#حياه_اليتيم
#حياه_اليتيم_8
#جزء_من_حلقه_سابقه
تانى يوم حسام فى مكتبو بيتكلم فى التليفون دخل عليه حسن بينهج وباين عليه النهجاان
حسن: الحقنا يامستر حسام
حسام: فى اية
حسن: فى مصيبه حصلت
حسام : ماتنطق وتقول في ايه
#بدايه_الحلقه_الجديده
حسن: ست عفاريت هربو
حسام: مين
حسن: مينا وشلتو(حسام بص بفرحة وضحكه وراح مكتبو راح حسن وراه
حسن:هقلب الدنيا عليهم وهجبهم
حسام: ياعم حسن استنى بس احنا مش كنا عايزين نخلص من مينا اهو غار وخد الحشيه بتاعو معاه فى داهيهم تخدهم الستة
حسن: تمام ياباشا(ظهرور الشباب بتجرى ووقف بتعب)
سراج:(بنهجان) هنجرى لحد فين يامينا
مينا:(بنهجان) كفايه كدة انا تعبت ودراعى وجعنى واصلا احنا باين بعدنا كتير
محمد:(بنهجان) انا خايف قوى احنا هنعمل ايه دلوقتى
شاهين:(بنهجان) احنا غلط يامينا مفكرناش هنروح فين ولا نعرف حد لو نمنا فى الشارع هيمسكونا ويرجعونا تانى
احمد:(بنهجان) هنكلم ماما اميره هيا دى الى هتساعدنا
سراج:(بنهجان) صح هيا دى الى هتساعدنا (وطلع الموبيل من جيبو وكلم اميره) ايوة ياطنط ..........اميره احنا كويسين كلنا كويسين وال............له طنط احنا محتاجين من حضرتك مساعدة........... طنط احنا هربنا من الملجأ ومش عارفين نروح فين ........ مش عارف احنا قدام كافيه .....................حاضر مش هنتحرك..............مع السلامة (وبص لاصحابو) خليكو مكانكو متتحركوش
(فضلو واقفين نص ساعه على مااميره وخالد راحلهم نزلو من العربيه ولسه اميره هتسلم عليهم خالد واقفها
خالد:(بجديه) انتو خرجتو ازاى (وقففو ساكتين ومردوش عليه)
اميره: خالد مش وقتو
خالد:( بص لاميره) اميره استنى دول باين عليهم اتجننو (وبصلهم بعصبية)خرجتو ازاى
عباس: (بتوتر) احنا احنا هربنا
خالخد:(بصدمة) هربتو ياخبر اسود ومنيل انتو مبتحرموش مش انضربتو قبل كدة على الهروب (وبص لاميره وبيشاور بصابعو على الشباب) العيال دى لازم ترجع الملجأ حالا يلا ياميره
احمد:(بعياط) لا مترجعناش تانى
مينا:(بخوف) حضرتك لو مش عايز تساعدنا فارض الله واسعة سبنا بس احنا مش هنرجع الملجأ تانى
خالد: انتو اتجننتو يامينا وانا الى مفكرك انت وسراج عقلين طلعتو زيهم ويمكن انيل منهم كمان (محمد ظهر وشو عرق وبان عليه النهجالن والخوف والرعب فجأه بص لاصحابو وبص لخالد واميره واتسحب من جمبهم وجرى
اميره:(بسرعه) الحق ياخالد محمد هرب (خاالد جرى وراه شوية معرفش يلحقو رجع
خالد:(وهو بيركب العربيه) اميره خوديهم وادخلى الكافيه دة ومتتحركيش انا هجيب محمد واجيلكم (ركب العربيه وجرى وراء محمد خالد شاف محمد بيجرى على طريق خالد لف من مكان تانى وفجاه وقف بالعربيه قدام محمد خبط فى رجلو خبطه صغير بس وقفتو نزل بسرعه وراحلو
خالد:(بخضه) انت كويس
محمد:(بصلو بعياط) مترجعناش الملجأ تانى والله ممكن المرادى يموتونا
خالد: تعالا اركب العربيه الاول
محمد: لا قولى انك مش هترجعنا الاول
خالد: اركب يامحمد مش هرجعكو هناك تانى اركب بقا (ركب محمد العربيه وهو خايف من خالد ووصلو لاميره ودخلولهم)
اميره: مترجعهمش ياخالد الشباب خايفين ومرعوبين
خالد: مش هرجعهم انا هتصل ع على يجى اخد مينا المستشفى وهاخد معايا محمد وانتى خدى الشباب وروحى الشقة الى فى ابو قير وانا هخلص واجيلك على هناك
اميره: خالد
خالخ: والله هجيلك على هناك بس يلا روحى (وطلع تليفونو واتصل على صاحبو واميره مشيت وجيه على خدهم المستشفى)(فى المستشفى عند مينا الدكتور بص على الجرح)
الدكتور: ايه الاهمال دة واضح انو جرح قديم (اطلع نام على السرير مينا بص لمحمد بخوف وطلع على السرير ومحمد ساعدو وبقا جمبو الدكتور قرب منهم وطهر مكان الجرح محمد مسك ايد مينا
الدكتور: الجرح دة من امتى
مينا: من حوالى شهرين
الدكتور: (بعصبية) ولسه ملمش ازاى يعنى
مينا:(وهو جازز على سنانو من الوجع ومساك ايد محمد ومتك عليها) مش عارف يادكتور
الدكتور:(بعصبية) ماهو من اهمالك وقله اهتمامك بيه ملمش لغايه دلوقتى وكأنو لسه مفتوح امبارح وكمل تنظيف ومينا ماسك ايد محمد كل مايحس بوجع يتك عليها خلص الدكتور تنظيف وربط دراعو
الدكتور:(بص لخالد)حضرتك والده
خالد:(بص لبمينا ومحمد) ايوه والده
الدكتور:خدو بالكو منو وغيروله عليه اليومين دول علشان الجرح يلم وممكن يحضل غرغرينه وكويس انو محصلتش لحد دلوقتى ولو حصلت هيحصل لقدر الله بترلدراعو(مينا ومحمد بصو لبعض بخوف)
خالد: ماشى يادكتور حاضر هنهتم بيه
الدكتور: دى حقن مضاد حيوى ودى حقن للسخونيه علشان هيسخن ولم يخلص المضاد الحيوى هياخد الحبايه دى ووقت التنظيف هياخد الحقنة دى فى الجرح علشان تخدر معاه شويه ويبستحمل الغيار
خالد:(ساعد مينا انو يقوم ومينا سند على محمد وطلعو خالد بص للدكتور) شكرا يادكتور بعد اذنك (وخرجو ركبو العربيه مع صاحب خالد)(وصلت اميره الشقه وفتحت ودخلو ودخلو الشنط دخلوالاوضه)
اميره: للاسف ياشباب الاوضه مافيهاش غير سريرين
سراج: ولا يهمك ياطنط احنا هدبر نفسنا
شاهين: ان شاء الله ننام على الارض بس نبقا هنا ومنرجعش تانى
اميره: ارتاحو بس الاول على مايجى خالد ومينا ومحمد وانا هدخل اشوف اعملكو اى اكل
شاهين: بس احنا مش جعانين ياطن
اميره: يلا كل واحد ياخد دش فى حمام بره لو عايزين تروح الحمام ومستعجلين وانا هدخل المطبخ (الشباب هزو راسهم بالموافقه امييره سابتهم ودخل المطبخ وهما بصو لبعض بخوف)
فى الطريق وقفو قدام صيدليه كان مينا من تعبو راح فى النوم) خالد:(بص لمحمد) صحيه علشان ينزل ياخد حقنة
محمد: (بص لمينا) مينا مينا اصحى
مينا:(بخضة) ها فى ايه
خالد: مافيش بس تعالا انزل علشان اجبلك العلاج وتاخد حقنة
مينا:(بتعب) مبلاش الحقن النهاردة والله ماقادرلها
خالد:(نزل من العربيه وفتح لمينا الباب ) يلا يامينا انزل (نزل مينا وبص لمحمد بمعنى انزل معايا فنزل معا اكمل خالد كلامو) ايه يامينا هو انت مبتمشيش من غير محمد ولا ايه
مينا: لا بس علشان اسند عليه
خالد:(بصلو بمعنى انو كبير وبيخاف من الحقن) طب يلا (دخلو الصيدليه وخالد طلب العلاج )
خالد: لو سمحت ممكن تضربو حضن
الدكتور: اتفضل تعالا
خالد: ادخل معاه يامحمد (ودخلو مينا ومحمد وبعد عدده دقائق خرج مينا وهو موجوع وساند على محمد خالد خدهم وخرج ووصلو وركبو العربيه ومشيو للشقه الى فيها اميره)(عند خالد ومينا ومحمد فتح خالد الباب ودخل ومجرد مادخلو مينا قعد على كنبه طلعت اميره والشباب على قفله الباب)اميره: عمتلو ايه ياخالد ومالو شكلو تعبان قوى ليه كدة
خالد: الدكتور نظفو تانى
اميره: من غير بنج
خالد:لاادالو بنج بس كان حاسس بكل حاجة
اميره: طب كتبلو على علاج
خالد: كتبلو على حقن مضاد حيوى وحقن خافض وحقنو بنج علشان لم ينظف الجرح ميحسش بحاجة
اميره: طيب ياخالد خدوه ياشباب دخلوه يرتاح على ماعملكو اكل تكلو
مينا:(بتعب) انا مش جعان والله انا بس عايز انام
اميره: مينفعش يامينا تاخد مضاد حيوى من غير اكل
خالد: خد المضاد الحيوى
اميره:كمان يلا خدوه ياشباب ومتخليهوش ينام علشان ياكل وكمان ياخد الخافض (الشباب خدوه ودخلو)
مينا: سراج انت الى هتديلى الحقن ماشى
احمد:متوقعش انو ماما اميره هترضى
مينا:لا ياسراج انا مش هاخد حقن منها
محمد: تعالا بس اقعد وارتاح بس وسيب الحقن لوقتها (بعد شويه البالب خبط فتح احمد وكانت اميره جيبالهم اكل بس لقت مينا نام)
اميره: وانا مش قولتلكو متخليهوش ينام
احمد: هو تعب قوى ونام واحنا قاعدين
محمد: هصحيه اهوة (وقرب منو وبراحه) مينا مينا (مينا فتح عينو ولم شاف اميره قام قعد عالطول)
اميره: يلا قوم اتعشو (وسابتهم وخرجت علشان ياكلو براحتهم الشباب بصت للاكل وبصو لبعض)
مينا: يلا كلو
محمد: وانت مش هتاكل يامينا
مينا: البنج مدروخنى قوى
محمد: تعالا على نفسك شويه علشان متتعبش وبعدين احنا مبنعرفش ناكل من غيرك اصلا (قعد الستة كلو وخلصو الاكل واحمد طلعو لاميره)
اميره:(بصت للاكل وبصت لاحمد) انتو كدة كلتو هو دة اكل ياحمد
احمد: والله شبعنا الحمد لله
اميره: طيب ياحبيبى انا هدخل الاكل واجى اشوف مينا قبل ماينام (احمد هز دماغو بمعنى طيب ودخل الاوضه واميره جات وراه عالطول اكملت كلامها) عامل ايه يامينا
مينا: الحمد لله الحقنة ريحت الوجع شويه
سرراج: طنط اميره انا هدى مينا الحقن
اميره: ماشى يامحمد وانا هبقى انضفلو الجرح
سراج: ماشى ياطنط ان شاء الله (خرجت اميره وسراج ادى مينا الخافض)ونامو كلهم بعد تعب اليوم(سراج(موبايله رن اكتر من مره بص فيه لقى شيرين اللي بترن قام بهدوء من وسط اخواته وطلع وقف في البلكونه وفتح) شيرين : ايوه ياسراج انتوا فين كده برن عليك بقالي اكتر من عشر مرات
سراج : معلش مسمعتوش كنت نايم
شيرين : طب انتوا اخباركوا ايه انا بكلمك عشان اطمن عليكوا
سراج : احنا بخير الحمدلله
شيرين : هو في ايه ياسراج انت بتتكلم براحه ليه وايه الهدوء ده انت فين
سراج(بهدوء): احنا هربنا
شيرين(بخضه): ايه !! هربتوا ازاي و روحتوا فين وقاعدين فين الوقتي
سراج : احنا دلوقتي عند طنط اميره
شيرين : يعني انتوا لسه في اسكندريه طب ماهما ممكن يمسكوكوا كده ولو اتمسكتوا المره دي ربنا عالم هيعملوا معاكوا ايه
سراج : ما احنا هنيجي القاهره بعد الغدا
شيرين : هتيجوا لوحدكوا
سراج : لا هنيجي مع طنط اميره وبابا خالد
شيرين : طب وباقي الشباب عاملين ايه وهما فين دوقتي
سراج : كلهم جوه مع مينا عشان كان تعبان شويه
شيرين(بقلق): تعب ماله وعامل ايه دلوقتى
سراج : الجرح بتاعه اللي في دراعه فتح تاني بس الحمدلله هيبقى كويس
شيرين : طب سلملي عليهم كلهم ياسراج واول ما تيجوا القاهره وتعرفوا العنوان كلمني وقولهولي او ابعتلي رساله فيها العنوان
سراج : ماشي بإذن الله
شيرين : ماشي ياسراج انا هقفل بقا وخلوا بالكوا من نفسكوا ومن بعض
سراج : حاضر (وقفلوا مع بعض وسراج دخل جوه للشباب)(بعد الفطار عند مينا والشباب اللي كانوا قاعدين في الاوضه)(خالد واميره دخلوا عندهم)
خالد : عاملين ايه ياشباب
محمد : الحمدلله بخير
احمد : حضرتك كنت فين يابابا مشوفتكش من الصبح
خالد(بابتسامه): كنت في شغلي ولسه جاي حالا ها يامينا عامل ايه الوقتي
مينا : تمام الحمدلله احسن
خالد : فطرت واخدت علاجك
مينا : ايوه الحمدلله
اميره : عذبني والله يا خالد على ما رضى ياكل وبرده اكل حاجه بسيطه
خالد(بص لمينا بلوم):ليه كده يامينا
مينا : والله كلت كويس
خالد : طب غيرت على دراعك
مينا : سراج هيغيرلي عليه الوقتي
سراج : انا مبعرفش اغير على جروح ياابني (مينا بصلو بمعنى اسكت)
خالد : خلاص هاتي يا اميره الحاجات وغيريله عليه
مينا : بس
خالد(قاطعه): مبسش يامينا خلاص وبطل دلع
اميره(دخلت بكيس الادويه والادوات اللي هتغير بيها على الجرح): يلا ياسراج مع محمد وساعدوه يقلع التيشرت ده سراج ومحمد قربو من مينا
مينا:(وهو بييلقع التيشرت) وحياه امى الى معرفها لاوريك (سراج بص لمينا وابتسم وقلعوه التيشرت وبعدو عنو) عقببال ما قلع التيشرب كانت اميره جهزت ابره البنج قبل ماتلمس مينا)
ممينا: عباس خد احمد وروحو مكان تانى (احمد بصلو وطلعو هو وعباس بره اميره بدات تشيل الشاش وضرب ابرة البنج فى كذا مكان وبدات انها تنظف حواليه مينا كان مستحمل فى الاول لم بدات تدخل على الخياطه مبقاش مستحمل وبدا صوت التوجعات تعلى وبدا انو يشد ايدو )مينا: استنى والنبى ياطنط والله ماطايق ايدك
اميره: معلشى يامينا استحمل انت علشان البنج (رجع شد ايدو اميره بص لخالد وشاهين وسراج ومحمد انهم يمسكوه مسكوه ونظفت اميره الجرح وسط توحعات مينا بعد شويه خلصت)
اميره:( بصت لسراج) سيبو بقا يرتاح وبعدين ابقى اديلو الحقن
سراج: ماشى (وطلعت وسابتهم) سراج ساب مينا يبرتاح وبعد شويه ادالو الابر ومينا نام من التعب (على الغدا الكل كان موجود اتغدو وقامو يلمو الاكل مع اميره)
اميره: اقعدو ياشباب انا هشيل الاكل
احمد: احنا متعودين نشيل مكان اكلنا عادى يعنى ياماما
خالد: ياشباب اجهزو علشان هنمشى دلوقتى ان شاء الله
احمد:(بخوف) هترجعنا الملجأ
خالد: اهدى ياحمد احنا هنروح كلنا نعيش فى القاهره علشان اضمن ليكو وانتو هناك يلا روحو جهزو نفسكو (مشيو الشباب)
خالد:(بص لاميره") الى احنا هنعملو دة صح ولا غلط انا مبقتش عارف
اميره: خالد احنا لو رجعناهم الملجأ اولا مش هيثقو فينا تانى ثانيا هنبقى وديناهم النار بأدينا
خالد: ربنا يستر وميكنش حسام دة بلغ البوليس ويتمسكو مننا فى الطريق
اميره: هما ممكن يتمسكو فى الطريق
خالد: ايوة طبعا على الاقل قوى محمد وعباس واحمد وشاهين معهمش بطايق بصى لو وقفت فى اى كمين هقولك ترجعى
اميره: طيب انا هيبقى معايا مين
خالد: انا هاخد سراج ومينا ومحمد وخلى معاك عباس وشاهين واحمد لو فى خطر على الطريق هقولك ارجع وانا هعرف اخلص بمحمد ماشى
اميره: ربنا يستر بس اول مانوصل القاهر لازم نعملهم بطايق
خالد: نوصل بس القاهرة الاول (طلعو الشباب ومعاهم كل حاجتهم خالد بصلهم) دلوقتى انا همشى انا ومينا وسراج ومحمد همشى الاول وشويه كدة واميره هتيجى معاكو ياشباب ومتخفوش من اى حاجة (الشباب هزت راسها بمعنى ماشى نزل خالد مع التلات شباب ركبو العربيه وبدأو الرحله)مينا: هو حضرتك ليه مخلتش طنط اميره تمشى معانا او ورنا
خالد: بصى يامينا فى كمين بيبقى واقف فى اى حتة ومحمد وعباس وشاهين مش معاهم بطايق فلو كامين وقفنا ممكن يتمسكو وساعتها هيرجعو الملجأ فانو قولتها هطمن على الطريق الاول
محمد: يعنى ممكن كمين دلوقتى يمسكنى (بخوف ورعب وكان عايز بقتح باب العربيه وينزل وهيا ماشيه) لا انا عايز انزل
خالد:(مسك ايدو)اهدا بس يامحمد واقعد لو لقدر الله حصل انا هعرف اخلص منهم بس مش هينفع تطلعو من اسكندريه من غير بطايق مشى خالد ربع الطريق مكنش فى اى كمين رن على اميره ونزلت مشيت مع الشباب اتفقو انو خالد هيستنها اول مايدخل القاهرة خالد مشيو طول الطريق وخالد والشباب خايفين ووصلو القاهره ووقفو يستنو اميره بعد اكتر من ساعه وصلت اميره ووصلو الفيلا بامان من غير مايقفو فى اى كامين خالد واميره بصو لبعض بأرتياح وكمان مينا وسراج ارتاحو انهم بقو فى امان وبعدو عن اسكندريه خالص)( سراج بعت لشرين رساله بالعنوان اول ماعرفو شرين اول ماشافت الرساله اتفاجأت)كارمن: مالك ياشرين
شرين: هربو
رنا: مين دول الى هربو
شرين: الشباب الى حكتلكو عنهم
هايدى: والله كدة احسن بس الخوف ليتمسكو
شرين: لا مش هيتمسكوطالما خرجو من اسكندريه بقو فى امان
دعاء: هما خرجو من اسكندريه طب راحو فين
شرين: جم القاهره تصورى بقا انهم فى الشارع اللى ورانا
دينا: الى ورنا الى ورنا
شرين: ايون الى ورنا (البنات بصو لبعض باستغراب وشرين سابتهم وقامت)(بعدالفطار فى فيلا خالد اتجمعو كلهم وقعدو مع بعض كأم واب واولادهم ولأول مره الشباب تحس بجو اسرى
اميره: الا قولولى ياشباب عملتو ايه فى النتيجة احنا نسينا نسألكو (محمد وشاهين بص لبعض ومينا بصلهم وسكتو اكملت اميرلاه كلامها) ايه منجحتوش
عباس: لا نجحنا الحمد لله
خالد: المجاميع صغيره طب جبتو كام
مينا:عباس جاب 97 ومحمد94:5 وشاهين 94
خالد:(بص لشاهين ومحمد) التنسيق هينزل عالى والمجاميع دى مش هدخلكو حاجة (بتنهيده) اقولكم اجلو الكلام فى الموضوع لحد ماشوف التنسيق هيرسيى على ايه (وساد الصمت لهدده ثوانى اميره قطعت هذا الصمت بسؤال )
اميره : إلا قولولي حد فيكوا شاف اهله او يعرفهم (كلهم بصو لبعض )
مينا: انا وسراج منعرفش جينا ازاى ولا اية الى حصل علشان نترمى فى الملجأ كدة عباس احنا الى عرفناه انو المستشفى الى حولتو على الملجا لانو مامتو كانت مريضه ومامت وهيا بتولد شاهين انا الى شفتو على الباب كان قاعد حوالى عنو ست سبع شهور ولم بصيت على مين الى جابو ملقتش حد اما احمد بقا دة الى جيه وهو اقل من اسبوع وكان جاى فى عربيه اطفال يمكن محمد الوحيد الى فينا الى شاف اهلو وعاش معاهم سبع سنين يوم ماجيه الدار كان جاى تعبان وسخن جدا الاول الدار مكنتش عايزة تقبلو بس بعد محايله من الناس مستر فارق قبلو واعتنى بيه لحد مابقا كويس وبعدين سمعنا من حسام انو محمد كان عايش مع اهلو ابوة ومامتو واختو الصغيره كانت مامتو حامل كانوة تقريبا راجعين من مصيف او حاجة زى كدة والعربيه عملت حادثه بيهم يشاء القدر انو محمد كان قاعد جمب الشباك اتنطر منو والعربيه وقعت فى النيل وهو عاش مع عمو (فجأه محمد وقف وطلع وسابهم جيه عباس يطلع وراه اكمل مينا كلامو ) لا ياعباس سيبو
خالد: كمل يامينا ليه جيه الملجا طالما ليه اهل
مينا: اهل ورق تخيل ياونكل طفل عندو سبع سنين يتعامل معاه على شاب فى عمرو دلوقتى عمو دفن ابوة ومامتو واختوه راح محمد قعد معاهم سنة شاف فيها الويل اهانة وضرب وبيعدله ومرمطه محمد كان بيحكيلى وهو صغير عن الى شافو كان بيقولى انو بيضربوة ولم ميسمعش الكلام زيو زى اى طفل عمو يطفى السجاره فى جسمو يدى ولادو اللبن ويدى لمحمد غسيل الحاجة الى فيها اللبن ومن غير سكر فى عز البرد كان بينام على الارض من غير غطا بهدوم خفيف (مسح دموعو واكمل كلامو) كل الناس فاكره انو محمد عوانى بس هو مش كدة هو من الى شافو بقا كدة اى حاجة بتتعبو دى لسه علامات الحق والضرب باينه فى جسمو (صوت العياط بان فى لاكلام مينا وكل الى قاعدين عنيهم دمعت )وفى يوم اتاخر شويه وهو راجع من المدرسه علشان تعب فى الطريق وقعد استريح ولم رجع البيت عمو مسكو فى الشارع ضربو بالكرباج على جسمو طفل فى تانيه ابتدائى ينضرب بالكرباج فى وسط الناس الناس حاشوه من ايدو وجابوه الملجا كان مغمى عليه(بضحكة انكسار)كانو فاكرينو جايبنو لدار الرحمة الى فى قلوبهم رحمة اداريهم جايبنو للعذاب اكتردة من كتر الضرب الى دة مناعتو بقت ضعيفه اقل حاجة بيتعب بس دى حكايتنا مع الملجا وازاى دخلناه
اميره:(مسحت دموعها وبصت لخالد) تعالا نطلعلو ياخالد (خالد مسح دمعو وقامو طلعو الاتنين لمحمد)
طلعو محمد حس بيهم نام على السرير وغطى وشو اللحاف
اميره وخالد قعد جمبو كل واحد من ناحيه
اميره:( حسست على شعرو وبصوت واطى ) محمد محمد قوم انا عارفه انك مش نايم
خالد:مينفعش تنام زعلان يلا بقا قوم
محمد:(بعياط) انا عايز انام
اميره: طول مانت كدة احنا مش هنسيبك تنام يلا بقا قوم (محمد قام وقعد وسطيهم)
اميره: ليه الدموع دى مش دة ماضى خلاص ننساه بقا ونشوف مستقبلنا
محمد: انساه هيا بالسهوله دى انسى ايه بقا الضرب والاهانة علشان ورث كنت صغير مش فاهم حاجة فى اى حاجة مكنتش فاهم يعنى ايه ورث
اميره: يعنى لو ظهرو فى حياتك وحابين انك ترجع تعيش معاهم هتوافق
محمد: (بسرعه ومن غير تفكير) لا لا طبعا هرجع اعيش مع مين مع ال ضربنى وكسرنى علشان خاطر ولادو ارجع اعيش للذل والكسره ارجع اعيش مع مرات عمى الى كانت بتسخن السكينة وتحرقنى بيها دى لسه علامات الحرق فى جسمى انا بكره انى اخد دش علشان مشفش اثر الحرق فى جسمى (بعياط بانهيار) يارتنى كنت موت مع اهلى ومعتشتش الايام دى ولا شفت يوم من الى شفتو انا بكره حياتى بكره الماضى وبكره كل ذكرياتو نفسى يجيلى فقدان فى الذاكره علشان مش عايز افتكر اى حاجة من اللماضى نفسى انسى وقت الضرب والحرق والبهدله والنوم على الارض فى عز التلج من غير غطا وفنله بحملات (اميره محستش بنفسها غير وهيا وخداه فى حضنها وبتعيط وبصت لخالد ووقالت فى نفسها
اميره:(فى بالها) معقوله كل دة يحصل لطفل طب هيكدب ليه يارب انا بتمنى ظافر عيل وهما الى معاهم العيال مش رحمنهم طب كانو يربو يتيم يدخلو بيه الجنة يارب كنت ابعتهولى وانا اربيه يارب ساعدنى اخلصو من الى هو فيه (وبعدين امير مسكت وش محمدقائله) يلا ياحبيبى قوم اغسل وشك واحنا هننزل ونعبلتك اخواتك وتغيرو علشان ننزل نعمل جوله فى القاهره
محمد: انا عايز انام
خالد: ليه مش حابب تشوف القاهر الى درست عنها
محمد: نفسى اشوفها
اميره: طب يلا قوم اغسل وشك وغير هدومك واحنا هننزل ونبعتلك الشباب علشان نبدا يومنا بدرى (محمد ابتسم وقام وخالد واميره بصو لبعض ونزلو وبعاتولو الشباب الكل جهز وخرجو فى عربيه واحدة كبيره مشيو فى شوارع القاهره وفجاه كامين وقفهم خالد واميره بص لبعض بخوف
الظابط: الرخص والبطايق
خالد: طلعولو الرخصه والبطاقه واميره طلعتو البطاقه ومينا وسراج
الظابط: وباقى الشباب دول زيهم
خالد: ايوة
الظابط:(طب هما بره ليه مش المفروض يكون فى الملجأ
خالد:(بتوتر) هما هما هربة
الظابط:(بصدمة) هربو طيب اركنلى على جمب لو سمحت وسلم الشباب الى معاك من غير شوشره (خالد ركن على جمب ونزل من العربيه وبص للظابط ولسه هيتكلم الظابط قاطعو) لو سمحت ياستاذ سلمهم علشان ميحصلكش مشاكل
خالد:(بص لاميره باسف وبص للشباب وفتحلهم باب العربيه قائل بدموع) ياشباب روحو مع الظابط
ياترى هيعملو ايه لم يرجعو الملجأ حسام هيكلمهم طب خالد هيسبهم ومش هيسال عليهم تانى او هيتمنع تانى ياترى هيتعاقبو هيحصل ايه كل دة هنشوفو فى الحلقه القادمة)
#hadeer
#rody
