ကျောင်းလူဆိုးလေးက လာကြိုက်နေတာ ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့ [ဘာသာပြန်] {Complete}

အပိုင်း - ၁၆

{Zawgyi}

•ဒါေပမယ့္ ငါကေတာ့သူ႔ကိုႀကိဳက္တယ္•

ခုနတုန္းက မြန္းၾကပ္လုနီးပါးျဖစ္သြားရေပမယ့္ က်ီေလ်ာင္စိတ္အေျခအေနေကာင္းေနေသးတယ္။

ဟဲ့ခ်န္းမင္ေတာင္းပန္တာကိုၾကားေတာ့ သူတိုးတိုးတိတ္တိတ္ရယ္လိုက္တယ္။ ဘာလို႔မ်ားအၿမဲတမ္းသူလုပ္ၿပီးေတာ့မွ ေတြးရတာလဲ?

ဒါေပမယ့္ ဒီတိုင္းထားလိုက္ဖို႔ပဲဆုံးျဖတ္လိုက္ၿပီး စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ထပ္အျဖစ္မခံေတာ့ဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အဲ့အခ်ိန္တုန္းကလည္း သူတကယ္ႀကီးတစ္ခုခုကို ခံစားမိသြားတယ္။

အဲ့ခံစားခ်က္ေၾကာင့္ က်ီေလ်ာင္အရမ္းစိတ္ရႈပ္ေနမိတယ္။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ အဲ့လိုမျဖစ္သင့္ဘူးလို႔ ခံစားေနရတယ္။ ဒါေပမယ့္သူ႔ကိုယ္ကေတာ့ အရမ္း႐ိုးသားတာေၾကာင့္ ဟဲ့ခ်န္းမင္ဆြေပးတာကို ခံလိုက္ရတယ္။

“ငါ့ကို ဖက္မထားနဲ႔” သူအသာေလး႐ုန္းလိုက္ေပမယ့္ ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ အဖက္ခံလိုက္ရတယ္။

“ကိုယ္လႊတ္ေပးလိုက္တာနဲ႔ ေသခ်ာေပါက္ မင္းထြက္ေျပးသြားမွာေပါ့” ဟဲ့ခ်န္းမင္လက္ေတြက သူ႔ပတ္ပတ္လည္မွာ ျခယ္လွယ္ေနတယ္။ သူေခါင္းငုံ႔ခ်လိုက္ကာ သူ႔ရဲ႕ေမးေစ့ကို ေကာင္ေလးပခုံးေပၚမွာ မွီတင္ထားၿပီး ေခြးႀကီးတစ္ေကာင္ သူ႔သခင္စိတ္ေက်နပ္ေအာင္လုပ္ေပးခ်င္ေနသလို လုပ္ေနတယ္။

က်ီေလ်ာင္ခဏေလာက္ စြန႔္အေနမိတယ္။ “အဲ့ေတာ့ မင္းကဘယ္အခ်ိန္ထိ ဖက္ထားခ်င္ေနတာလဲ? ငါတို႔ျပန္မသြားရင္ သူတို႔တခုခုသံသယဝင္သြားမွာေပါ့!” သူ႔ေရွ႕ကလူကိုအေဝးတြန္းဖို႔ႀကိဳးစားေပမယ့္လည္း မရဘူးျဖစ္ေနတယ္။

သူ႔ကိုဖက္ထားရတာ အရမ္းေနလို႔ေကာင္းတာေၾကာင့္ ဟဲ့ခ်န္းမင္စိတ္အေျခအေနကို အလိုလိုျပန္ေကာင္းလာတယ္။ သူႏူးညံ့စြာရယ္ေမာလိုက္ၿပီး က်ီေလ်ာင့္နားနားကပ္ကာ “မင္းဘာေတြေၾကာက္ေနတာလဲ? ကိုယ္တို႔က ေဖာက္ျပန္ေနၾကတာမွမဟုတ္တာ”

ေဖာက္ျပန္တယ္ _ အဲ့စကားလုံးကို သူအရမ္းရွင္းရွင္းလင္းလင္းႀကီးေျပာလိုက္တာျဖစ္တယ္။ သူ႔အသံက ညိဳ႕ငင္ႏိုင္စြမ္းရွိၿပီး စြဲမက္ဖြယ္ေကာင္းလွတယ္။ က်ီေလ်ာင္ခါးေအာက္ပိုင္းေတြကစၿပီး ေပ်ာ့ေခြလာသလို ခံစားလိုက္ရတယ္။ ဟဲ့ခ်န္းမင္သာ သူ႔ကိုမကိုင္ထားဘူးဆိုရင္…