ғɪғᴛᴇᴇɴ

9.4K 885 791
                                    


pov hyunjin ::

Yanımdaki afetin evine doğru sessizce yürüyorduk. Hiç konuşmuyorduk, daha doğrusu ben konuşuyordum o susuyordu.
Yol kenarında yürürken arada etrafa bakıyordum. Felix'in ayaklarına gelen minik kedi ile gülümsedim. Geçen gün sevdiği kediydi bu. Hızla kediyi kucağına aldığında bende gülümseyerek onu izledim.

İki kedi yanyana gelmişti resmen, elimi kediye uzatıp kafasını okşadım. Kedi kıpırdanıp Felix'in kucağından atladığında yürümeye devam ettik. Sessizce yürürken Felix yoldaki bir taşa basarak birden dengesini kaybetmişti.
Elimi hızla beline koyup düşmemesini sağladığımda kendini toparlamış ve yürümeye devam etmiştim.

Fakat elimi çekmedim, elimi biraz daha sıkılaştırıp onu az da olsa kendime yakınlaştırdım. İnce belini bütün gün tutabilirdim. Baş parmağımla belini biraz okşadığımda kıpırdanmış ve elimden kurtulmuştu. Evine geldiğimizden; evde tek olacağımızdan ve bütün gece proje (!) hazırlayacağımız için moralimi bozmayacaktım.

Apartman kapısındaki şifreyi girip kapıyı açtığında arkasından geldim. Şifreyi önceden Jisung sayesinde biliyordum ama bilmiyormuş gibi bayağı bir baktım.
Felix'in anlamaz bakışlarınıda görmezden gelmiştim. İlk katta oturduğundan merdivenleri kolayca çıkmış ve kapının önüne gelmiştik. Cebinden anahtarını çıkarıp kapıyı açtı ve içeri girmemi bekledi.

Sessizce ayakkabılarımı çıkarıp içeri girdiğimde etrafa bakınıyordum. Çünkü bir önceki gelişimde hiç bakma zahmetinde bulunmamıştım.
Gözlerimi bir süre etrafta gezdirmeye devam ederken Felix'in çoktan odasına geçtiğini farkettim. Adımlarımı Felix'in odasına yönlendirip kısa sürede vardığımda yatağına oturmuş telefon ile oynayan Felix'e baktım.

Gözlerini benimle buluşturup konuşmaya başladı, sonunda.
"Oturma odasına ayarladım her şeyi, geç sen ben üstümü değiştirip geleceğim." Kafamı sallayıp odadan çıktım. Acaba aralık kapıdan izlesem mi- yok farkederse evden kovar hiç şansım kalmaz. Saniyeler içinde kendim ile büyük bir kavgaya tutuşup sonunda oturma odasına geçmiştim.

Gerçi tam soyunmaya başlıyordu Felix.. dursa mıydım? Şimdi gidersemde çok geç olur.. Yer masasının dibine oturup bağdaş kurdum. Ardından proje için lazım olan kağıtlara kısa bir göz attım. Pf, amma sıkıcıydı. Felix umarım biliyordur bu konuyu, çünkü ben bu derste ya uyuyor ya da etrafa -sarışın afetime- bakıyorum genelde.

Adım sesleri ile kapıya döndüm. Karşımdaki Felix ile yutkunmuş ve onu süzmüştüm. Giydiği salaş etek, crop ve hırka ile harika gözüküyordu. Ama neden bu kadar hazırlanmıştı ki.. benim için mi?
Sessizce önüme döndüm. Bütün gün süzebilirdim onu.
Yanıma oturduğun da bir kere daha yutkundum, deli gibi heyecanlanmıştım.
"Nereden başlayacağız?"

Diye sorduğunda bunu bana mı soruyorsun diye bir bakış atıp önüme döndüm. Sadece laptopunu açtığında dayanamayıp sordum.
"Neden böyle giyindin?" Gelen soru karşısında şaşkınlığını belli etmemeye çalışıyordu. Bir süre cevap vermediğinde konuşma gereği duydum.
"Yoksa-" Tam devam edecekken lafımı bölmüş ve konuşmuştu.
"Hmhm, seni ayartmak için böyle giyindim. Nasıl olsa senin için sürtük değil miydim?"

Gelen soru ile gözlerimi kaçırdım. Sadece yoksa benim için mi bu hazırlık diyecektim.. Ama aynı yola çıkıyormuş gibi olacaktı. Beni yanlış anlamıştı..
Özür dilemek istemedim çünkü yüzündeki sırıtış bunu bilerek söylediğine işaretti, sadece kaşlarımı kaldırıp konuştum.
"Beni böyle şeylerle ayartamazsın." Dudak büzüp bana yaklaştı ve üstüme eğildi.

Benimle konuşmayana bak sen..
"Mesela?" dediği şey ile bir süre düşünüyormuş gibi yaptım ve onu kalçasından tutup kucağıma çektim. Kucağıma yerleştirdiğinde gözlerimi dudaklarına indirdim. Umarım anlardı- dememe kalmadı ki anlamıştı.
Dudaklarıma kapanan dudakları hırsla öpmeye başladım. Acısını çıkaracaktım.
Alt dudağını kavrayıp sertçe çekiştiriyor arada da emiyordum.

Dudağını her dişlediğimde acı inlemeleri beni daha da gazlıyor ve daha sert davranmama sebep oluyordu. Gerçi onunda benden bir farkı yoktu. Daha yavaştı ama elinden geldiğince sert öpüyordu. Elimi baldırına koyup okşadım. Ayrılıp boynuna gömüldüğümde hızlı nefes alış verişlerini duyabiliyordum.

Kestirdiğim bir bölgeyi yavaşça emmeye başladım. Kızardığına emin olduğumda bıraktım ve gözlerimizi birleştirdim.
"Umarım ümitlenmiyorsundur, nasıl olsa bir sürtüğüm yarın öbür gün bunu başkasıylada yaparım." Sessizce konuşmasına cevap vermek yerine dudaklarımızı tekrar birleştirdim. Yarın öbür günü düşünemeyecek kadar sarhoş etmişti beni dudakları. O dudakları kanatana kadar durmayacaktım.

uhm.. b-ben isleri bayağı hızlandırdım 👉🏻👈🏻 saka saka daha yolumuz var.
bu aralar her gün bölüm atamıyorum, ayrıca her gün bölüm atmamı sağlayacak oy da gelmediğinden herkesin ilk önce attığım bölümü okumasını bekliyorum.

Felix'in giydiği (biraz daha pijamamsı hayal edin)

Umarım beğenmişsinizdir, sizleri seviyorum mck 💖😽😽

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Umarım beğenmişsinizdir, sizleri seviyorum mck 💖😽😽

𝐥𝐨𝐥𝐢𝐭𝐚' 𝐡𝐲𝐮𝐧𝐥𝐢𝐱Where stories live. Discover now