ｍｙ ｅｕｐｈｏｒｉａ

Part.78

8 ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ

«Που περασατεε?!» Φωναξε χαρουμενα η Κορινα και εγω με την Λυδια κλεισαμε τα αφτια μας. Α ναι. Εσεις εχετε μεινει λιγο πισω. Με την Κορινα πλεον μιλαμε παλι κανονικα. Ηρθε και μου ζητησε συγγνωμη και εστειλε τον Μιχαλη απο εκει που ηρθε. Με τον Jungkook εχω να μιλησω απο τοτε.. δεν ειχα ξανα νεα του. Δεν ξερω τι κανει, δεν ξερω που ειναι.. Τουλαχιστον μιλαω με τον Chan. Τον ειδα το καλοκαιρι! Μου εκανε εκπληξη και πηγαμε ολοι μαζι καλοκαιρινες διακοπες. Ολοι μας περασαμε σε διαφορετικες σχολες εκτος απο μενα και την Ευαγγελια που παμε στην ιδια. Πλεον δεν ποναω οπως τοτε. Οι μελανιες και το σπασμενο χερι δεν υπαρχουν πλεον. Το μονο που δεν θα αλλαξει ειναι τα ραμματα και το πλευρο μου. Αυτα ακομα με πονανε αλλα οχι τοσο οσο τοτε. Εχουν αλλαξει πολλα πραγματα. Θελω να ελπιζω πως ολα θα κυλήσουν ομαλα απο δω και περα.

«Εγω περασα κοινωνιολογια» ειπε η Λυδια και η Κορινα την χειροκρότησε. Ειμαι πολυ περηφανη για αυτην. Ηθελε πολυ να περασει εκει και τα καταφερε. «Εγω θα παω σε ΙΕΚ» ειπε η Ευαγγελια και με κοιταξε. «Ναι και εγω. Στο ιδιο θα παμε» συμπληρωσα και η Κορινα μας κοιταξε ξαφνιασμενη. «Μαζι?! Αυτα ειναι! Με τι θα ασχοληθείτε?» «Εγω θα παω για κομμωτρια/ make up artist» ειπε η Ευαγγελία ενω με σκουντιξε για να ξεκολλησω απο το κινητο. «Εγω σχεδιαστρια/ στυλιστρια» ειπα γρηγορα και ξανα εβαλα το κεφαλι μου στο κινητο μου. «Θα μας φτιαχνεις ρουχα δηλαδη?!» Ρωτησε η Κορινα ενθουσιασμενη και εγω την κοιταξα. «Θελω να ελπιζω πως ναι» απαντησα εγω ενω γελασα. «Εσυ που περασες?» Ρωτησε η Ευαγγελια αναφερομενη στην Κορινα. «Ιατρικη!» Απαντησε ενθουσιασμενη και εμεις την κοιταξαμε εκπληκτες. «Μπραβοο» «Συγχαρητηριαα» «Ευχαριστω Ευχαριστω» απαντησε στους χαζους πανυγηρισμους μας και ολες μαζι γελασαμε.

«Πηγατε διακοπες?» Ρωτησε η Κορινα και ολες μας γνεψαμε θετικα. «Μαζι να φανταστω?» Ξανα ρωτησε και εμεις ξανα γνεψαμε θετικα. «Οχι μονο οι 3 μας.» Απαντησε η Ευαγγελια και η Κορινα σμικαρε. «Κορινα σταματα» ειπε η Λυδια και εγω με την Κορινα γελασαμε. «Κοριτσια μεγαλωσαμε. Ουαου» ειπα εγω και ολες ξεφυσηξανε. «Εσυ ακομα μωρο εισαι» ειπε η Λυδια και εγω την χτυπησα. «Τι με χτυπας 17 εισαι ακομα» «τελος παντων» ειπα εγω και η Κορινα ηρθε κοντα μου. «Σε ποιον μιλας με τοση προσήλωση?» «Στον Tae» ειπα εγω και Κορινα ξανα σμικαρε. «Χαχα οχι με τον Tae ειμαστε μονο φιλοι» ειπα εγω και η Λυδια με την Ευαγγελια με κοιταξαν. «Καλα μονο φιλοι δεν το λες..» «τι εννοειται?» «Οτι εσυ μπορει να τον βλεπεις σαν φιλο αλλα αυτος ακομα σε θελει» «αυτο δεν ειναι δικο μου προβλημα» ειπα εγω και εκλεισα το κινητο μου.

«Μα πραγματικα δεν σου αρεσει καθολου?» Με ρωτησε η Κορινα και εκατσε διπλα μου. «Δεν ειναι αυτο.. Ο Tae ειναι πολυ ωραιος και εξυπνος και αστειος και γενικα το ιδανικο αγορι.» «Αλλα?..» «Αλλα.. δεν νομιζω το να τα ξανα φτιαχναμε θα ηταν καλο.» Ειπα εγω προσπαθοντας να σωσω την κατασταση. Δεν θελω να τους πω πως ακομα σκεφτομαι τον Jungkook.. Δεν θελω να τους πω πως ακομα δεν τον εχω ξεπερασει. Ειμαι για λυπηση το ξερω. «Καλα τοτε. Αλλα σκεψου το. Μπορει να σου κανει καλο» ειπε και εγω σηκωθηκα πανω. «Ναι ναι» ειπα και τεντωθηκα. «Κουραστηκες ε?» Με ρωτησε η Λυδια και η Ευαγγελια γελασε. «Ασε ασε πονεσε η μεση μου» της ειπα και αφου τεντωθηκα ξανα εκατσα κατω. «Κοριτσια ελπιζω αυτη τη χρονια ολα να πανε καλα» ειπε η Κορινα. «Κατι μου λεει πως αυτη θα παει καλα» ειπα εγω και ολες χαμογελασαμε.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΑΣ POV
Δεν ξερω για ποσο ακομα θα μπορω να της το κραταω μυστικο. Εχουν περασει 8 μηνες απο τοτε που εφυγε ο Jungkook και ακομα η Ηλιανα πιστευει οτι την παρατησε. Πρεπει καποια στιγμη να μαθει την αληθεια. Αλλα δεν ξερω αν θα την αντεξει. Τωρα ειναι χαρουμενη και τον εχει ξεχασει. Δεν μπορω να της το πω τωρα.. θα την καταστρεψω ολοκληρωτικα. Δεν θελω να την καταστρεψω. Οχι ξανα. Εχει περασει πολλα, δεν μπορω να την δω ξανα στα χαλια που ηταν τοτε. Ισως το καλυτερο για αυτην θα ηταν να μην το μαθει. Τουλαχιστον οχι τωρα.
END ΕΥΑΓΓΕΛΙΑΣ POV

Τα κοριτσια φυγανε και εγω εμεινα μονη μου. Ξαπλωσα στο κρεβατι και εβαλα μουσικη να παιζει. Στο μυαλο μου περναγε συνεχεια αυτο που ειπαν τα κοριτσια για τον Tae. Οχι! Ελεγα απο μεσα μου και συνεχεια το επαναλάμβανα. Ο Tae ειναι απλα ενας καλος σου φιλος. Τιποτα παραπανω. Ελεγα και ξανα ελεγα ενω προσπαθουσα να βγαλω αυτη τη σκεψη απο το μυαλο μου. Αυτη η σκεψη με τρόμαζε. Δεν μπορω να φανταστω την ζωη μου χωρις τον Tae. Τι κι αν τσακωθουμε? Δεν θα ειναι το ιδιο αν τα φτιαξουμε. Δεν θελω να χαλασει η φιλια που εχουμε. Εχασα για παντα τον Jungkook.. δεν μπορω να χασω και τον Tae. Πρεπει να σταματησω να σκεφτομαι τον Jungkook. Δεν μου κανει καλο. Εξαλλου αυτος με αφησε. Αυτος με παρατησε. Αν με αγαπουσε πραγματικα δεν θα εφευγε. Μερικες φορες ευχομαι να μην ειχα μπει ποτε μπροστα απο την σφαιρα. Η μαλλον οχι. Ευχομαι να μην τον ειχα γνωρισει ποτε. Μπορει η ζωη μου πριν τον Jungkook να μην ηταν και τελεια.. αλλα τουλαχιστον ποτε δεν κατεληξα σε κομα. Πραγματικα δεν ξερω πως θα ηταν η ζωη μου χωρις τον Jungkook.. καλύτερη? Ή χειροτερη? Ποτε δεν θα μαθω.