Bölüm şarkıları :
🎶joshua Radin 🎶Cross That Lime 🎶
🎶Lifehouse🎶Everything🎶
🎶 Jasmine Thompson-like I'm gonna lase you🎶
🎶Bursalı mısın kadifeli gelin 🎶
Keyifli okumalar ❤
Gri bulutların arasından göz kırpan sonbahar güneşinin altında sararmış çimenlerin üzerine sırtüstü uzanmış, dünyayı sessize alıp tüm gözlerden, kaostan uzak elimdeki kitabın sayfalarında kaybolmuştum.
Sol tarafımda uzanmış benimle birlikte kitap okuyan Sinan'ın hareket ettiğini hissedince yavaşça kitabımı indirdim. Kafasını eline yaslamış sessizce beni izleyen Sinan ile burun buruna geldim.
"Saatlerce sana bakmak istiyorum." diye fısıldadı gözlerini gözlerimden ayırmadan.
Gülümsedim.
"Seni gülümsetmek istiyorum."
Elimi uzatıp yanağını okşadım.
"Bunu gözlerime baktığın her saniye yapıyorsun."
"Seni öpmek istiyorum."
Diye fısıldadı. Yavaşça bana doğru sokuldu.
Yüzünü yüzüme yaklaştırdığında kalbim yerinden çıkacakmış gibi atmaya başladı.
Parmaklarıyla alnıma dökülen saçlarımı kulağımın arkasına atıp,
deniz mavisi gözlerini gözlerime kenetledi. Nefesini hissedebiliyordum.
"Çocuk musunuz siz!?"
Annemin sesiyle ikimizde birbirimizden uzaklaşıp durumu nasıl toparlayacağımızı şaşırdık. Hızla benden uzaklaşan Sinan az önce bıraktığı kitabını tekrar eline aldı.
"Kazık kadar oldunuz ama bir türlü büyüyemediniz! Ben sizinle ne yapacağım böyle?"
Yaramazlık yaparken yakalanmış iki çocuk gibi suçluluk duygusuyla tek kelime edemedik.
"Saatler sonra düğün töreniniz başlıyor kına gecesi var. Ama siz burda uzanmış kitap okuyorsunuz. Sizi aramadığım yer kalmadı neyseki son anda burası geldi aklıma!"
Hemen çimenlerin üzerinden kalkıp ayaklarımın üzerinde oturdum.
"Annecim bu kadar büyütme alt tarafı bir kına töreni. Hem baştan söyleyeyim ben kına filan yaktırmam elime."
"Meltem bırak artık saçmalamayı. Kına gecesi neden yapılır? O kına yakılacak!"
"Ama anne!"
"Aması filan yok. Hadi toparlanıp eve gelin daha yapılacak çok iş var. Üç gün içinde düğün mü olurmuş? Kim bilir insanlar arkamızdan neler konuşacak. Çeyiz asması bile yapılmadı."
"Anne! Ne gerek var tüm sülaleyi toplamaya. Biz kendi evimizi kendimiz yerleştiririz. Sonuçta o evde biz yaşayacağız. Başkasına gerek yok."
"Aman çok biliyorsun sen!" diyen annem ağaçların arasındaki küçük şirin eve baktı.
"Aferin baya birşeye benzedi burası. Perdeleri astınız mı? Onlar kalmıştı."
"Endişelenmene gerek yok Neriman Anne herşey yerleşti. Hiçbir eksiğimiz yok." Diyen Sinan gözlerini gözlerime dikti.
"Evimiz hazır. Bizim evimiz." dedi.
Evimiz. Ne zaman iki sümüklü çocuk büyümüştü de ev kuruyordu. Bizdik artık. Sinan veya Meltem değil biz.
YOU ARE READING
RUH EŞİM
Romance⭐"Aşkla öpüyordu beni, incitmeden, kırmadan, dökmeden. Şiir gibi nahif ve güçlü."⭐ Toplum baskısıyla büyüyen Meltem'in hayatı, yıllar sonra sırlarıyla birlikte çocukluğunun geçtiği kasabaya geri dönen Sinan ile değişir. İhanetler, aşklar, sırlarla d...
