Dangerous IX

Chapter Four

Rich's POV:

We are now going back to our classroom after that combat fighting, my score 20 points, the highest score, all of my friends are also have that score.

"Marken, paano mong nagawang ganun kabilis kang natapos at mabilis mong nalaman na 20 points lamang ang pinakamataas na scoring?," naitanong ni lex. Dahil saming lahat si marken ang unang nakatapos.

"Because I remember how many and where the mummies are," sagot ng huli.

"Edi binilang mo kung ilan lahat yung mga mummies dun??," nabibiglang sabi ni lex.

"Exactly."

"Dami kaya nun....hindi ko kayang bilangin yun ng konting minuto lang," sabat ko.

"Daya ni sir hindi satin sinabi na may oras pala yun at ganung kataas na score lamang ang dapat," salaysay ni lex.

"That's what you called, use your thinking and observations.... that is the combat fighting, hindi lamang puro suntok, sipa, paglaban ang kinakailangan....kailangan rin ng isip at matinding pakiramdaman," mahabang paliwanag ni Zoreln. At dun ko lang nalaman ang subject na yun.

"Sasanayin tayo hindi lamang lumaban o ipagtanggol ang ating sarili sa gagawan tayo ng masama, lahat tayo ay nagmula  sa mga kilala at makakapangyarihang tao, kaya dito tayo pinag-aral ay para sanayin tayo at hubugin ang ating kakayanan sa mga bagay bagay," mas mahabang salaysay ni Kian.

Dami nilang alam ha. Ako din naman alam ko na ang iba nilang sinabi. Ngunit hindi ko lang talaga maintindihan na ganito ang gagawin namin sa loob ng ilan pang taon, ano kami robot? Mga sasanayin para ipain sa kalaban, yun ang isa pang pumasok saking isipan ng malaman ko yan. Tsk tsk....

Nakarating na kami ng room at kanya kanyang upo na. As usual Yana and nica are so so silent like mute. Joke. Ganun din pala kami...hahaha....

We are now waiting.....again.....

"Good morning class, I am Ms. Mylene Jimerez," deretsong pagpapakilala ng kapapasok lang na guro.

Kakagulat naman ito. Bigla bigla na lamang ay pumapasok.

"So our lesson for today is......," bungad niya agad. At nagsimula na nga siya.

Time pass by....its lunch time......

"I'm hungry na," maarteng saad ni alex.

"Ohh....really???," mapang asar na sabi ni rein sa kanya. "Hindi halata."

"I know," nakangiting ani Hana. Tss....

"Let's go," nagpaumuna na nga ang tatlo. They really are hungry huh. Me too...

Tumayo na rin kami at lumakad na nga papunta ng Cafeteria.

"Ahmmm...guys coffee shop lang ako," biglang sabi ni nica. "Mauna na kayo sa cafeteria sunod na lang ako, I have to meet someone....may papabili ba kayo?," sunod sunod na sabi ni nica.

Umiling naman kami at tumango na lang sa kanya. Umalis naman na siya. Pero sino kaya yung imemeet niya.

Nica's POV:

Before we start our class, one hour ago there is unknown message pop in my phone. Inside the message is, 'Meet me in SUPREME coffee shop after your class, I have something to say important to you.'