𝐥𝐨𝐥𝐢𝐭𝐚' 𝐡𝐲𝐮𝐧𝐥𝐢𝐱

ᴛᴇɴ

Oy vermeyi unutmayın lütfen, güzel okumalar bu bölüm hyunlixli bir bölüm olacak wuhu!

pov felix ::

Jisung'un gitmesi ile ağlama köşeme geri dönüp beşinci nutella kavonozuma gömülmeye hazırlanıyordum ki zilin çalması ile bir süre yerimde durdum. Kapıyı açmak istemiyordum, çok yorgundum ve artık güçlü numarası yapamayacak durumdaydım.  Aklıma Jisung'un bir şey unutmuş olabileceği geldi. Bu kalkıp kapıya ilerledim. Etrafta düşmüş bir eşya gözükmesede kapıyı yavaşça araladım.

Ama gördüğüm kişi Jisung değil de Hwang Hyunjin olduğundan kapıyı hızla kapamaya çalıştım. Onu kaldıracak durumda değildim. Haykıra hayrkıra ağlamak istiyordum ve Hwang Hyunjin beni iki saniyede olduğumdan daha çok çökeltecekti. Kendisi hayvan gücü ile doğduğundan kapıyı bütün gücümle itmeme rağmen kapatmama izin vermemiş ve açmıştı.

Daha fazla gücüm olmadığında pes edip kenara çekildim ve kafamı eğdim. Bu halimi görmesini istemiyordum, ona güçlü gözükmek istiyordum. Beni eziklemesini istemiyordum. Zaten göz yaşlarımı zar zor tutarken hızla vücuduma sarılan kollar ile daha fazla dayanamamış ve ağlamaya başlamıştım.

Bir yandan hıçkıra hıçkıra ağlıyor bir yandan da Hyunjin'i itekliyordum. Bana sarılmasını istemiyordum. Onca şeyden sonra bana böyle yapmasını istemiyordum. Onu ne kadar iteklesemde bir işe yaramamış ve daha çok sarılmıştı bana. Bir süre daha dirensemde en sonunda yorulup kollarımı ona sardım.
Hıçkıra hıçkıra ağlamaya devam ediyordum. Yüzümü göğsüne gömmüş beni görmemesi için elimden geleni yapmayıda ihmal etmiyordum.

Hiç beklemediğim şekilde birden kaslı kolların beni havaya kaldırdığını farkettim. İtiraz edecek gücüm olmadığından umursamadım. Hwang Hyunjin beni almış götürürken bende ne yapmaya çalıştığını anlamaya çalışıyordum. O kadar şeyden sonra gelmiş bana sarılıyordu. Yüzsüzsün Hwang. Senden nefret etmem için ufak bir sebep daha.

Odama girip beni yatağa bıraktığında akan burnumu tişörtümün kenarı ile silip konuştum.
"Ne yaptığını sanıyorsun?" Ağlamaktan dolayı boğuk çıkan sesime küfürler etmek istiyorum. Cevap gelmediğinde göz devirdim. Ama uğraşacak durumda değildim. O etraftaki boş kutuları toplarken bende yatağıma uzandım.
"Defol evimden Hwang." Kısaca kırıldandığımda histerik bir gülüş bırakmıştı.

Kaşlarımın çatılmasına izin vermeyecektim, aptal bir hwang yüzünden kırışıklıklarımın çıkmasına izin vermeyecektim. Aynen böyle Felix,
sakin ol. Derin nefes alıp verirken gözlerimi kapattım. Ardından yatağımda hissettiğim beden ile tekrar açtım gözlerimi, Hwang Hyunjin yanıma uzanmıştı.

Ağzımı açacakken kollarını bana sarmış ve beni göğsüne bastırmıştı.
"Sadece böyle kalalım, sabah gideceğim."
Uzun zamandır biriyle uyumamıştım ve belki bana iyi gelebilirdi.. hem onu kovmayı denesemde bir işe yaramayacaktı. O yüzden hiçbir şey demeden gözlerimi kapattım.
Hey Hyun, güzel kokuyorsun.

•

Sabah hissetmek istediğim beden yerine oyuncak ayı hissettiğimde gözlerimi açtım. Gerçi ne çabuk sabah olmuştu? İki hafta sonunda güzel bir uyku çektiğime sevinmiştim. Yavaşça yerimden kalktığımda gözüme ilk bileğimdeki sargının değişmiş olması takıldı. En son sarardığını ve bazı yerlerinin koptuğunu hatırladığım sargı bembeyaz ve sağlamdı.

Hyunjin neden değiştirmişti ki sargımı?
Pek umursamadan yatağımdan kalktım. Belki Hyunjin evdedir diye etrafı gezdim. Gitmişti, saat de geç olmuştu gerçi. Ne çok uyumuşum, kendime şaşırırken dikkatimi mutfak masasının üstündeki eczane poşeti çekti. Hemen içindekilere bakarken ufakta bir not bulmuştum.

'Bunlar daha çabuk iyileşmeni sağlar.' Sağol Hwang ama bunları kendimde alabilirdim. Daha doğru düzgün özür bile dilemedin, ne bu şimdi. Sinirle eczane poşetini yere fırlatırken göz yaşlarımı tekrar serbest bıraktım. Jisung'u nasıl affedeceğimi bilmiyordum. Hyunjin'i nasıl affedeceğimi bilmiyordum.
Jisung'u anlayabiliyordum, anlık sinirle yaptığı bir şeydi ama Hwang Hyunjin.. tutarsız insanın tekiydi.

Araya tatlı sıkıştırdım,,
Umarım beğenirsiniz sizi seviyorum! 💗💞💓💘💖💝💕💗💞💝💓💘💖💘💓💝💞💗💕💗💗💝💞💓💘💖💘💓💝💞💗💕💗💞💝💓💘💖💘💓💝💞💗💕💗💞💓💓💘💓💝💕💕💕😽