Strategy | Oliver Wood [NL]

Hoofdstuk 25

"Oké, laten we de basis doornemen," zei Ace. Hij zat naast Oliver, aan de andere kant zat Andy.

"Juist... de basis," herhaalde Oliver. "Wat is de basis ook alweer?"

"Je kunt niet zo dom zijn," zei Andy. "De basis, wat vind je leuk aan Melanie, zodat we ons kunnen concentreren op je sterke punten in plaats van je zwakke."

"Wat ik leuk vind aan Melanie?"

Andy plofte neer op de vloer van het verlaten klaslokaal. "Hoe houdt ​​jouw Zwerkbalteam het vol met je? Hoe houden mensen het dagelijks vol met je?" ​

"Hey!" zei Oliver.

"Negeer haar, ze wordt snel chagrijnig," vertelde Ace hem.

"Kijk, we willen weten wat je leuk vindt aan Melanie, zodat als je haar de volgende keer ziet, in plaats van haar onzin te noemen, een compliment kunt geven."

"Oké." Oliver knikte met zijn hoofd.

"Dus vertel, wat je leuk vindt aan haar?"

"Nou." Oliver keek naar de grond en toen naar zijn handen en toen naar alles behalve de twee Ravenklauwen.

Andy keek naar Ace, voordat ze zich weer naar Oliver wendde. "Je vindt haar leuk, toch?"

"Wat? Ja."

"Dan zou het niet zo moeilijk moeten zijn," zei Andy. "Het is zo simpel als je zegt dat je haar leuk vindt als ze haar haar omhoog of omlaag draagt."

"Oh..."

Er gingen nog een paar minuten voorbij en Oliver had nog steeds geen antwoord gegeven.

"Ik ga echt dood hier. Ik ben klaar. Ik ben dood," zei Andy en ging weer zitten op haar eerder plek op de vloer.

"Ik heb het gemerkt." zei Oliver terwijl hij de blondine even aankeek voordat hij zich weer naar Ace wendde. "Ik weet dat dit niet zo moeilijk zou moeten zijn, maar ik kan nu letterlijk niets bedenken."

"Dat geeft niet-"

"Nee, dat is het niet,' zei Andy terwijl hij rechtop ging zitten. "Het is simpel. Kijk. Ace, wat vind je zo leuk aan Melanie?"

"Ik denk niet-"

"Beantwoord de vraag!" dreigde de kleine blondine. "We doen dit als voorbeeld. Wat vind je zo leuk aan Melanie?'

"Nou ja." Ace schraapte zijn keel nadat hij onhandig aan de kraag van zijn overhemd had getrokken. "Eh... ik hou van haar gevoel voor humor, hoe ze normaal gesproken overal voor terugkomt, ik vind het leuk dat haar dieet de meeste dagen uit taart bestaat, ik vind het leuk dat ze haar hoofd gebruikt als ze op het Zwerkbal is, in plaats van gewoon te vertrouwen op vaardigheid... en... ik vind het leuk dat Mel er nooit echt om geeft wat mensen van haar denken. Ze is erg vrij en zorgeloos."

Ace viel stil en wendde zijn blik af.

"Dit moeten we van jou horen, Oliver," vertelde Andy hem. Oliver keek naar hem. Ace reageerde niet, vervolgens wuifde Andy haar hand in Olivers gezicht wuifde.

"Hallo, welkom terug op aarde. Nu is het jouw beurt."

"Oké. Dus ik vind het leuk dat ze grappig is... als ze me niet uitscheldt. Ik vind haar wel slim met de bijnamen die ze bedenkt, ook al vind ik het niet leuk om ze genoemd te worden. Ik vind haar knap."

Ace en Andy wachtten tot hij verder ging, maar Oliver bleef stil.

"Dat is het, je vind haar mooi en grappig?" zei Andy.

"En slim." herinnerde Oliver haar eraan. "Ik zei toch dat ze slim was."

"Oh, dit wordt een lange nacht," kreunde Andy.

Rond middernacht werd Melanie wakker met buikpijn nadat haar heerlijke appeltaart naar boven kwam om haar te achtervolgen. Nadat ze de taart had overgegeven, wilde ze niet terug naar haar bed omdat ze zich klaarwakker voelde. In plaats daarvan ging ze de trap af naar de Leerlingenkamer om vervolgens iemand te vinden die ook nog wakker was.

Ze liep stilletjes op haar tenen naar de bank, klaar om haar ​​stiekeme aanval uit te voeren. Ze naderde de bank, centimeter voor centimeter, en bereikte eindelijk haar doel. Ze hief haar armen...

"Hey Mel."

"Verdomme." Haar armen zakten. "Hoe wist je dat ik het was?"

"Ik heb je hier vanuit mijn ooghoeken op je tenen zien lopen," vertelde Ace haar.

"Oh... nou... verdomme. Ik dacht dat ik jou had," lachte ze voordat ze over de rugleuning van de bank klom en naast hem ging zitten.

"Waarom ben je nu wakker?" vroeg Ace haar.

"Ik heb net overgegeven," antwoordde ze.

"Ik vind het geweldig hoe nonchalant je was over die zin. Waarom heb je overgegeven?"

'"Omdat ik een hele appeltaart alleen heb gegeten als avondeten."

"Natuurlijk deed je dat, maar ik weet nu al dat je er geen spijt van hebt."

"Natuurlijk heb ik dat niet. En weet je waarom?"

"Omdat taart!" zeiden de twee samen.

Ace grinnikte.

"Maar serieus, dat was wel zwaar, ik moet misschien tijdelijk even stoppen om een hele taart te eten."

"Je bedoelt wachten tot de kerstvakantie?" zei Ace.

"Ja. Dat geeft me ongeveer een week om mijn maag tot rust te laten komen. Dan is het taart voor dagen."

"Wanneer is uw verslaving aan taarten begonnen, mevrouw Anderson?"

"Oh, ik weet het niet, dokter. Waarschijnlijk toen ik een klein meisje was en mijn vader het huis verliet," zei ze. Ze gingen tegen Ace aan leunen en zetten haar voeten op de bank.

Ace fronste. "Is dat echt toen je begon?"

"Nee, ik at taart uit de baarmoeder. Ik houd van dat spul."

"Natuurlijk houd je ervan, je bent verslaafd."

"Niet waar!"

"Oh echt?"

"Ja echt, ik kan stoppen wanneer ik wil."

"Dus stop nu hier met het eten van taart."

"Ik zei dat ik op elk moment kan stoppen, ik heb niet gezegd dat ik het echt zou doen, Ace. Oh mijn god."

"Nou, tenzij je midden in de nacht wakker wilt worden om alles weer op te ruimen, moet je je misschien beperken tot een paar stukjes in plaats van de hele taart?"

"Maar waarom zou je maar een paar plakjes nemen, als je een hele taart kunt hebben?"

'Zodat je niet zo laat wakker wordt om overgeven," herinnerde Ace haar

"Ik heb nergens spijt van."

"Oh Mel, soms wil ik gewoon..." Hij wikkelde zijn arm om haar hoofd speels heen om haar krachtig te knijpen.

"Nee. Nee!" Ze lachte terwijl ze probeerde te ontsnappen. "Genade! Hey, laat me gaan, tenzij je de rest van die appeltaart wilt zien!"

Ace liet haar snel gaan.

"Dat dacht ik al!" hijgde Melanie en fixte even haar haar.

Plotseling, werd ze gekieteld. Ze probeerde te ontsnappen door over de rugleuning te klimmen. Alleen om vervolgens op de grond te vallen

Ace keek naar Melanie. "Gaat het?'

"Geweldig. Het gaat geweldig."

ik had extra tijd over op mijn vakantie daarom een nieuw hoofdstuk (dit hoofdstuk afgemaakt op het strand.) groetjes uit het zonnige spanje.

wat zijn jullie gedachtes over Ace?👀