ကျောင်းလူဆိုးလေးက လာကြိုက်နေတာ ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့ [ဘာသာပြန်] {Complete}

အပိုင်း - ၇၃

ဟဲ့ခ်န္းမင္ကေတာ့ ဒီအခ်က္အလက္ေတြကို ဂ႐ုမစိုက္ဘူး၊ ျဖစ္လာတာကိုပဲ ၾကည့္တယ္... က်ီေလ်ာင္ ဒဏ္ရာရသြားတယ္!

"ငါ့ကို ဘာဆင္ေျခမွလာေပးမေနနဲ႔! ငါျပန္လာရင္ မင္းကိုဘယ္လိုလုပ္မယ္ဆိုတာကိုပဲ ေစာင့္ေန!" "မလုပ္နဲ႔ေလ မင္ေကာ"

လင္က်န္း မခ်ိတင္ကဲၿငီးျငဴလိုက္တယ္။ သူေျပာလို႔မၿပီးေသးခင္ သူ႔ဖုန္းကို အတင္းဆြဲယူျခင္းခံလိုက္ရတယ္။

သူလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔ဖုန္းကိုကိုင္ၿပီး မတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့ ကုမင္းယန္ကိုျမင္လိုက္ရတယ္၊ ထိုသူက ေအးတိေအးစက္ေလသံနဲ႔ေျပာလိုက္တယ္ "မင္းက ကိုယ့္လူကိုယ္ေတာင္ မကာကြယ္ႏိုင္ဘူးလား? တစ္ခုခုျဖစ္တာကို မင္းကသူ႔ကိုပဲ ေဒါသလာထြက္ေနတယ္၊ သူက မင္းရဲ႕ေခြးလား?!"

"သူ"ဆိုတာ လင္က်န္းကိုရည္ၫႊန္းေနမွန္း အသိသာႀကီး။

လင္က်န္းဆီက က်ိန္ဆဲသံတစ္ခ်က္ထြက္လာၿပီး လည္ပင္းေတာင္ေအးလာတယ္လို႔ ခံစားမိကာ သူ႔ဖုန္းကိုျပန္လုယူလိုက္တယ္။ သူအျမန္ေခၚလိုက္တယ္ "မင္ေကာ ဟယ္လို? မင္ေကာ?!" တစ္ဖက္ေကာင္ေလးက ဖုန္းေတာင္ခ်သြားၿပီျဖစ္တယ္။

လင္က်န္း ေအာ္ဟစ္ကာ ကုမင္းယန္ဘက္လွည့္ၿပီး ႀကိမ္းေမာင္းေတာ့တယ္။ "မင္းအပူ ဘာမွမပါဘူး၊ ငါ့အတြက္ ဝင္ေျပာေပးစရာလိုလို႔လား?" ကုမင္းယန္ကလည္း သူ႔အတန္းဆီသူျပန္သြားၿပီျဖစ္လို႔ သူ႔မွာ ႀကိမ္းေမာင္းဖို႔အခြင့္ေလးေတာင္ မရလိုက္ဘူး!

လင္က်န္း ေ႐ြးျခယ္စရာမရွိေတာ့တာေၾကာင့္ က်ီေလ်ာင့္ဆီကို ကူညီေပးဖို႔စာတစ္ေစာင္ပို႔လိုက္တယ္ : 'မရီးေရ မင္ေကာကေတာ့ ငါ့ကို ေထာင္းေတာ့မယ့္ပုံပဲ၊ ငါ့ကို စကားအေကာင္းေလးေျပာေပးပါအုံး... ငါ့ရဲ႕ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ က်ားသြားေလးႏွစ္ေခ်ာင္းကို ကယ္တင္ေပးပါ!'

ဟဲ့ခ်န္းမင္ စိတ္လြတ္သြားၿပီး လက္သီးတစ္ခ်က္တည္းနဲ႔ တစ္ဖက္လူရဲ႕သြားႏွစ္ေခ်ာင္း ကြၽတ္သြားေအာင္လုပ္ခဲ့တာကို လင္က်န္းအၿမဲ အမွတ္ရေနတယ္။ ဒီျမင္ကြင္းက အေတာ္ေလးေသြးသံတရဲရဲရွိလွတယ္!

တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ၊ ဟဲ့ခ်န္းမင္ ကုမင္းယန္ကို စာတစ္ေစာင္ပို႔လိုက္တယ္ : 'ကုေရွာင္ မင္းဒီအထိေတာင္ အမွတ္ေတြက်ေနၿပီလား? ေသာကေရာက္ေနတဲ့ မိန္းမပ်ိဳေလးကို ကယ္လိုက္ရေတာ့ ေပ်ာ္လား?'