmuştu.
Ebru, ise ev hayatını çok seviyordu.
Her ne kadar üniversite mezunu ve bir mesleği olsada... Ebru, ev hanımı olmayı tercih etmişti.
Diyar, karısının evde olmasını daha çok seviyordu tabiki.
Bu yüzden Ebru'nun çalışmak istememesine çok sevinmişti.
Diyar, kızın kararını kendisine bırakmıştı. Eğer çalışmak isterse hiç bir şekilde engel olmayacağını söylemişti başlarda.
Ama, Ebru evi ve kocasıyla ilgilenmeyi daha çok seviyordu.
Maddi bir sıkıntıları da yoktu zaten.
Diyar'ın kazandığı para onlara yetiyordu.
Ebru, eviyle ilgilenmeyi, yemek yapmayı, çiçek yetiştirmeyi çok seviyordu. Bu yüzden evlerinin etrafı bahçesi gibiydi, hatta odaları bile çeşit çeşit çiçeklerle doluydu.
Ebru, Diyar, işten geldiği zaman sevgiyle karşılıyordu kocasını.
Diyar'da akşamın olmasını iple çekiyordu.
Bir an önce eve gidip Ebru suna kavuşmak için dakikaları sayıyordu.
Akşam saatleri gelince de koşarak gidiyordu evine.
Diyar, Ebru'nun her halini seviyordu.
Bazen dişi bir panter gibi cesur.
Bazen de bir kedi kadar uysal ve nayif bir kadın dı.
Ebru, Diyar'ın kadını en büyük sevdasıydı. Ebru, evliliklerinin üçüncü yılında hemile kalmış ve bir oğlu olmuştu.
Ebru ve Diyar oğullarına Destan, adını vermişlerdi.
Destan, tıpkı babası gibiydi.
Görenleri bile şaşkına çevirecek derecede babasına benziyordu.
Büyüdüğü zaman çok yakışıklı bir adam olacağı kesindi.
Destan, Diyar ve Ebru'nun aşkının meyvesi... Evlerinin neşe kaynağıydı.