Çocukluğundan çok mu farklı yoksa ben mi yanlış görüyorum ,hissediyorum ?Nerede o benimle evcilik oynayan ,nerede o ben düşünce ağlamayayım diye sarılan ,pamuk şekerle kendine sakal yapan ,yüzünden hiç gülümsemesi eksik olmayan ilk aşkım. Karşımda b...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Murat'ın ağzından:
Koridorda dolaşan ayaklarım hiç yorulmadan kapıya diktiğim gözlerim içimdeki umudu yavaş yavaş besliyordu. Gelecekti benden ne kadar nefret etse de çözüm yollarımı kabul etmese de gelecekti gözleriyle görmeden inanmazdı benim sevgilim her hatamda şans veren oydu şimdi mi gelmeyecekti!
Kolumdan tutup beni yerimde durduran Onur'a döndüm.
-"Yoruldun be kardeşim otur biraz ."
-"Gelecek mi sence?"
Susup bakışlarını gözlerimden kaçırdı. -"Az sonra çağırırlar hadi toparlan artık."
Benden başka umudu olan yoktu onlar artık Aslı'yı tamamen kaybettiğimizi düşünüyorlardı.
Bana olan bakışlarını bir an da yere indirip yavaş yavas yaklaştılar.
Yanımdan geçerken Rıza Atayın kolundan tutup -"Oğlunu kurtaramayacaksın onu kendi silahıyla yakacağım." Dememle bakışlarını gözlerime dikti.
Kolunu sertçe avuçlarımın arasından çekip utanç ve karşı koyan bakışlarını gözlerimden kaçırıp karısının ardından yürümeye devam etti.
Derin derin nefesimi verip kafamı yukarıya kaldırdım içimdeki şeytanı susturmak istesem de çığlıkları çok yüksekti. Kızımı öldüren adamla birazdan aynı yerde nefes alıyor olacaktım en kötüsü de hâlâ nefes almasını bir armağan gibi ben sağlamıştım. Kendimden nefret ediyordum bir sene önceki Murat bunu görse suratıma kuvvetli bir yumruğu geçirmişti bile.
Derin bir nefesimi verip bakışlarımı tavandan çekip tekrar koridora çevirdiğimde karşımda gördüğüm güzellikle nefesimi tuttum. Gelmişti o buradaydı...Bana doğru attığı adımlarından çıkan her topuk sesi beynimde yankılanıyor , bakışları kalbimdeki kara toprakta çiçekler açtırıyordu.
Dünyanın renklerini veren gözlerindeki ateşiyle yakan öfkeye bile razıydım .Özlemiştim nefesimi , ruhumu özlemiştim. Karşımda dursa bedenim toprak olana dek gözlerimi gözlerinden ayırmazdım o benim evimdi , yurdumdu , vatanımdı. Saçının her bir teli için hayaller kurduğum kadınımdı.
Şifam , mücevherlerin en değerlisi benim kanatsız meleğim . Boynunda ömrümü vermeyi hayal ettiğim sevgilim gelmişti. Nasıl bir lütuftu da dilimi bağlıyor , onun iki dudağından çıkan sesten başkasını duymuyordum. Gözlerimi ondan başkasına bakması haramdı gerçi göremezdim ya daha güzel güleni. Hangi sevabımın armağanısın sevgilim.
🥀
Aslı'nın ağzından:
Bana olan bakışlarına öfkeyle diktim gözlerimi kıvrılan dudağına dişlerimi sıkarak baktım. Nasıl olur da gülümseyebiliyordu böyle bir günde . Bir ben miydim kızımız için acı çeken hiç mi umursamıyordu onu kaybetmemizi.
