CHAPTER ONE HUNDRED SIX

90 14 24
                                    

CHAPTER ONE HUNDRED SIX
(selos ka?)

Angel's point of view

Kinabukasan.....

Nagising ako dahil sa init ng araw na tumatama sa muka ko.Pag mulat ko ng mata ko ay muli akong napapikit muli dahil sa sinag ng araw.Bumangon na ako at don ko napagtanto na wala na pala yung mga tela na nagsisilbing silungan ko.

Tangina niya di man lang niya ko hinintay magising bago niya alisin eh.

"Why?"tanong ni Daniel at nalaman ko nalang na masama na pala tingin ko sakanya.

"Bakit mo inalis?Kita mong tulog palang ako eh"bwiset na usal ko.

"Sorry,Niligpit ko na agad para makauwi na tayo"

0_0

Wutttt?

" Anong sabi mo?Uuwi na tayo?as in uuwi ka na?!"gulat pa ring tanong ko.Kasi wala naman akong sinabi o ginawa para mapauwi siya ah!kasi kadramahan lang yung napag usapan namin.

"Oh-uh"tangong sabi niya.

Hay sa wakas.

"Pero!!!pwede mo naman akong gisingin eh!psh!"usal ko uli ng maalala yung oinag uusapan namin bago yun.

"Ayokong gisingin ka nakakamatay"kagagalitan ko na sana siya kaso totoo naman kasi...ayaw ko kaya na ginigising ako.BUTI NAMAN ALAM PA NIYA yun kundi...nasipa siya ng hard.

Matapos niyang ayusin lahat ng gamit niya at inilagay yun sa bag niya.

Nag almusal muna kami ng inihanda niyang pagkain at nagpatunaw lang sablit ng kinain bago kami naglakad na palabas ng gubat.

"I never imagined na makakasama kita ng ganito uli..."salita ni Daniel habang naglalakad kami.

"Thanks for your dad"sarlastikang sabi ko sabay irap.Aaminin ko nag enjoy naman ako na makasama siya kahit na ang awkward kasi direct to the point siya kong mag salita pero at the same time hindi rin kasi sinabi ko na AYOKO NA ULI MASANGKOT SAKANYA tama na yung isa ayoko na ng pangalawa pa.Syaka bukod don alam kong patay ako niyan kay Chad.

"This is the planed by destiny...at walang kinalaman si Dad don"sabi niya.

"Hindi kita pupuntahan dito kung di siya nakiusap.Okay?"

"Your word is like a sword it make a scars in my heart.sagad"nakangiting sambit niya at nagpatiunang mag lakad sakin,pero hindi nakaligtas ang nasasaktan niyang muka.

Kainis!Kung pag patong patongin nalang kaya niya yung mga gamit niya sa bag tapos magbigti siya don sa tali kong san ako nasabit no?syemmmmppprrrreeee joke.

Nakarating kami sa labas at nakita ko agad don sa gilid yung motor ko.Nasa gilid talaga nakatago sa mga dahon dahon...mahirap na baka mawala hindi pa naman akin yan eh magkakautang na naman ako pag nagkataon.

Wicked Angel (Part One)Where stories live. Discover now