Adresim Aynı( Tamamlandı)

25. İkna turları..

Bugünkü ikinci  bölüm. Diğerini fark etmeyenler atlamasınlar canım. Keyifli okumalar.

     Normal de erken uyanmaya alışkın  olsada düğün  yorgunluğundan olsa gerek gözlerini  açamıyordu. Kırk yılın başı  tembellik yapmaya niyetlenmişken telefonuna gelen  mesaj bildirimleri uyutmamaya inat etmişçesine ardarda   geldi.
     Başka bir bildirim sesi daha.. Sonra bir yenisi...Uyuyamayacağını anlayınca  sinirle  yataktan kalktı.

“Yok arkadaş  evren bile benim uykuma  gözünü dikmiş. Kim bu densiz sabah sabah..” Söylenmesi  gelen mesajların sahibini okuyunca yerini  telaşa bıraktı.

Gönderen : Yüzbaşım
-🤒 Rüya’m kendimi çok kötü hissediyorum.

Gönderen : Yüzbaşım
-Sanırım soğuk aldım .Gelip sevgiline çorba yapmak istersin belki.

Gönderen: Yüzbaşım
-Uyuyor musun? Neyse ben de yatayım belki iyi gelir.

Gönderen: Yüzbaşım
-Anahtarı  kapının dışında bırakıyorum. Olurda gelirsen...  Zile basmadan gir canım.

Mesajların sonuna geldiğinde yaptığı arama cevaplamayınca  telaşı daha da arttı. Çabucak bir tişört , eşofman altı  giyip doktor çantasıyla karşı apartmana gitti. Telaşla çıktığı ikinci katta kapıda takılı olan anahtarla kapıyı açtığında evdeki yemek kokusu,
“Mutlaktayım sevgilim.” Yanıtı  beklemediği bir durumdu.
    Sesi takip edip mutfağa geldiğinde kapı pervazına yaslandı. Ellerini göğsünde bağlayıp önce  hazırlanan kahvaltı masasını  sonra  ocakta  menemen yapan sevgilisini  süzdü. İlk defa geldiği eve kandırılarak getirildiğini hatırladığında.

“Çabuk iyileşmişsin  sevgilim, yada aslında hiç hasta  değildin mi demeliyim?”

Serkan yaptığı işten başını kaldırmadan cevap verdi.
“Hımmmm  şöyle ki kahvaltıya bana gel desem... Kırk tane bahane bulacaktın. Ben de  ufak bir hileye başvurmuş olabilirim.”

Menemenin altını  kapatıp masanın ortasına  yer açıp  koydu. Geldiğinden beri kendini izleyen sevgilisine  yaklaşıp elini beline atıp biraz kendine çekti.
“Öp te günüm aysın güzellik.” İstediğini elde ettiğinde ayrılmak istemese de Rüya’nın elinden tutup masanın yanına  getirdi. Oturması için sandalyesini çekti, çayını  doldurdu.

“Afiyet olsun.”

“Şüphe uyandırıyorsun  yüzbaşı.”
Duyduğu hitaptan hoşnut olmadığını belli eden ifadeyle suratını astı.

“ Nasıl sevgilim? Şu yüzbaşıyı hiç  sevmiyorum. Daha samimi hitaplar mi bulsak acaba sevgilim?”

“Hmm sen bu organizasyonun alt metnini bir söyle,  bakarız  sevgilim.”

Elindeki ekmeği menemene bandırıp Rüya’ya  uzattı.
“ Hadi... Aaa yap bakayım.” Dedi.
Bir uzatılan lokmaya bir de Serkan'a kaşının birini yukarı kaldırarak sorgular şekilde baktı.

“Serkan Bey’e düşmen yakındır. Off ama menemen efsane olmuş. Bizim ailede. Menemen hastalığı var biliyor musun? Hamza Abi’mle her sabah olsa yeriz ,Hakan  sucuklu yumurta hastasıdır. Menemenden lokma bile almaz zevksiz. ”

Uzatılan  bir lokmayı daha itirazsız aldı. Kendini keyifle izleyen Serkan’a ne oldu dercesine bakınca.
“ Beni bir ay içinde nikahına alman için gözünü boyamaya  çalışıyorum.” Yanıtını almayı hiç beklemiyordu.

“Nee!!”

“Tamam sakin, al bir lokma daha. Bak senin için yaptım. Kaçırma bence beni. İşim var, evim var, arabam da var. Üstelik menemen bile yapabiliyorum. Daha ne olsun.”