Çocukluğundan çok mu farklı yoksa ben mi yanlış görüyorum ,hissediyorum ?Nerede o benimle evcilik oynayan ,nerede o ben düşünce ağlamayayım diye sarılan ,pamuk şekerle kendine sakal yapan ,yüzünden hiç gülümsemesi eksik olmayan ilk aşkım. Karşımda b...
❗ Arkadaşlar lütfen bölümü okumadan önce uyarımı okumadan geçmeyin. Ben mutlulukla yazdığım bölümlerde sizden hiç bir yanıt alamıyorum.Ve bu beni çok üzüyor. Elimden geldiğince hızlı bölüm atmaya çalışıyorum fakat lütfen siz de biraz emeğimi görüp bölümlere vote atmanızı 'beğenmezini ' ve yorum yapmanızı istiyorum lütfen. Beni kırmayacağınıza eminim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Acil de sedye üzerinde uzanmış doktorun gelmesini dişlerimi sıkarak bekliyordum. Dilimde dua derin nefes alıp veriyordum .
-"Nerde kaldılar niye kimse gelmiyor?"
Elimden tutup -"Sakin ol gelirler şimdi sen bir rahatlamaya çalış." Diye beni sakinleştirmeye çalışıyordu fakat daha da sinirlenip elimi sertçe çektim.
-"Nasıl rahatlayabilirim acaba kanamam var sabahtan beridir kasılmalarım var doktorun erken doğum dediğini de duydun ben nasıl bu olanlara rağmen rahat olayım." Yutkunup elimin tersiyle göz yaşımı silip göğsünden sertçe ittirdim.
"Git bir şey yap gelsin biri baksın ne oluyor bize de söylesin." deyince başıyla onaylayıp ayağa kalkmıştı ki kendi doktorumuz kapıdan içeri girdi.
-"Ne oldu Aslı kanaman varmış!"
Başımla onaylayıp -"Evet var ağrımda var ne oluyor lütfen söyleyin artık."
''Tamam bakacağız şimdi sen bir sakin ol." Sakin ol demek kolaydı onlara nasıl sakin olabilirdim ki bebeğimin yanımda kalması için dua ederek ultrasonda kızımızı incelemesini izledim. Elimi sıkıca tutan Murat bir taraftan saçımı okşuyor bir taraftan da doktorun söyleyeceği bir çift güzel sözü benim gibi umutla bekliyordu .
Karnımdan cihazı çekip -" Böyle kanamalar bazı hamileliklerde olur hele ki senin gibi erken doğum riski olanlarda rastlanan bir durumdur. Bebeğinde bir sıkıntı gözükmüyor fakat belli ki ağır bir şey kaldırmış ya da kendini çok fazla strese sokmuşsun daha da dikkatli olmanı öneririm. Şimdilik rahatlaman için serum alacaksın daha sonra çıkabilirsiniz fakat biz gene de bir kaç kan testi yapacağız sonuçlarını almak bir iki gün gün sürebilir."
Duyduğumuz güzel haberle derin bir nefes verip rahatlamıştık. O kadar çok korkmuştum ki bir an gerçekten de kızım gitti sanmıştım. Düşünmesi bile korkunçtu işte o zaman hayatım tamamen biter yapacaklarımdan kendim bile korkarım.
-" Teşekkürler ."deyip doktorla vedalaştıktan sonra bana dönüp " Bak gördün mü iyiymiş işte."
Sedyenin kenarına oturup uzanıp alnımdan öptü karnıma elini koyup uzun uzun düşünerek baktı.
" Özür dilerim eğer ben sana öyle bağırmasaydım bunlar olmayacaktı.''
Derin bir nefes alıp karnıma koyduğu eline elimi götürdüm.
-'' Senin suçun değildi beni strese sokan o kadar çok şey vardı ki.''
