Çocukluğundan çok mu farklı yoksa ben mi yanlış görüyorum ,hissediyorum ?Nerede o benimle evcilik oynayan ,nerede o ben düşünce ağlamayayım diye sarılan ,pamuk şekerle kendine sakal yapan ,yüzünden hiç gülümsemesi eksik olmayan ilk aşkım. Karşımda b...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Yere oturmuş sırtımı duvara yaslamış boşluğa sessiz sessiz içime içime ağlayarak bakıyordum .Kulağıma gelen sesler Murat'ın haykırışları daha da çok yakıyordu ona aşık olan kalbim.
Hemşirenin koşturarak odaya girmesiyle sessizlik olmuştu. Bu daha da çok korkutuyordu insanı ama içeri girsem bu sefer de sinirlenecek kendine zarar verecek diye yerimden devinmiyordum.
Elimde ne var ne yoksa almışlar canımı bile bırakmamışlardı sanki. Gözümün önüne gelen bakışları her seferinde avucuma tırnaklarımı geçirmemi sağlıyordu.
Nefesimi almıştı benden Murat'ın o hali. Ben şükrediyordum yaşadığına ama Murat ölümü tercih ederdi .
Ölmek daha kolay gelirdi ona . Gözlerimi karşımdaki duvarda çaprazımda duran Ahmet amcaya baktım.
Onun yüzündendi her şey. Hayatını mahvetmişti oğlunun. Umursamamıştı Murat'ın çocukluğunu, annesini , sağlığını her şeyini almıştı. Ne için peki? Başka bir kadına aşık oldu diye. Aşk bu kadar kirli olamazdı. Bir kadının hayatını ,bir çocuğun hayallerini alacak kadar kirli olamazdı.
Kapının açılmasıyla Onur'gil, Ali ve doktor çıktı odadan. Hemşireyle, doktor uzaklaşırken Ali de yanıma diz çöktü.
-"Sakinleştirici yaptılar iyi şimdi uyuyor ."
Başımla onaylayıp Ahmet'e öfkeyle bakmaya devam ettim. Uzun bir sessizlik oldu .Yutkunup derin bir nefes aldım.
-"Benden nefret ediyor. "Dememle elini gözüne götürüp bastırdı. Kafasını kaldırıp
-"Senden nefret etmiyor o sadece senin ve..."deyip bakışlarını Ahmet'e çevirdi.
"Ahmet'in kendisine acımanızı istemiyor. Murat bu durumun olacağını onun karşısında gelmekten korktuğu için..."
-"Düşmanının karşısında güçsüz görünmek istemedi yani. "Diye açıkladım kısaca durumu
-"Öyle ama sen değilsin düşmanı sakın böyle düşünme. Murat senin şu an onu sevmediğini düşünüyor son olanlardan sonra..."diye benim Murat'a söylediklerimden bahsetti.
"Onun bir tek düşmanı babası o yüzden bu kadar geç kaldık ameliyata. Belki de daha önce bu krizi yaşamadan ameliyat olsaydı ..." deyip nefesini derinden verdi.
Gözlerimi Ahmet'e dikip. -"Ahmet yüzünden geç kaldı. Eğer oğlunu kendine düşman etmeseydi Murat ne bu intikamı alacak ne de böyle duruma düşecekti Kendini güçsüz hissetmesinin, ölümü istemesinin suçlusu Ahmet ."dememle şaşkınlıkla.
-"Hayret hep beni suçlardın ."deyip kafa sallayarak arkasına yaslandı.
-"Sende suçlusun buradaki herkes suçlu ben görmedim sense intikam duygusuyla yetiştirdin .Ama..."deyip uzun uzun baktım öfkeyle Ahmet'e
