MISSION

BÖLÜM 3

-Ellerinize sağlık Soo Jong teyze

-Afiyet olsun yavrum bu arada bana siz de büyükanne deyin lütfen sizler de benim torunum sayılırsınız Zeynep'cim.

-Peki büyükanne ama anlaşalım o zaman sen de bize artık diğer isimlerimizle hitap et ki alışmamız kolay olsun.

-Ay ben unuttum onu neydi ki kızım Jieun sen kızların yeni adlarını şuraya bi yazıver de unutmayayım bir daha.

-Bana Kim Hea Ran adını uygun görmüşler ne alakaysa ama beğendim. Elif de Kang Je Bin bundan sonra.

Elif"Evet büyükanne nasıl alışıcaz bilmiyorum ama bakıcaz artık bizim oralarda bir laf vardır hayırlısı artık..."

Bu laf herkesi güldürmüştü.

Büyükanneyle tanışmak için ayırdıkları bugün gerçekten çok güzel geçmişti. Bir o kadar da yorucu. Kızlar eve gelir gelmez kendilerini yatağa attılar. Zeynep yatağa mutlu girdi ama aklına yarının pazartesi olduğu geldi. Off işte ciddi olarak işe başlayacağım gün.Sakin ol sakin ol.Her şey güzel olacak.Bu işe en mantıklı raporu yaz ki artık şu stajyerlikten kurtul.Allah'ım çok az kaldıı. Günün yorgunluğuyla bu düşünceler çok ilerlemeden uykuya daldı. Ama yine de onun istediği temiz uykuya dalış bu değildi. Elbet bir gün olurdu. Belki uyku hapı aldığı bir gün.

-Alo, Elif canım eve geç gelicem onu haber vermek için aradım yemeğe beni beklemeyin siz yiyin.

-Aaa noldu hayırdır önemli bi iş mi var? Hayır yani yemeği ben yapmıştım bundan mahrum kalmak istediğine emin misin? ,dedi kıkırdayarak

-Evet yaa bi intihar olayı var olay yerine gitmem gerekiyor. Bu ilk olay Elif baya gerginim dua et mmm şey bi de birazcık bana da yemek ayır olur mu? ,cok gergindi son cümleyi gülerek söylemeye çalisti ama pek de basarili olamadi.Masadan çantasını alıp Savcı Song'u takip etti. Gözlemlediği kadarıyla bu adam gerçekten işinde bir numaraydı ve buradaki görevinde onun rehberliğinde çalışacak olması büyük nimetti. Kore'ye geldiklerinden beri olan ilk intihar olayıydı bu ve işte şimdi asıl görev başlamıştı.

Doblo marka arabaya Savcı Song ve 2 stajyeri sonra da Zeynep bindi.Kaıyı çekip kapattı.

Savcı Song olay hakkında ön bilgi vermeye başladı. "Adı Park Seo Hwa 17 yaşında lise öğrencisi. Ailesinin küçük bir marketi var. Gelir seviyeleri ortanın altında.Orta okula giden astım hastası bir kız kardeşi var. Kız okuldan geri kalan vakitlerde bir kafede part-time çalışıp ailesine destek oluyormuş.Şimdilik kız hakkındaki bilgilerimiz bu kadar. Cesedin resimlerinden gördüğüm kadarıyla herhangi bir alet kullanmamış. Kan yok. Kesik yok. Şimdilik intihar olup olmadığını söyleyemeyiz ancak diğer olaylar gibi. Cinayet için bir sebep yok cesed anne tarafından bu sabah odasında bulunmuş."

Gencecik bir kız diye düşündü Zeynep. Neden kıydın kendine? Ne derdin vardı? Bunlar hep inançsızlıktan dedi kendi kendine. Tutunacak bir dal bulamayınca böyle gencecik yaşta canınızdan oluyorsunuz. Savcı Song "Geldik çocuklar!" demeseydi kendi çapında iç sesiyle verdiği vaaz devam edecekti ama....Olay mahaline gelmişlerdi işte.