ကျောင်းလူဆိုးလေးက လာကြိုက်နေတာ ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့ [ဘာသာပြန်] {Complete}

အပိုင်း - ၃၈

{Zawgyi}

•သူလည္း ရည္းစားထားမယ္•

ဒီဇင္ဘာလေလးက ခ်ိဳၿမိန္စြာကုန္ဆုံးၿပီးေနာက္ ဇန္နဝါရီလသို႔ေရာက္ရွိလာတယ္။ စာေမးပြဲေတြေၾကာင့္ ေခါင္းေမႊးေျပာင္ရမယ့္အခ်ိန္ေပါ့။

စာသင္ႏွစ္ကုန္ခ်ိန္မို႔လို႔ က်ီေလ်ာင့္မွာ ႏိုင္ငံေရးေဗဒနဲ႔ သမိုင္းစာေတြမွတ္သားစရာေတြ စုၿပဳံလို႔ေနတယ္။ အဲ့အျပင္ သူ႔အတြက္အခက္ခဲဆုံးရင္ဆိုင္ရမယ့္ ဘာသာကေတာ့ သခ်ာႀကႌးပဲ။ အဲ့တာေၾကာင့္ ဟဲ့ခ်န္းမင္ဆီကေန သီးသန႔္သင္ၾကားေပးဖို႔ကိုပါ အခ်ိန္ဇယားထဲထပ္ထည့္ရေတာ့တယ္။

စာၾကည့္တိုက္ဆိုတာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ ခ်ိန္းေတြ႕ရာ၊ စကားစျမည္ေျပာရာနဲ႔ အိမ္စာလုပ္ရာေနရာႀကီးျဖစ္လာတယ္။

အၿမဲတမ္း ဟဲ့ခ်န္းမင္က ေခါင္းေပၚ႐ုံေလာက္ပဲထားၿပီး ေႏြးေႏြးေထြးေထြးဝတ္ဆင္တယ္။ သူ႔ရဲ႕ေပါင္မွာေတာင္ အေႏြးအိတ္ေလးရွိတာေၾကာင့္ က်ီေလ်ာာင့္ေဘးနားထိုင္ေနရင္း အဖိုးႀကီးတစ္ေယာက္လိုမ်ိဳး လက္ကိုေႏြးေအာင္လုပ္ေနလို႔ရတယ္။

က်ီေလ်ာင့္ကို သူတစ္ခုခုရွင္းျပဖို႔ လိုတယ္ဆိုမွသာ ပါးစပ္ဟတယ္။ မရွိခဲ့ရင္ေတာ့ ေကာင္ေလးရဲ႕အက်ီေတြကိုေဆာ့လိုက္ ခါးကိုထိလိုက္နဲ႔ အခြင့္အေရးကို အေကာင္းဆုံးအသုံးခ်ေနတတ္တယ္။ အရမ္းမလြန္သေ႐ြ႕ က်ီေလ်ာင္ကသူ႔ကို ဒီတိုင္းခြင့္ျပဳေပးတယ္။

တခါတေလ ဟဲ့ခ်န္းမင္လည္း သခ်ာပၤုစာၦေတြတြက္ေနေလ့ရွိတယ္။ သူမရွိတုန္း က်ီေလ်ာင္သူ႔စာ႐ြက္ကို ခိုးၾကည့္ျဖစ္ေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပုစာၦေတြကို နားမလည္ႏိုင္ေပမယ့္ ႀတိဂိုေနာ္ေမႀတီနဲ႔ ဂ်ီၾသေမႀတီပုစာၦေတြက ေကာင္းတာေတာ့ေကာင္းပါတယ္လို႔ ခံစားမိတယ္။

သို႔ေသာ္ လင္က်န္းတစ္ေယာက္ကေတာ့ မူးေမ့လဲက်လုနီးနီး ႐ုန္းကန္ေနရတယ္။

သူ႔ရဲ႕မင္ေကာနဲ႔ က်ီေလ်ာင္တို႔ တြဲကတည္းက သူ႔ရဲ႕ေနာက္လိုက္ခံစားခြင့္ေလး ဆုံးရႈံးခဲ့ရတယ္။ မင္ေကာက ဘာျပႆနာမွမရွိရင္ သူ႔ကိုလာမရႈပ္နဲ႔လို႔ ေျပာထားတယ္။ ရွိခဲ့ရင္လည္း ကုမင္းယန္ကို သြားရွာတဲ့ေလ။ အဲ့ကုမင္းယန္ဆိုတဲ့ ႏွာဘူးကိုေတာ့ သူသိသိသာသာလက္မခံႏိုင္ဘူး!