RUH EŞİM

Ruh Eşim{27}Dünyam

Yazarın kendine notu: tarih 21.11.2020

Bölüm şarkıları
Pentegram 🎶sonsuz 🎶
Carlo Morrison🎶 Te Regalo

Keyifli okumalar❤

Geride bıraktığımız birkaç gün içerisinde Sinan içini kemiren sorulara rağmen Esma Teyze ile konuşmamıştı. Belki de duyacaklarından korkuyordu. Duymak isteyip istemediği konusunda emin değildi. Bir gerçek vardı ki Sinan'dan gizlenen sırlar dolaşıyordu dudaklarda.

Kemoterapi tedavisi için Sinan'ın saçlarından vazgeçmesi gerekiyordu. Evet saçlarına çok fazla değer veriyordu özen gösteriyordu ama bunu yapmak durumundaydı.Ve bunu canı kadar sevdiği kadının yapmasını istedi.

"Eğer bunu yaparsan herşeyden önce kendimi affetmem." Diyen Sinan'ın gözlerine baktım.

"Ne seni ne de kendimi affetmem Meltem."

Az önce saçlarını traşladığım Sinan'ın dizlerinin dibine çöktüm ellerini ellerimin arasına alıp sımsıkı sardım ardından başımı dizlerinin üzerine yasladım. Her teli ahşap zemine dağılan saçlarına diktim gözlerimi.

"Ben bunu yapmak istiyorum." dedim kararlı bir şekilde.

"Çünkü sen benim herşeyimsin. Canımdan çok sevdiğim, yüzümü güldüren, varlığınla güç veren diğer yarımsın. Yürüdüğün bu yolda yalnız olmanı istemiyorum elini sımsıkı tutmak gücüne güç katmak istiyorum."

Eğilip alnıma küçük bir öpücük konduran Sinan'a bakmak için başımı yavaşça dizlerinin üzerinden kaldırdım.

"Bunları duyuyor olmak bile benim yaşam sebebim. Varlığın benim nefesim."

Gözlerinden usul usul yaşlar süzülüyordu.

"Bahar kokusuyla ciğerlerimi doldurduğum saçlarına dokunmanı istemiyorum. Eğer bunu yaparsan sana her baktığımda kendimi affetmem."

Elimi yanağıma götürüp gözyaşlarını sildiğim sırada elimi kavrayıp acuvumu öptü.

"Ama Sinan" sesimin titremesine engel olamıyordum.

"Lütfen Meltem."

"Senden bir şey isteyebilir miyim?" diye mırıldandım.

Başını evet anlamında salladı. Yan tarafta duran ahşap sehpaya uzanıp makası elime aldım ve Sinan'a uzattım.

"Sadece saçlarımı biraz kısaltmanı istiyorum. Uzun saçtan gerçekten çok sıkıldım."

"Hiçbir zaman pes etmeyeceksin öyle değil mi?" diyen Sinan'ın gözlerinin içine bakıp yaramaz bir çocuk gibi gülümsedim.

Dakikalar sonra artık omuzlarıma dökülmüyordu saçlarım. Sinan'ın saç kesme konusunda çokta başarılı olduğu söylenemezdi. Yeni bir stil katmıştı bana. Birlikte aynaya bakıp uzun süre kahkaha atmıştık. Herşeye rağmen sevmiştim saçlarımın yeni halini en çokta Sinan'ın yeni halini. Tıpkı Sinan'ın saçlarında yaptığımız değişiklik gibi. Artık Sinan'ın kemoterapi tedavisi için her ikimizde hazırdık. Hem hastalıkla hemde bize yöneltilen tuhaf bakışlarla mücadele etmek için hazırdık.

*. *. *.

Haftada bir olmak üzere dört kürlük tedavi aşaması vardı Sinan'ın. Kemoterapi sonrası halsiz kaldığında saatlerce uyuyup dinleniyordu. Her defasında bundan hiç hoşlanmadığını dile getirsede güçlü olması için dinlenmesi gerekiyordu. Çoğu zaman pastaneyi bırakıp günümü Sinan ile birlikte geçiriyordum. Vampir ve zombi filmi izleyip saatlerce konuşuyorduk yorgun düştüğünde ben konuşuyordum. O sadece dinliyordu. Kitap okuyorduk birlikte.
Bulantılar, kusmalar tedavi sürecinde arttığı için ardından iştahsızlık  başlamıştı. Sinan gün geçtikçe daha fazla kilo kaybediyordu. Annem ve Esma teyze ise ellerine geçen her türlü otu, baharatı, macunu kansere iyi gelecek umuduyla Sinan'a zorla yediriyorlardı.