ｍｙ ｅｕｐｈｏｒｉａ

Part.81

«Με εμπιστευεσαι?» Με ρωτησε ενω χαμογελασε. «Η αληθεια ειναι πως οχι, αλλα δεν εχω και αλλη επιλογή τωρα» του ειπα και αυτος χαχανισε. «Κρατησου σφιχτα» μου ειπε και εγω αμεσως τον αγκαλιασα πιο σφιχτα. Ακουμπησα ξανα το κεφαλι μου πανω του και εκλεισα σφιχτα τα ματια μου. «Ανοιξε τα ματια σου» μου ειπε και εγω κουνησα αρνητικα το κεφαλι μου. «Δεν θελω καλα ειμαι» του ειπα και αυτος εκανε εναν ελιγμό με την μηχανη. «Αουτς» ειπα εγω καπως δυνατα με αποτελεσμα να με ακουσει. Σταματησα να τον κραταω με το ενα χερι και επιασα το πλευρο μου. Γιατι πονεσα τοσο πολυ.. Σκεφτηκα απο μεσα μου και ξανα εβαλα το χερι μου γυρω του. Παλι καλα μετα απο λιγα λεπτα επιτελους φτασαμε. Παρκαρε την μηχανη και με βοηθησε να κατεβω. «Φτασαμεε» ειπε και εγω εγνεψα θετικα. Μπηκαμε μεσα και κατευθηνθηκαμε προς το μαγαζι. Εγω εκατσα σε ενα τραπεζι ενω ο Mark πηγε να παραγγειλει.

Κοιταξα το κινητο μου και ειδα πως εχω πολλα μηνύματα και αναπαντητες κλησεις απο τον Tae. Ωχ.. ειπα απο μεσα μου μιας και ηξερα πως θα με βρισει παρα πολυ. Μολις πηγα να του στειλω μηνυμα το κινητο μου άρχισε παλι να χτυπα. Αμεσως το σηκωσα. «Ηλιανα? Εισαι καλα? Που εισαι?» Με ρωτησε αγχωμενος. «Ηρεμησε Tae μια χαρα ειμαι. Ειμαι για φαι με εναν.. φιλο» ειπα καπως διστακτικά. Δεν μας λες και φιλους αλλα τελος παντων. «Και γιατι δεν μου εστειλες ενα μηνυμα να ξερω πως εισαι καλα?» «Εε ξεχαστηκα συγγνωμη» ειπα καπως στεναχωρημενη. Ακουγοταν πολυ φοβισμένος. «Τελος παντων.. ποιος ειναι αυτος ο φιλος?» Με ρωτησε γεματος υποψιες. «Δεν τον ξερεις. Απο την δουλεια.» Ειπα εγω ενω γελασα. «Ελπιζω να σου αρεσουν αυτα που πηρα» ειπε ο Mark ενω αφηνε κατω το φαι. «Tae θα σε παρω μετα.» Ειπα εγω και του το εκλεισα μιας και ηξερα πως τωρα που ακουσε αγοριστικη φωνη δεν θα το εκλεινε ποτε.

«Τae?» Με ρωτησε ο Mark και εκατσε κατω απεναντι μου. «Το οχι αγορι σου?» Ξανα ρωτησε και με κοιταξε με σηκωμενο φρυδι. «Δεν ειναι το αγορι μου. Ειναι ενας πολυ καλος μου φιλος» ειπα εγω και πηρα μπροστα μου το φαι. «Ολες ετσι λενε» είπε σιγανα ο Mark και εγω τον κοιταξα χωρις να πω κατι. «Λοιπον.. τι επαθες πανω στην μηχανη?» Με ρωτησε ενω εγω ειχα ξεκινησει να τρωω. «Τι εννοεις?» Τον ρωτησα και τον κοιταξα. «Ειπες Αουτς σαν να πονεσες και σταματησες να με κρατας. Εγω φταιω? Σε χτυπησα?» Με ρωτησε σαν να νοιαστηκε. «Οχι οχι δεν φταις εσυ. Ειχα χτυπησει το πλευρο πριν καιρο και μου εχει αφησει κουσούρι» ειπα χωρις να πω τιποτα παραπανω. «Μπορω μηπως να μαθω το πως? Γιατι φανηκε να ποναει πολυ» ειπε και εγω σταματησα να κουνιεμαι. Ειχα μεινει ακινητη. Ολες οι παλιες αναμνησεις αρχισαν να με κατακλύζουν και αμεσως κουνησα το κεφαλι μου. Δεν θελω να θυμαμαι τιποτα σχετικά με αυτον. Ειναι ενα τιποτα πλεον για μενα. «Θα προτιμούσα να μην πω» ειπα και αυτος με κοιταξε καπως ξαφνιασμενος. «Ενταξει οπως θες» ειπε και αρχισε να τρωει.

«Σε ευχαριστω για το φαι. Θα στα δωσω πισω μολις πληρωθω» του ειπα μιας και δεν ειχα αρκετα χρηματα πανω μου. «Δεν χρειαζεται» μου ειπε και μου εδωσε τα κλειδια μου. «Α μπα μου εδωσες τα κλειδια ΜΟΥ?» Τον ρωτησα τονιζοντας το μου. «Ε τωρα δεν μπορεις να πας πουθενα. Με χρειαζεσαι» ειπε και σμικαρε. «Σε χρειαζομαι?» Τον ρωτησα και αυτος χαμογελασε. «Δες με» ειπα και σηκωθηκα πανω ενω βγηκα εξω. Αυτος αρχισε να τρεχει απο πισω μου ενω εγω πηγαινα ολο και πιο γρηγορα για να μην με προλάβει. Οσο προχωρούσα ειδα ενα ταξι να περναει απο μπροστα μου και εκανα σημα να σταματησει.

«Παω-» πηγα να πω και τοτε ο Mark με σηκωσε σαν σακι με πατατες. «Συγγνωμη για αυτο ειναι λιγο τρελη. Καληνυχτα σας» ειπε ο Mark ενω με επιασε καλυτερα. «Πως με ειπες?! Ασε με κατωω» φωναζα ενω προσπαθουσα να τον χτυπησω. «Μην φωναζεις θα σε πεταξω κατω» ειπε και εγω συνεχιζα να φωναζω να με αφησει κατω. «Καλα εσυ το ζητησες» ειπε και εκανε την κινηση να με πεταξει κατω. Εγω εκλεισα τα ματια μου και ετοιμαστηκα για τον πονο αλλα τελικα δεν ενιωσα τιποτα. «Με πεταξες και πεθανα?» Ειπα και σιγα σιγα ανοιξα τα ματια μου οσο τον ακουγα να χαχανιζει. «Χα το ηξερα οτι μπλοφαρεις» ειπα και τοτε με πεταξε οντως κατω. «ΑΟΥΤΣ» ειπα και σηκωθηκα πανω ενω τιναζα τον πισινο μου απο τα πετραδακια. «Με προκαλεις δεν φταιω» ειπε και εγω τον κοιταξα δολοφονικα.

«Ξερω ενα ωραιο μπαρακι εδω κοντα. Θες να παμε?» Με ρωτησε και εγω εβγαλα το κινητο απο την τσαντα μου. «Θα προτιμουσα να παω σπιτι. Ειναι πολυ αργα. Και εξαλλου δεν μου πολυ αρεσουν τα μπαρ» ειπα και αυτος εγνεψε. «Οπως νομιζεις» ειπε και με βοηθησε να ανεβω στην μηχανη. «Κρατησου» ειπε και μολις εβαλα τα χερια μου γυρω του εφυγε. Δεν ανοιξα σχεδον καθολου τα ματια μου σε ολη την διαδρομη οπως επισης δεν σταμάτησα και να τον κραταω. Η αληθεια ειναι πως τωρα που εμαθε πως ποναει το πλευρο μου παει λιγο πιο σιγα και ειναι και πιο προσεχτικός σε σχεση με πριν. Τελικα ισως να μην ειναι και τοσο βλακας. Ειπα ΙΣΩΣ. «Θα σε παω μεχρι το σπιτι σου» ειπε σε ενα φαναρι και εγω τον κοιταξα. «Δεν-» πηγα να πω αλλα με σταματησε. «Ειπα θα σε παω τελος» ειπε και εγω στριφογυρισα τα ματια μου.

«Στριψε αριστερα. Και φτασαμε» ειπα και κατεβηκα απο την μηχανη. «Εδω μενεις ή μου ειπες κανενα αλλο σπιτι?» «Εδω μενω» ειπα ενω γελασα. «Ενταξει τοτε. Καληνύχτα μικρη» ειπε και τον κοιταξα. «Πως με ειπες?» «Μικρη. Συμβαινει κατι?» Με ρωτησε ανυσηχος. «Οχι τιποτα. Καληνυχτα Mark» ειπα και μολις γυρισα να φυγω μου επιασε το χερι. «Οτι χρειαστεις ειμαι εδω» μου ειπε και εγω εγνεψα το κεφαλι μου ενω του χαμογελασα. Οντως δεν ειναι τοσο βλακας τελικα.