Öğle vakitlerine doğru kalktığımda elimi, yüzümü yıkayıp aşağı indim. Üvey annem her zamanki gibi yoktu gene. Bende kahvaltımı yapıp yukarı çıktım, yine odama.
Bilgisayarımı açtım ve oyunuma girdim. En son geçemediğim leveli bu oynamamda geçtim. Demekki moralim bozuk olduğunda ben oyunları çabuk geçiyorum. Şaka bir yana gerçekten ilk denememde geçtim. Nasıl oldu bende anlamadım.
Size birazcık oyun hakkında bahsetmeme izin verin. Oyunda kare şeklin de bir şey var. Levele başladığınız an size bir süre veriyo ve uzun bir parkur veriyo. Bu süre içerisinde eğer parkuru tamamlayamazsanız leveli geçemezsiniz. Üstelik bir de 6 can hakkınız var ve canların bir tanesi 1 saatte doluyo. Acayip bir bilgisayar oyunu. Ama zorlu olması benim onu daha çok oynayasımı getiriyo. Bu yüzdende oynuyorum yani.
...
Aradan 2-3 saat geçmişti sanırım. Oyundaki canlarım bittikten sonra başka bir oyuna geçmiştim. Bu oyundaysa müşterilere pizza yapıyodum. Şahsen bahsettiğim oyundan daha güzeldi. Ondan da sıkılınca bilgisayarı kapattım.
Kendimi yatağa attım ve elime telefonu aldım bu sefer. Telefondan oyun oynamaya başladım. Nerdeyse yinr yarım ya da bir saat geçmişti ki araba sesi duydum. Birden aklıma babamın gelebileceği geldi. Bende direk elimdeki telefonu yatağın üzerine fırlattım ve pencereye koştum. Ama babam gelince ben öleceğimi unutmuşum.
Olsun gene de cama çıkmam bir işe yaramıştı. Kapıda siyah bir lüks araba vardı. Duruyordu öylece. Merak ettim ve bakmaya devam ettim. Perdenin hemen kenardından bakıyodum. Bu yüzden beni dışardan göremezlerdi.
Bir kaç dakika sonra arabadan bir kadın indi. Onun arkasından da bir kadın daha indi. İkisi de arkadan inmişlerdi.
Biraz daha dikkatli baktıktan sonra ilk inenin üvey annem olduğunu anladım. Ama diğer kadının kim oduğunu pek kestiremedim. Ama öz anneme de çok benziyordu. O olabilirmiydi?? Yok canım saçmalıyorum. Neyse.
O öz anneme benzettiğim kadın üvey annem tam bahçeye girmeden önce üvey annemin kolunu tuttu ve kendisine döndürdü. Ona bişeyler söyledi ve kolunu buraktı. Sonra arabaya binip gitti. Üvey annem de arabanın arkasından şaşkın bir yüzle baka kaldı. Sonra kendine gelip eve doğru yürümeye başladı. Bende camın yanından yine yatağıma dönüp oturdum.
Biraz bakındıktan sonra "bunlar neydi??" diye kendime sordum ve kafamı yastığa koydum.
(bu bölüm bence diğer bölüme göre daha uzun oldu. Neyse her gün bölüm atmamamın sebebi taşınmamız. Her gün yeni eşyalar geliyo ve onları taşırken yoruluyorum. Bu yüzden erken yatmaya başladım. En azından son 3 gündür. Bu arada kitap sıkıcı falan olmaya başladı mı? Yoksa bana mı öyle geliyo. Bu konu hakkında düşünceleriniz neler? Bu arada medya bence çok tatlıı. Neyse çok konuşupta sıkmayım sizi. Yarın belki bölüm atarım...Sizi seviyorummmm.... 💜❤️💜)
KAMU SEDANG MEMBACA
Üvey Annem
Acak"o lezbiyen kız" Benim hakkımda dediği bu şey çok ağırıma gitmişti. Ben ona karşı içimde bir sevgi beslerken onun beni tanımlamak için kullandığı bu kelime... İnsanların acıması yok.
