Porsha Academy: School of Magic

Chapter 30: Forgotten Memories

.

"Braven!"

"Heart?" He was surprised upon saying my name. "What are you doing here? Didn't I told you not to enter Shan Forest?"

I giggled and walk towards him. "Nandito ka naman kaya hindi ako nag woworry." Then I smiled sweetly. "I know that you're gonna protect me."

Napangiti siya habang naiiling at hinawakan ang aking mga kamay. "Let's go. If Dad that found out that we're here, I'm dead."

Hawak ang aking kamay ay umalis kami sa Shan Forest. Totoong delikado rito kaya bawal pasukan ng kahit sino. Isa 'yon sa mga sinabi ng Hari. Marami daw kasing mga mababangis na hayop.

Pero ewan ko ba. May parte kasi sa aking hindi naniniwala. Siguro dahil wala pa akong naeencounter na ganoon? Tsaka nandito naman si Braven. Kampante ako dahil alam kong hindi niya ako pababayaan.

Nakasandal ang ulo ko sa balikat niya habang naglalakad kaming dalawa. Pinagtitinginan pa kami ng mga estudyanteng nakasalubong namin na ikinaiilang ko. Pero mukhang wala lang kay Braven.

Sanay na siguro siyang bigyan ng ganitong klase ng atensyon. Sabagay, lumaki siya sa ganoong klase ng paraan.

"Don't mind them." Hindi na ako nagtaka pa nang mabasa niya ang isip ko. Kasabay ng aking pagbuntong hininga ay ang pag-alis ng aking ulo sa kan'yang balikat.

"Please keep your head on my shoulder. I like it more." Aniya.

"Nah." Umiling ako. Nakakailang pa rin sa mga mata ng iba.

"Please."

Napatitig ako sa mga mata niya. Nagsusumamo iyon. Medyo nakanguso pa siya. He look so cute but..."no." I firmly said.

He scoffed that made me chuckle.

"I have a question." Sambit ko.

"I'll answer that only if you'll lean your head on my shoulder." He didn't even look at me while saying that! I guess he's really irritated. Like really? Because of that?

"Why? Do you like it that much?"

Mahina siyang napasinghap. "Don't you like it?" Napatitig siya sa malayo na tila may iniisip. "I thought girls like it. Oh, wait. Fuck, Zyron is kidding? Heck?"

"Why?" My eyes held confusion. "Anong sinabi ng kuya ko?" Naningkit ang mga mata ko. "Pinagtitripan ka na naman siguro n'on. You know him."

He look at me. "You don't really like it? I saw Aella doing that to him, though. And they look really sweet."

Gusto kong matawa sa sinabi niya pero pinigilan ko ang aking sarili. He look so clueless and I find it really cute.

Napailing nalang ako at hinila siya. Lutang pa rin siya kaya wala siyang reaksyon.

I can't believe he find gestures to woman a problem. Like really? At his age?

Wala naman 'yong problema sa 'kin. Basta kasama ko siya kahit ano ayos lang.

FRIDAY AFTERNOON-exactly after class, I asked Xavier about Braven. Hindi siya pumasok sa afternoon class namin kaya nagtaka ako and at the same time ay nag-aalala. Wala kasi siyang sinabi sa akin.