Hoofdstuk 7

38 4 0
                                    

"Noem me niet zo" fluisterde Oliver met zijn tanden op elkaar naar Melanie.

"Noem je wat? Wood? Sorry, maar ben je vergeten dat je achternaam Wood is?"

"Je weet wat ik bedoel!"

"Ik ben bang van niet. Ik begroette je gewoon deze ochtend, daarom zei ik  ook 'morgen Wood'."

"Stop daarmee!"

"Dus ik moet je geen goedemorgen meer tegen je zeggen, Wood?"

"Stop."

"Ik kan niet eens een persoon goedemorgen zeggen zonder dat ze zich helemaal opwinden. In wat voor wereld leef ik wel niet?"

"Je weet precies wat je aan het doen bent."

"Ik heb geen idee waar je het over hebt. Je begint wat paranoïde te klinken."

Oliver zijn gezicht begon rood te worden, terwijl Melanie haar best deed om niet te lachen.

"Poe poe, wat een ochtendhumeur deze ochtend. Wat ging er mis? Niet genoeg geslapen gisteren?"

"Nee, ik sliep heel goed, gezien het feit dat ik ver van jou vandaan was," zei Oliver

"Ooooh, die opmerking was hard, Ollie,"  zei ze en deed haar hand op haar hart.

"Noem me geen Ollie."

"Wat moet ik je dan noemen? Je vindt geen enkele  naam  leuk en sommige zijn echt goed bedacht."

"Het lijkt nog niet eens op goede naam. En je hoeft me niets te noemen omdat je niet met hoeft te praten. Ik hoef niet met jou te praten."

"Waarom zit je dan naast me?" zei ze terug.

"Ik had geen keus."

"Doe normaal, dat had je wel. Er zijn altijd keuzes. Je bent gewoon te lui. Er is genoeg ruimte op de grond. En als je echt zo wanhopig was niet in mijn buurt te zijn, kon je vast wel Todd overhalen om van plaats te ruilen. Denk eens na, Wood. Dit is wel erg  en jij noemt je zelf een Zwerkbalteamleider."

"Dat heeft niets mee te maken hiermee," zei Oliver en keek haar boos aan.

"Het heeft iets mee te maken met alles."

"Wat?"

"Precies."

Ze keek naar hem terwijl zijn frustratie hoog was. In plaats van nog iets verder te zeggen, keek hij recht voor hem uit en negeerde hij haar.

Melanie keek naar Andy en zag dat ze dat ze een hartje maakte met haar handen.


"Ze is de meest frustrerende persoon die ik ken. Ze is echt vreselijk!" zegt Oliver tegen Todd na de les Bezweringen.

"Toch laat je haar altijd onder je huid kruipen." Zei Todd die zijn zwarte haren gladstreek. "Eerlijk gezegd, Oliver. Na al deze tijd, denk ik dat je er van geniet ruzie maken met Melanie."

"Helemaal niet." Zegt Oliver. "Alles wat ze ooit heeft gedaan, is mij lastigvallen."

"Nou, je bent wel de persoon die er mee begonnen is," zei Todd.

Oliver stopte in de hal en keek naar zijn vriend.

Todd draaide zich om en keek naar hem. "Oh in hemelsnaam. Kom op, Oliver! Het is gewoon waar en dat weet je."

"Ik ben er niet mee begonnen."

"Ja wel."

"Ik was Zwerkbal aan het spelen en toen noemde ze me een bludget brain idiot. Hoe ben ik dan de persoon die er mee begonnen is?"

"Je beweert dat je nooit iets geschreeuwd hebt naar haar terwijl jullie in de lucht waren? Geen enkel woord?"

Oliver bleef stil.

"Dat is wat ik dacht. Je bent net zo schuldig omdat jij ook dingen tegen haar geschreeuwd op het veld. Je weet wat jullie moeten doen, toch?"

"Nee, wat is het?"

"Gewoon zoenen en dan ben je er klaar-"

"Todd!" Oliver keek alsof hij net verraden was.

"Het spijt me. Maar het moest gezegd worden. Het is zo overduidelijk dat je haar leuk vind, net zoals zij jou."

"Dat is niet waar!"

"Tuurlijk."

"Echt niet!"


Andy lag op haar bed en hing aan het uiteinde ondersteboven met een boek in haar hang dat ze ondersteboven aan het lezen was.

* "Waarom is een raaf als een schrijftafel?"

Melanie keek op van haar bed.

** "Omdat het een paar noten kan produceren, hoewel ze erg plat zijn.  En het wordt nooit  een  met de verkeerde kant ervoor geplaatst."

Andy grijnsde en legde haar boek op grond neer.

"Je leest dat boek aan het begin van het jaar, elk jaar weer," zei Melanie terwijl ze keek naar exemplaar van Alice's Adventures in Wonderland.

"Omdat het een briljant boek is. Je kan dit boek nergens mee vergelijken."

"Dat is omdat je gek geworden bent."

Andy stond snel op haar bed in theatrale pose.

"Maar ik wil niet gek worden tussen andere mensen." Riep Andy terwijl ze Alice na deed.

"Oh, je kan er niets aan doen," zei Melanie die de Cheshire Cat nadeed. "We zijn allemaal gek. Ik ben gek. Je bent gek."

"Hoe weet je dat ik gek ben?"

"Je moet het wel zijn, anders was je hier niet geweest."

De meiden lachten om hun zelf, terwijl Andy op haar bed viel.

"Dit jaar is al goed begonnen. Ik kan niet wachten hoe de rest eruit gaat zien."





* "Why is a raven like a writing desk?"

** "Because it can produce a few notes, though they are very flat. And it is never put with the wrong end in front."


Ik had wat moeite met het vertalen van zinnen uit Alice's Adventures in Wonderland. Hopelijk verduidelijkt dit het meer :)

Strategy | Oliver Wood [NL]Where stories live. Discover now