𝑬𝒏𝒄𝒉𝒂𝒏𝒕𝒆𝒅 𝑨𝒄𝒂𝒅𝒆𝒎𝒚 𝑺2: 𝑵𝒆𝒘 𝑾𝒐𝒓𝒍𝒅 [COMPLETED]

𝐂𝐡𝐚𝐩𝐭𝐞𝐫 12

𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 12
𝐒𝐄𝐏𝐄𝐑𝐀𝐓𝐄𝐃

John's POV

Maganda ang aming paglalakbay ngunit hindi ko alam pero naiirita ako sa kasama ko, hindi naman sya maingay, hindi naman sya makulit. Kaya lang may sarili syang mundo, pag kinausap ko sya, sumasagot naman sya kaya lang balik agad sa ginagawa nya. Minsan kina kausap nya ang mga animals, o kaya naman nag dradrawing, kumakain, o kaya naman naka tulala sya, lalo na kapag umaga. Para akong may kasamang baliw, di ko matagalan, kahit anonh pigil kong wag syang pansinin ngunit talaga di ko mapigilan lalo na ang pagkausap nya sa sarili nya. Haysss paano naman kaya toh naka sali sa grupo nila, eh samantalang para syang baliw.

"Naririnig kita" saad nya, hindi naman ako nag sasalita ah, haysss baliw talaga

"Hindi ako baliw" saad nya at lalo akong nagtaka, naririnig nya ako, alam nya abg nasa isip ko??

"Alam mo kung sino man ang baliw sa atin ikaw yun, palibhasa kase wala kang alam" saad nya

"Hoyyy babae, ikaw yun, kanina kapa nag sasalita, wala ka namang kausap, pati hayop at halaman, akala mo naman nagkaka intindihan kayo" saad ko

"Nag kakaintindihan kami noh!! Ikaw kase walang klaseng kakayahan na meron ako, ako nakaka usap ng halaman at hayop, kaya ko din silang pasundin sa gusto ko, katulad nito, batohin nyo sya" saad nya at nagulat ako ng lahat ng hayop at halaman ay naka tingin na sa akin, sinimulan na nilang batohin ako ng batohin ng iba't ibang bagay, nahulog ako sa kabayo ngunit di sila tumigil.

"Putchaaa Oo na, hindi ka na baliw" saad ko at tumigil naman sila.

"Titigilan mo na ako??" Tanong nya

"Hmmm Oo na, pero bakit ka may kakayahan na ganyan?" Tanong ko

"Ganito kase yun, actually di ko alam, si Aimee lang nagsabi sa akin" saad nya

𝓕𝓵𝓪𝓼𝓱𝓫𝓪𝓬𝓴
Pagkatapos ni Aimee na magsalita ng lahat ng gagawin at tungkol sa kanila ay agad akong nagtanong.

"Aimee" tawag ko sa kanya at agad syang humarap

"Pwede ba kitang maka uspa ng tayo lang??" Tanong ko

"Oo naman" sagot nya at pumunta kami sa labas

"Ano yun??" Tanong nya

"Ano kase.... Hindi ito alam ng kahit sino pero....nahihiwagaan kase ako sa sarili ko, noon palang dahil sa kakayahan kong makipag usap sa mga halaman at hayop, kaya ko din maka basa ng isip ng mga tao, tas kaya ko din kontrolin ang mga halaman at basta tungkol lahat sa halaman" saad ko

"You're an enchantress" saad nya at agad kong di maintindihan, anong lenggwahe ang gamit nya

"Ang sabi ko, isa kang katulad namin, ang tawag sa amin ay Enchanter" saad nya

"Ahhh ibig sabihin hindi ako isang tao" saad ko

"Ganun na nga!! Gusto mo ba sumama sa amin??" Tanong nya

"Hindi ko alam" sagot ko

"Mas maganda kung pag isipan mo muna, kung manatili ka ba dito o hindi" saad nya

"Sige, sasabihin ko agad kapag napag isipan ko na" saad ko

𝓔𝓷𝓭 𝓸𝓯 𝓕𝓵𝓪𝓼𝓱𝓫𝓪𝓬𝓴

"Bakit di ka sumama??" Tanong ko

"Haysss ayaw kong iwan sila" saad nya

"Edi isama mo din sila HAHAHAAH" saad ko

"Kung pwede ata, para ko na din silang kapatid" saad nya

"Sabagay" saad ko

"Nung una natatakot ako sa sarili, pero naka sanayan ko nalang, buti nalang at ngayon alam ko na kung ano ako" saad nya

"Magagamit mo kaya yan sa mission natin??" Tanong ko

"Hindi ko rin alam eh, pwedeng Oo pwedeng hindi, atsaka binigyan din ako ni Aimee ng isang kwentas para di ko magamit kapangyarihan ko, inalis ko lang, pero kapag nasa missionna kailangan ko nang soutin ito, para na din sa kaligtasan natin, hindi ko pa toh kontrolado kaya hindi ko pa pwede gamitin basta basta" saad nya, sana lahat may kapangyarihan noh, ang astig kapag nangyari yun, kaya lang sa mundo lang nila yun, kaka inggit naman. Tapos sa kanila na may kapangyarihan, tahimik at maayos ang pangangalakad, sa amin, puro kasamaan, kasakiman, hayzzzzzz kung pwede lang sumama sa kanila, dun nalanh kami.

"Pwede naman ata yun" biglang saad nya

"Hayzzz wag mo ngang basahin isip ko" saad ko

"Sorry, naririnig ko nalang talga eh" saad nya

"Edi suotin mo yung kwentas" iritang saad ko

"Oo na" saad nya at nakita kong sinout nya

"Ok na??" Tanong nya at inirapan ko lang sya.

Pagkalipas ng ilang araw ay nakarating din kami, saktong gabi kaya naman ay agad din kaming kumilos ni Kayeleigh. Napag usapan namin na mag kasmaa nalang para madali ngunit habang ginagawa ang pag hahanap ay napansin kong nawala si Kayeleigh sa likod ko. Shit!! Nawala pa, hyzzzz bahala na kung mahuli sya may kapangyarihan namn yun. Agad akong nahanap at nilibot ang mga nakikita ko.

Kayeleigh's POV
Sa sobrang malikot ng mata ko ay hindi ko napansin na wala na pala si John, ano ba naman yan!!. Nag hanap nalang ako at biglang may naramdaman ako, agad ko naman sinundan kong anong nasa isip ko. Hanggang sa napunta ako sa isang silid aklatan. May sarili buhay abg katawan ko at pumunta sa dulo at may hinila na libro pagkatapos may bumukas abg nakatagong daanan. Agad akong pumasok, nagulat naman ako nang sumara ito. Nakarating ako sa dulo at nakita ko ang isang gintong korona, napaka ganda nito. Agad kong kinuha ang box at kinuha ito. Pagkatapos ay kinuha ko ang bagay na binigay ni Aimee. Sakto naman na may sunod sunod na hakbang akong narinig, kaya agad long ginamit. Sa isang iglap ay nasa labas na ako, katabi bg kabayo ko. Agad akong sumakay at umalis sa lugar na yun.

John's POV

Bigla akong nakarinig ng ingay at agad na nag tago.

"Dalian nyo, mga inutil may naka kuha ng mahiwagang korona" sigaw ng isang kawal

"Malalgot kami sa hari nito" saad nya. Nakuha na?? Panigurado si Kayeleigh yun. Agad kong ginamit abg binigay sa akin ni Aimee at sa isabg iglap andito na ako sa labas katabi ng kabayo ko at wala na ang kabayo ni Kayeleigh pero naka kita ako ng tumatakbong kabayo, agad akong sumakay at sinundan ito, tskkk di man lang ako inisip para hintayin, nauna talaga, porket na kuha nya.

Tᴏ ʙᴇ Cᴏɴᴛɪɴᴜᴇᴅ