Porsha Academy: School of Magic

Chapter 27: Laboratory

.

Can't b-breathe...

Dinilat ko ang aking nga mata at agad na tumambad sa akin ang napakadilim na lugar. Para akong nasa pinakailalim na parte ng dagat. Wala akong nakikitang kahit anong liwanag.

Just the very deep blue sea.

Sinubukan kong lumangoy pataas. Nagbabakasakaling maka-ahon. Pero habang patagal ng patagal ay mas lalo akong napapagod at kinakapos ng hininga.

And my body feels really heavy than usual.

H-help...help m-me, please...

I don't know what happened. I don't know why I ended up here. Ang huli kong natatandaan ay nasa Porsha City ako at kausap 'yung lalaking may dilaw na mga mata at ang pakikipaglaban nila Enzo at Gino doon sa mga lalaking bigla nalang sumulpot. At parang sa isang iglap lang ay nandito na ako.

Alam ko na sa sarili kong hindi na ako magtatagal pa. I look at my hands and tried to make a barrier for myself even if I don't know how to do it. Umilaw ang kamay ko at umaasang may lalabas mula rito...pero wala.

Can't release anything.

Kasabay ng pagkawala ng aking hininga ay ang pagdilim ng aking paningin at pagkawala ng aking malay.

I thought I won't be able to open my eyes again. But the next thing I knew, both of ny hands are tied up by thick chains just above my head.

Kung kanina ay nasa ilalim ako ng dagat, ngayon ay nasa loob na ng silid. Walang bintana kaya hindi ko alam kung umaga ba, hapon o gabi. Walang ngang gamit at mukhang ilang taon nang hindi inaalagaan ang silid.

I am standing at the center. May poste sa magkabilang gilid ko at doon mahigpit na nakaikot ang kadena na nakapulupot sa magkabilang palapulsuhan ko.

I am still wearing the same clothes I wore when I went to the South.

At mukhang galing nga ako sa tubig dahil basa ang buong katawan ko, pati ang aking buhok ay tumutulo pa. Walang ibang tao sa loob pero paniguradong may mga bantay sa labas.

I think it was all planned. I don't know who's the mastermind of this but I need to escape. I'm pretty sure that they will do something bad.

Wala namang nangingidnap para gumawa ng mabuti, 'di ba? Because if they have good deeds, they wouldn't tie me up here.

Goodness. Where am I?

Bumukas ang pinto kaya napatingin ako doon. Pumasok ang isang lalaki na mukhang nasa mid40's at nasa likod nito ang mahigit anim na kawal.

Nakasuot siya ng berdeng damit. Mahabang tela na sa haba ay nasasamid na sa simentong inaapakan niya. Parang kapa na dinisenyo mismo para sa Hari kagaya ng mga napapanood ko sa telebisyon dati. 'Yung damit na sinusuot lamang ng mga may dugong bughaw sa tuwing nagkakaroon ng koronasyon.

He's wearing a gold crown.

Huminto siya sa harapan ko mismo. "Mabuti at gising ka na." Sambit nito sa magaspang na boses.

Sa tindig palang at suot ay hindi ko na agad siya nagustuhan. Lalo naman nang marinig ko ang boses niya. Sa tono pa lang ng pananalita ay mukhang puro masasama na ang ginagawa niya.

I can't be sure by my observations and I know I'm being too judgemental but that's how I see him. And if he's not a bad person, he wouldn't do this to me.