Müzik dinlemekten sıkıldıktan sonra tekrar aşağı indim. Bu sefer üvey annem koltukta oturuyodu. Televizyonu açmıştı ve inerken eğer yanlış görmediysem elinde de telefon vardı. Bir gözüyle televizyona diğer gözüyle de telefona bakıyordu galiba. Neyse neyse konuyu dağıtmayalım. Aşağı indim ve yanına gittim. Parmakları mesaj yazıyormuş gibi klavyeyde bir oraya bir buraya gidyordu. Gerçekten biriyle mesajlaşıyodu ama kim olduğuna bakmadım. O kadar uzaktan da nasıl görebilirim yani.
Yanına gidip oturdum. Televizyon da boş bir drama filmi vardı. Drama filmlerinden küçüklüğümden beri nefret ederim. Çünkü gerçek annem drama filmlerinde her zaman göz yaşı dökerdi ve bu bana çok dokunurdu. Drama filmlerini sevmiyorum dedim ama ben yazıyı dramaya dönüştürmeye başladım.
Yanına oturduğumu fark edince hemen bir mesaj yazdı ve telefonu kendi tarafında duran sehpanın üstüne koydu ve bana doğru döndü. Nasıl olduğumu falan sordu bende iyiyim dedim klasik şeyler. Sohbet biraz daha ilerkedikten sonra sabah nerde olduğunu sordum ve karşılığında "anneme gittim, hastalanmışta" cevabını aldım. Pek inandırıcı değildi, ama ben yine de inanmış gibi yaptım. Ona kafamı salladım ve önüme döndüm. Sıkıcı drama filmine dalga geçer gibi gözlerle baktım. O sırada yanımda bir hareketlenme oldu. Üvey annem oturduğu yerden kalktı ve gelip dibime oturdu. 15 cm daha beri otursaydı, kucağıma oturmuş olcaktı.
Yanıma oturduktan sonra kollarını benim koluma sardı. Amacını yine az çok anlamıştım. Onun her zaman yapmak istediği şeydi. En azından sadece bana karşı. Dedimya benim hakkım da sadece böyle şeyler düşünüyodu ve bence amacına ulaştıktan sonra beni terk edicekti. Açıkçası daha sevgili bile değildik.
...
Kollarını biraz daha yukarı götürdü ve ensemdeki saçları ufaktan okşamaya başladı. Bana nasıl yaklaşıcağını çok iyi biliyordu. Bu harketin ardından ona bir bakış attım ama televizyona bakıyordu. Akşam saat 20:00 sıralarıydı. Zaten çoğunlukla bu saatlerde bulurdu. Bende yine kafamı televizyona çevirdim. Yavaş yavaş yukarılara doğru gidiyodu.
...
Sonra bacakları da hareketlendi. İki bacağını da benim kucağıma uzattı. Ona doğru gözlerimi çevirdim. Dudaklarında sinsi bir gülümseme vardı. İnanın o gülümsemeden korkmuştum. Amacının hiç iyi olmadığını bana bu sinsi gülümseme ile anlatmıştı.
Bacaklarını biraz ittirdim. Bu durumu garipsemiş olacakki kafasını bana doğru çevirdi. Bacaklarını biraz daha ittirdiğim zaman kolumdaki elini çeneme götürdü ve kafamı yüzüne doğru çevirdi. Gözlerimin içine bakarak. "Yine itiraz mı ediceksin?" dedi. Bu soru karşıdın da ne cevap vericeğimi bilmiyodum. Üreticek hiç bir bahane bulamadım. O bana ben ona iki saat bakıştık. En sonunda gözlerimi kaydırdım ve önüme döndüm. Yine eliyle çenemden tutup kafamı ona doğru döndürdü. İlk önce gözlerime baktı sonra dudaklarıma bakarak konuşmaya başladı.
"Uydurcak bir bahane mi bulamadın, yoksa razı geliyo musun?" diye sordu. Hiç bişey demedim ve gözlerine bakmaya başladım. Cevap vermeyince dudaklarını dudaklarıma doğru yaklaştırdı ve birden bire dudaklarını benim dudaklarımla birleştirdi.
Karşılık vermemi bekliyodu. Vermeyince dudaklarını hareket ettirmeye başladı. Hala benden karşılık bekliyodu. Ama vermeye hiç niyetim yoktu. Karşılık vermeyince sanırım sinirlendi ve dudaklarımı sert bir şekilde ısırdı. Hiç beklemediğim bu hareket karşıdın da acıdan inledim. Gerçekten sert bir ısırıktı bu. Yine ısırmaması için mecbur karşılık verdim.
...
Yavaştan kucağıma çıkmaya başladı. Bunun sonunun nereye çıkıcağını bilmiyodum. Bunları düşünürken o çoktan kucağıma çıkmıştı bile. Durmadan devam ediyodu. Ah keşke bir mucize olsa da kırtulsam. Tam o sırada yıkarıdan kardeşimin abla diye bağırşını duydum. Üvey annem sesi duyar duymaz dudaklarını benden ayırdı ve kucağımdan inip karşıda duran koltuğa oturdu. Sonra da üstünü düzeltti. Bende ayağa kalkıp üstümü düzelttim ve yukarı çıkmak için yol aldım. Yukarı çıktım ve kardeşimim odasına gittim. "noldu" diye sordum. Yok bişey dedi ve beni odasından çıkardı. Daha doğrusu ben çıktım.
Direk odama gittim ve kendimi battaniyenin altına soktum. Ağlamak istiyodum ama ağlayamıyodum. Bu yüzden pek zorlamadan uyumak için gözlerimi kapattım.
(yine dicek bişeyim yok. Yarınki bölüm de görüşürüzz... Sizi seviyorum... ❤️💜)
YOU ARE READING
Üvey Annem
Random"o lezbiyen kız" Benim hakkımda dediği bu şey çok ağırıma gitmişti. Ben ona karşı içimde bir sevgi beslerken onun beni tanımlamak için kullandığı bu kelime... İnsanların acıması yok.
