MISSION

BÖLÜM 2

1 hafta sonra

Zeynep alarmının 5.çalışında artık daha fazla erteleyemeyeceğini anlamış olacak ki yumuşacık yastığından ve daha yeni yeni alıştığı yatağından ayrıldı. Ev sessizdi. Kızlar daha kalkmamışlar diye düşündü. Eh tabi daha saat sabahın altısıydı. Bugün işteki ilk günü olacaktı bu yüzden fazlasıyla heyecanlıydı ve tabi ki gece uykuya dalması çook uzun zamanını almıştı.Gözleri kapalı bir şekilde kendini banyoya attı. Süslenme seansının ardından hızlıca bir kahvaltı yapıp evden çıktı.~Ne olur sanki bi gün de şöye kafamı koyduğum gibi uyusam sonra da kalkamıyorum işte Allah'ım ilk günden geç kalıcam sanırım. Dünyanın öbür ucunda da olsam kendi memleketimde de olsam bu huyum hiç değişmeyecek sanırım.~ Metronun inmesi gereken durağa gelmesiyle düşüncelerinden sıyrıldı. Hukuk fakültesinden mezun olalı bir yılı geçmişti savcılık sınavını başarıyla geçip staja başlamıştı başlamasına da bu yol öyle kolay değildi 10 yıl yaşlandım derdi hep etrafındakilere ama şu son uzakdoğu görevinin haberini alınca bi 10 yıl daha yaşlandığını hissediyordu. Ne gerek vardı sanki elalemin çekik çocukları orda burda intihar ediyorsa kendi ülkesinde de bi dolu sorun vardı. Bundan 1 buçuk sene önce savcılık mülakatında hava olsun diye bildiği dillere kendi çabasıyla zevkine öğrendiği Korece ve Japoncayi eklediği günlere yanıyordu. Evet hep o gün yüzündendi. Savcılığın kapısından işte bu düşüncelerle girdi Zeynep Çilek ve o gün o kapıdan artık Kim Hea Ran olarak çıkacaktı. "Bu gizli bir görev görünüşünüzün bir önemi yok Bayan Çilek önemli olan yaptığınız işlemlerde yabancı olduğunuzun belli olmaması. Size sahte bir kimlik yarattık. İsminiz bundan böyle Hea Ran soyadınız ise Kim kaydını Parang Üniversitesine aldığımız yanınızda getirdiğiniz arkadaşınız için de bir kimlik oluşturuldu. Kore'ye hoşgeldiniz. Görevinizde başarılar."