Chapter 31: His Identity

4.9K 310 72
                                    


.




It was all like a dream. Well, I wish it was. But it's the reality.




Dahan-dahan kong minulat ang aking mga mata. Parang ilang araw akong tulog. Gray na kisame ang unang bumungad sa 'kin.




It took me a while to move my body. Ako lang ang mag-isa sa silid kaya napakatahimik. Maingat akong umupo at umalis sa kama—nakapaang tinungo ang bintana.




Napapikit ako nang sumalubong sa akin ang liwanag matapos kong hawiin ang kurtina. At sa aking pagdilat ay natigilan ako.




There was a sliding door behind the curtains that lead to terrace. It's...it's a perfect view to watch the whole city. This is familiar. I know I've seen this before.




Napaawang ang aking labi. Some of my memories are back, but some aren't.




My cousin—Xia and Blood's Aunt. W-why...why are they there? It's the enemy's place.




Are they...are they—




Napapikit ako nang maramdaman ang isang butil ng luha na kumawala sa aking kaliwang mata.




May naalala nga ako pero bakit 'yon pa? And why do I feel like my heart is still heavy and lacking?




Parang may isang importante pa akong bagay na hindi naalala. The thing that is more painful than betrayal.




Hindi ko maintindihan at mas lalo akong naguluhan kung bakit nila nagawa ang bagay na 'yon.




The familiar feeling of extreme confusion is starting to consume me whole again. I want answers.




Mabilis kong pinahid ang aking luha nang marinig na bumukas ang pinto. At nang lumingon ako ay halos napaawang ang labi ko.




Did she open the door alone?




Unti-unti akong lumapit sa kan'ya habang siya ay nanatili sa labas ng pinto. And when I'm in front of her, I bend a little just so I could bend my head to hers.




My right hand raised to caress her long and soft fur while my other hand was on my left knee—supporting my weight.




"HeaVen..." I called out her name. She made a crying sound and lean her head on my chest. Niyakap ko siya ng mahigpit. Naluluha na naman ako at hindi ko alam kung bakit. "I'm sorry." I uttered. I still can't remember her even though some of my memories are back.

Porsha Academy: School of MagicWhere stories live. Discover now