ကျောင်းလူဆိုးလေးက လာကြိုက်နေတာ ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့ [ဘာသာပြန်] {Complete}

အပိုင်း - ၇၄

အဲ့ေနာက္ ငါးခ်ိဳခ်ဥ္ဟင္းက သူနဲ႔ေဝးေနတာကိုေတြ႕ေတာ့ ဟဲ့ခ်န္းမင္က သူ႔ရဲ႕လက္တံရွည္ႀကီးနဲ႔ တစ္တုံးလွမ္းယူကာ က်ီေလ်ာင့္ခြက္ထဲထည့္ေပးလိုက္တယ္။

ကေလးႏွစ္ေယာက္က လူၾကားသူၾကားထဲမွာ စႏိုးစေနာင့္ျဖစ္ျခင္းမရွိ ခ်စ္ျပေနတာေၾကာင့္ ရႈအိုက္ဝမ္ေတာင္ ၾကည့္မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့အေလ်ာက္ မန္ယြမ္ကလည္း ေနာက္က်က်န္မေနႏိုင္ဘူး! သူလည္း ရႈအိုက္ဝမ္ကို ကိုလာၾကက္ေတာင္ပံတစ္ခုယူေပးလိုက္တယ္။ ေသခ်ာတာေပါ့ သူ႔ရဲ႕အတိတ္ဘဝက ခ်စ္သူေသးေသးေလးကိုလည္း မေမ့မေလ်ာ့နဲ႔ မန္ေယာင္ေယာင္အတြက္ပါ တစ္ခုထည့္ေပးလိုက္တယ္။ [T/N : သမီးေတြဆိုတာ အေဖရဲ႕အရင္ဘဝက ခ်စ္သူဆိုၿပီးေျပာပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အေဖေတြက သမီးေတြကို ဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္တယ္ဆိုတာကို ေဖာ္ျပခ်င္လို႔ ေျပာ႐ုံပါ]

ညစာစားပြဲတစ္ခုလုံး ေခြးစာေတြနဲ႔ပဲ ျပည့္ႏွက္ေနတယ္။

ညစာစားၿပီးေနာက္ စေတာ့ေဈးကြက္အေၾကာင္း ေဆြးေႏြးခ်င္တာေၾကာင့္ မန္ယြမ္ ဟဲ့ခ်န္းမင္ကို ဆြဲေခၚလိုက္တယ္။ ဒီေကာင္ေလးနဲ႔ အေလးအနက္ေဆြးေႏြးခ်င္တာ ၾကာလွၿပီျဖစ္ေပမယ့္ ဒီေန႔မွသာ အခြင့္အေရးရေတာ့တယ္။

အစတုန္းကေတာ့ ဟဲ့ခ်န္းမင္တစ္ေယာက္ စီစစ္တာကို တည္တည္ၾကည္ၾကည္လုပ္ေဆာင္ေနေပမယ့္ ခပ္ျမန္ျမန္ပဲ ဒီစကားဝိုင္းက ျပတ္ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာကို သတိျပဳမိသြားတယ္။ အဲ့တာေၾကာင့္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔စိတ္ေတြပ်ံ႕လာၿပီး ဝတ္ေက်တမ္းေက်ေတြပဲ ျပန္ေျဖေတာ့တယ္။

ဒီႏွစ္ေယာက္စကားေျပာတာက ေတာ္ေတာ္ၾကာအုံးမယ္ဆိုတာကို က်ီေလ်ာင္ခံစားမိေနေတာ့ သူ႔အခန္းသူျပန္ၿပီး ေရဝင္ခ်ိဳးလိုက္တယ္။

မန္ယြမ္ကေတာ့ ဆုံးခန္တိုင္သည္အထိသြားခ်င္တာျဖစ္လို႔ ဟဲ့ခ်န္းမင္ကို လႊတ္မေပးခ်င္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ တစ္ဖက္ေကာင္ေလးရဲ႕မ်က္လုံးေတြက က်ီေလ်ာင့္အခန္းတံခါးမွာေတာင္ သြားကပ္ေတာ့မလိုျဖစ္ေနတာကို ျမင္တဲ့အခါ မေနႏိုင္ေတာ့ဘဲ သူ႔ရဲ႕ႀကီးမားတဲ့လက္ေတြကို ေဝ့ယမ္းလိုက္ေတာ့တယ္ “ေကာင္းပါၿပီ သြားေတာ့”