Taste of Love

Chapter 29:WILL YOU?

Travis pov

May boses na nagmula sa likuran namin,Its her parents.Kaila's parents.Lumingon ito saakin at ngumiti.

"Nice to see you again,Travis-ijo"saad nito bago sumama sa nurse.Will she survive?Anica and dave when to the canteen to buy foods and now I'm alone.My guilt hits me in.I mean why not me?Why I cant even save her that time?How fool I am.

Naalala ko tuloy ang pangako na binuo namin.

FLASHBACK

"Travis!I love you!"

"I love you too"I said and gave her a sweet smile without knowing that it will be the last

"Promise me that you wont gonna leave at my side" she say with a tear that escape from her eyes

"Don't cry....even if I leave or the destiny play on our paths and make us away from each other  it will be no use because love will make us meet again" I said and immediately hug her tight.

"Promise?" she asked

I kissed her gently.

"Anak,Halikana mahuhuli na tayo sa eroplano" Saad ni mama

I look at her once again,her eyes shows pain as mine.

"I love you!" I say once more and went to the plane

END OF  FLASHBACK

I miss her so much.Our paths met again.Why?!It is normal to be in pain like this?Yes we met but she doesn't even remember me and now I'm outside of that fucking emergency room,doing nothing!Horrible!

Napatayo at biglang ginusot ang buhok ko.Inis kong tinadyakan ang upuan.

"Damn."

Muli akong bumalik sa pagkakaupo nang parang nandidilim ang paningin ko,Bumigay ang gilid ng upuan na tinadyakan ko kanina.Gulong gulo na ako at hinayaang mahulog ang sarili at matama sa sahig.

ANICA'S POV

Bumalik kami ni Dave para bigyang ng malamig na tubig si kuya pero naabutan namin siyang walang malay sa sahig at kalat ang dugo mula sa kanyang ulo.Tumawag agad si Dave ng tulog at ang doctor na daw ang bahala kay kuya.

"Kasalanan ko naman to eh" malungkot kong sambit

"Honey,Please wag mong sisihin ang sarili mo..."bigla nalang akong niyakap ni Dave

"You should be strong hon,Kung kailangan mo ng panghuhugutan ng lakas ay nandito naman ako."pangkakalma nito saakin

"Soon,We will be parents,This is a challenge and we won't gonna stock ourselves on fear.Lets pray and God will guide us"dugtong nito

Tama siya,Dapat magpakatatag lang kami.Ilang oras lamang amg nakakalipas ay nasa maayos na silang kalagayan ngunit hindi pa sila gising.Pinauwi na ako ni Dave sa bahay at aasikasuhin lang daw niya ang mga tao niyang magbabantay sa kanila.

Nasa bahay na ako at nagluluto ng adobo.Nasabi kasi saakin ni Dave na na miss niyag kumain ng Adobo kaya nagluluto ako ngayon.Dumating siya bigla at niyakap ako mula sa likod

"How's everything at the hospital?"tanong ko dito

"Okay lang hon,May mga nagbabantay na sakanila dun at safe naman sila"saad ni Dave

"Ang bango naman,Patikim honey"parang may pangaakit sa kanyang boses

Kumuha ako ng Adobo at isusubo na sa kanya ngunit tinikom niya ang kanyang bibig,Problema ng lalaki ng toh?!

"Ayaw ko niyan!Gusto ko yan oh" sambit nito sabay turo sa dibdib ko

"Bahala ka nga sa buhay mo"saad ko na kina-tawa niya

"Joke lang hon"saad nito at tinulungan akong maghain ng pagkain,Kumain na kami at grabe halos inubos niya yung iluto kon adobo.

"Hon,nakalimutan mo ata akong bigyan Hon"sambit ko sa kanya

"HAHAha kasalanan mona yun hon kase masarap luto mo,May binili kase akong dinner mo."sabi nito at binigay saakin ang isang malaking empanada

huhu.Matagal ko nang gusto to.Ngumiti nalang ako sa kanya at tinapos kumain.Matutulog na kami at hinalikan ako ni Dave at tuluyan na akong dinalaw ng tulog.

Kinabukasan ay nabalitaan namin na gising na si Kaila at Kuya kaya dali dali kaming pumunta sa hospital ngunit hindi ko inaasahan na lungkot ang sasalubong saamin

-------------------------------------------------------------------------------
Hope you like the update.stay safe,Te amo.