I can only imagine

I can only imagine 1

"ဟားဟား အေဖလား က်ဳပ္ကို စိတ္ဆိုးမွာ အဟက္ သူ႔မွာ က်ဳပ့္အတြက္ စိတ္ဆိုးဖို႔ အခ်ိန္ေရာ ေပးႏိုင္လို႔လားလို႔ အရင္ ေမးေပးစမ္းပါအံုးဗ် ''

သားတစ္ေယာက္အတြက္ ဘယ္ေတာ့မွ အခ်ိန္ မေပးခဲ့သည့္ ဖေအတစ္ေယာက္အေပၚ အျမဲ အရြဲ႔တိုက္ ဆိုးသြမ္းျပေနေပမဲ့ အခ်ိန္ၾကာလာေတာ့ အာ့ဒီ အရြဲ႔တိုက္မႈကေန အက်င့္ဆိုးႀကီးတစ္ခုလို ျဖစ္လာေလသည္။ ဘယ္သူ႔မွ အခ်ိန္ေပးၿပီး ဆံုးမပဲ့ျပင္သူ မရိွေတာ့ ထင္တိုင္းၾကဲ ထင္တိုင္း ဆိုးသြမ္းေနေတာ့သည္။ ဖခင္ ဦးဂုဏ္႐ွင္ကလည္း ေလးညိဳ႕႐ွင္ ဖ်က္ဆီးခဲ့သမ်ွ အရာတိုင္း အေနာက္က ေငြနဲ႔ပဲ အျမဲ ေျဖ႐ွင္းေပးရတာ ဓေလ့ တစ္ခုလိုေတာင္ ျဖစ္လာေလသည္။

💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛

"သား ဘာလုပ္ေနတာလဲ ''

ေက်ာင္းစာေတြကို အေသအခ်ာ က်က္မွတ္ေနခိုက္ ဖခင္ ျဖစ္သူ၏ အေမးစကားေၾကာင့္ ေလးညိဳ႕႐ွင္မွာ ဝမ္းသာအားရ စာအုပ္ကို ေျမာက္ျပ၍

" စာက်က္ေနတယ္ အေဖ သား ဒီတပတ္လည္း အဆင့္၁ ရျပန္တယ္ ေဖေဖ''

"ဟာ ငါ့သားက ေတာ္သားပဲ သား ေဖေဖ သားကို ေျပာစရာ ရွိတယ္ ''

"ဟုတ္ကဲ့ အေဖ ''

ဦးဂုဏ္႐ွင္ ေလးညိဳ႕႐ွင္၏ ေခါင္းကို ပြတ္သပ္၍

" အေဖ ေနာက္အိမ္ေထာင္ ျပဳေတာ့မယ္ ''

"ဗ်ာ.... ''

လံုးဝ မထင္မွတ္ထားေသာ စကားတစ္ခြန္း သားအတြက္ အခ်ိန္ မေပးနိုင္သည့္ အေဖကေလ ေနာက္အိမ္ေထာင္ ျပဳဖို႔ေတာ့ အခ်ိန္ ရိွေသးတာပဲ။ ေလးညိဳ႕႐ွင္၏ အဆင့္မွတ္တမ္းစာရြက္ေလးကို စားပြဲခံုေပၚ၌ ခ်လိုက္၍ ထသြားေလသည္။ သူ႔ဆီက လက္ခံသလား လက္မခံဘူးလား ဆိုတာေတာင္ တခ်က္ မေမးပါပဲ အသိေပးရံုသက္သက္ ေျပာကာ ထြက္သြားသည့္ အေဖ့ေက်ာျပင္ေလးကို ၾကည့္ကာ ေယာက်ာ္းတန္မဲ့ မ်က္ရည္ေတြက ပိုးပိုးေပါက္ေပါက္ က်လာခဲ့သည္။ အဆင့္မွတ္တမ္းစာရြက္ေလးေပၚက အဆင့္၁ ဆိုတာေလးသည္ သူကို ေလွာင္ေနတာက လြဲလို႔ေပါ့။ အဆင့္၁မ်ား ရရင္ အေဖ သားကို နည္းနည္းေလာက္ အဖက္လုပ္မယ္ ထင္ရံုကလြဲလို႔ေပါ့ အေဖရယ္။