Unexpected {Draco Malfoy }

Nineteen

Lisa

Nadat we duidelijk hadden gemaakt dat er niks was gebeurd tussen Draco en mij ( We hadden die twee kussen ervoor maar weggelaten.) hadden we het bij het ontbijt over onderwerpen gehad van Hogwarts tot aan Hoe Draco en ik elkaar ontmoet hadden, en ik voelde me enorm op mijn gemak daar.

De rest van de dag kon je Draco en mij of in de bibliotheek vinden met een boek in onze handen of in de enorme tuin van het Malfoy manor waar ik Draco aan het leren was hoe je nu gitaar moet spelen.

Toen de avond naderde besloot ik om mijn spullen die overig nog in mijn hutkoffer lagen maar naar Draco's kamer te brengen omdat ik zeker wist dat ik daar de hele vakantie zou gaan slapen.

Nogsteeds was het voor mij onduidelijk wat ik met mijn gevoelens voor de jongen die nu voor mij zat met een moeilijk gezicht en een gitaar in zijn handen moest doen. Mijn gedachten gingen van een relatie met hem krijgen naar geen contact meer met hem zoeken en hopen dat het overgaat, maar de laatste optie werd het niet aangezien ik enorm aan Draco gehecht was geraakt de afgelopen anderhalve maand.

Nadat Draco besloot dat de gitaar niks voor hem was om te gaan leren deden we beide onze pyjama's aan en gingen we in zijn bed liggen.

Onze gespreksonderwerpen waren heel verschillend maar ik weet zeker dat we tot ongeveer half twee s'nachts gepraat hadden, tot ik uiteindelijk als eerste inslaap viel, volgensmij.

' stap voor stap kom ik dichter bij de deur die mij akelig bekent voorkomt, waarvan is die nu? Als ik de deurknop om wilt draaien om de deur open te maken gaat dat met moeite, als ik de deur eindelijk open krijg loop ik voorzichtig naar binnen mijn ogen gaan gelijk dicht als ik zie dat het een kamer vol met spiegels is, ik haar spiegels ze geven al je imperfecties aan. Als ik langzaam mijn oog weer opendoe schrik ik als ik zie dat er iemand achter mij staat en niet zomaar iemand, nee die iemand is voldermort.'

met een schrik schiet ik omhoog en kijk ik rond waar ik ben, gelukkig nog in Draco's kamer.

" Lisa wat is er? " ik kijk naast mij en zie Draco overeind komen met een bezorgde blik op zijn gezicht.

" N,niks g,gewoon een nachtmerrie " stotter ik, het voelde niet als een nachtmerrie, het voelde verre van een nachtmerrie zelfs.

" Kom maar." Draco duwt me zachtjes weer naar benden en legt dan zijn arm om mijn middel zodat we ongeveer als lepeltje lepeltje liggen alleen dan awkward?

Mijn hart botst gelijk uit mijn ribbenkast, en ik moet moeite doen om niet te gaan giechelen.

Aangezien Draco na twee minuten alweer lag te slapen en begon te draaien in zijn slaap lag hij alweer op zijn rug te mompelen in zijn slaap, ik schroot dichter naar hem toe en ging met mijn hoofd op zijn borstkas liggen.

Door het geluid van zijn hart werd ik gelijk rustiger en viel in een diepe, droomloze slaap.