Wala muna SPG, gawa ka modules mo ^_^
***
MALUNGKOT na napabuntong hininga si Honey habang nakatingin sa kawalan mula sa labas ng bintana ng kotse ni Kairus. Kasalukuyan nilang nilalandas ang daan pauwi sa Manila.
Ngayong araw na ang uwi nila. Kaya naman nakaramdam talaga siya ng sobrang kalungkutan lalo na't kung iisipin na aalis na sila ng Bohol.
She marked Bohol as one of her treasure place. Bohol is the reason why Kairus and her met, until now, Bohol is their reason again, for them to get to know each other. Not just to know each other, they even have something. Which will continue when they were arrived at Manila. But sadly, their Bohol happy memories has to end, they will go back to their own city . Where they can find trouble. Unlike in Bohol, they only feel a peaceful life.
Honey made a deep sigh again, and that was caught by Kairus' attention.
"What's with that deep sigh, baby?" Anang binata dahilan para mapatingin siya rito.
"Nothing. I'm just thinking some thoughts." Aniya.
"Care to share with me?" Kairus said while his eyes are focused on the road.
"I was just wondering, what would be our life when we go back to Manila? Does our something with each other will still stay the same as we as now? God knows, how i wish that this something we had now, never change." She said while looking at nowhere.
"Walang magbabago." Ani Kairus at hinawakan ang kamay niya.
"Promise?" Aniya na may paniniguro sa tinig.
"Yeah, promise." Anito at pasulyap sulyap sa kaniya.
"Ang dami nating nagawang memories dito sa Bohol 'no? Of all the memories we made, what is the most memorable for you?" Kapagkuwan ay tanong niya sa binata.
"Hm?" He hummed as if his thinking of something. "Of all those memories we made, my memorable moment is the day we wished our wishes when the falling star appeared at the night sky." Kairus answered.
Napaingos ang dalaga ng maalala niya ang mahalagang araw na iyon kay Kairus. Hindi kasi talaga nito inamin sa kaniya ang hiniling nito na sobra niyang ikinainis.
"Hindi mo pa rin sinasabi sa akin ang hiniling mo!" Nagdadamdam na ani niya.
"Because i don't want to." Napairap siya sa sinabi ng binata.
"Sasabihin ko rin naman ang sa akin.
Madamot, gago." Aniya at pinagkrus ang mga kamay sa harap ng dibdib.
"Gwapo."
"Tsk." Ani na lamang niya. Nanahimik siya panandalian kapagkuwan ay nagsalita na siya muli. "Basta sa akin, ang pinaka-memo--"
"Memorable palang ang sinabi ko, hindi most memorable." Ani binata.
"Memorable lang iyon? May most pa?" Tanong niya.
"Yeah."
"Ano naman 'yon?"
"The day you said you like me too." Napasinghap ang dalaga dahil sa walang prenong ani ng binata.
Napakagat siya sa labi upang pigilan ang munting ngiti na gusto kumawala mula sa kaniyang labi. She flattered of what he had said.
Emeged! I'm dying!
"Tsk. Napilitan lang naman akong sabihing gusto rin kita e." Aniya upang takluban ang kilig na nararamdman sa kaniyang katawan.
ČTEŠ
Captured Hearts (On-going)
Romance|WARNING: SPG| R-18 | MATURE CONTENT INSIDE| Ang pag-ibig ay katulad lamang din ng isang kamera. Sa isang pindot mo lang, titigil ang oras sa loob ng larawan na nakuha mo. Sa pag-ibig, kapag nakita mo na ang minamahal mo, titigil ang mundo mo. Sa k...
