Boss Series 1: Playboy Boss

Chapter 32

SLIGHT MATURED CONTENT

Kahit masakit ang katawan ko pinilit kong maupo, nauna akong nagising kay Stephen. Grabi ang stamina ng lalaking 'to, ilang beses niya akong inangkin! At ako namang si gaga go with the flow lang.

Last night was a blast, it's my first time making love with someone. And I didn't regret that decision, it was amazing. Masakit sa umpisa pero hindi 'yon nagtagal, he whispered some sweet words for me to calm down. He was so gentle last night, ako ata ang wild.

I can see some scratches from his back, I did that to him. I bit my lower lip, nakakahiya ka Aki!

I'm sorry hon...

Nagpanggap pa akong tulog habang nakayakap sa kaniya, for now I should definitely enjoy this moment. Baka hindi na ito maulit. After a few minutes naramdaman kong nagising na siya, he's caressing my hair when I opened my eyes.

"Hi" bati niya na nakangiti

"Good morning"

"Are you alright?" pag alalang tanong niya

"It hurts...down there" napatingin din siya sa itinuro ko

"It's normal, don't worry mamaya okay kana din"

"I hope so"

Nagkatitigan lang kaming dalawa. I can't say any words, his stares are melting me.

"Luto ka na ng breakfast natin" he said

Nakaawang ang labi ko sa sinabi niya. Hindi ba dapat siya ang gumawa non? Ganon kasi sa iba 'diba? Lalaki ang naghahanda ng makakain after making love.

"Really? Ako talaga? Akala ko ikaw ang magluluto ng almusal–"

"Hon, I'm tired. Ikaw nalang"

"Gentleman kaya pag lalaki ang gagawa non" pasaring ko

"I'm not gentleman hon, saan mo ba nakuha ang ideya na 'yan?"

"Kay Betty! Nung nag ano sila ni John naikwento niya sa akin na si John ang nag-asikaso sa kaniya"

"We're different, come on! Make some breakfast" pagmamaktol niya

"Paano nga ako makakapagluto masakit nga! Ikaw itong maayos! Nakakainis ka!"

Binalot ko ang sarili ko ng comforter, naiinis ako sa kaniya. Hindi daw siya gentleman? Fine! Manigas siya sa gutom.

Naramdaman ko ang mga kamay niya na hinahaplos ang comforter na gamit ko.

"Sorry na hon, alam ko naman yung mga ganon eh. Binibiro ka lang naman. What do you want for breakfast? I'll cook it for–"

"Ayokong kumain! Bahala ka sa buhay mo"

"Oh, my honey is like a baby. Huwag kana magalit. Hindi ka ba pwedeng biruin?"

Umayos ako ng upo kahit masakit, hinarap ko siya at halos sumabog ang puso ko ng makita ko siyang nakangiti sa akin. Isang ngiti niya lang nawala agad yung inis ko sa kaniya.

Talo ako sa mga ganitong pagkakataon. Ano bang ginawa mo sa akin Stephen? Hindi na ako makaahon sa bahang ginawa mo.

"Are you mad hon? Sorry na" niyakap niya ako "nagbibiro lang naman ako. We can have our breakfast here in bed without cooking anything"

Kumalas ako sa pagkakayakap niya sa akin. Ayos talaga 'tong lalaking 'to.

"Ang aga aga! Iyan agad iniisip mo"

"Let's be quick"

"No! Papasok pa ako!"

"But–"