Οι απότομες βουνοπλαγιές, μύριζαν καταστροφή και καμένη σάρκα. Κορμιά και από τις δύο πλευρές έπεφταν κάτω και μέσα σε όλη αυτήν την τρέλα, ο Βλαντ στεκόταν απέναντι από έναν Ραντού, σκέτο ψυχικό ράκος. Με τα χέρια του αργά, ξεκίνησε να σβήνει τη φωτιά. Τα όμορφα μάτια του Ραντού τον κοίταξαν απορώντας και κατόπιν έπεσαν στη γη βαριά, μα γεμάτα ευγνωμοσύνη. Τότε, είδε τον Μεχμέτ να τρέχει με φόρα, στόχος του να είναι ο Βλαντ. Για πρώτη φορά ο Ραντού κινητοποιήθηκε ταχύτατα, αναχαιτίζοντας τον σουλτάνο και ανακόπτοντας την πορεία του. Με τον Βλαντ δεν αντάλλαξαν ούτε λέξη. Οι πράξεις τα είχαν πει όλα. Τώρα όμως η προσοχή του Βλάχου ηγεμόνα, στράφηκε μανιασμένα στον Μεχμέτ που είχε μείνει παγωμένος να κοιτάζει τον Ραντού με πίκρα. Γύρω τους η μάχη κόπασε απότομα, σαν μία αμμοθύελλα που έπαψε τον τρελό χορό της, σαν μία καταιγίδα που έδωσε τη θέση της στο ουράνιο τόξο. Μονάχα ο Γκάρβευ ετοιμαζόταν να επιτεθεί, αλλά βρήκε τον Χάρι για αντίσταση. Το σπαθί του Αλχημιστή τον τίναξε πίσω, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί στο κεφάλι και το στόμα του να γεμίσει πηχτό αίμα.
Ο Χάρι στάθηκε από επάνω του, το πρόσωπό του σκληρό κι ανέκφραστο. Το σπαθί το ύψωσε με φόρα και το έμπηξε στο έδαφος εκατοστά από το πρόσωπό του.
«Ανάθεμά σε! Πού σταματά η μανία σου πια; Πήρες τόσες ζωές μαζί σου, αθώες ζωές. Με βασάνισες! Πες μου έναν λόγο, για να σε αφήσω να ζήσεις!» του τσίριξε.
Ο Γκάρβευ γέλασε ειρωνικά.
«Δεν είσαι σαν εμένα. Είσαι ένας δειλός!» του έφτυσε και τότε ο Χάρι ακούμπησε στο μέτωπο του πεσμένου Γκάρβευ, τη λίθο. Η πέτρα έλαμψε και η λάμψη της ξεκίνησε να τον καίει.
«Δεν θα κρίνω εγώ αν θα ζήσεις, αλλά αυτή» ήταν οι τελευταίες του κουβέντες προτού τον δει να λιώνει κυριολεκτικά μπροστά του και να μένουν μονάχα οι στάχτες του. Τότε ήταν που τα μάτια του, στράφηκαν αποφασιστικά στον σουλτάνο.
Ο Μεχμέτ πολεμούσε τον Βλαντ με λύσσα. Είχαν τόση ανάγκη να ξεσπάσουν το μίσος αιώνων, που η μεταξύ τους απόσταση, ολοένα και μίκραινε. Σκόνη, λάσπη και χώμα σηκώνονταν και τα ξόρκια του Μεχμέτ στον Βλαντ, έπεφταν βροχή. Ο σκοτεινός πρίγκιπας, είχε αρχίσει να κουράζεται. Οι πληγές στο σώμα του, είχαν ξεκινήσει να τον προδίδουν. Μάλιστα, ένα χτύπημα σαν κάψιμο, έσκισε το μάγουλό του. Ο Βλαντ προσγειώθηκε στη γη, με τα χέρια του να χτυπούν στο έδαφος, παλεύοντας να συγκρατήσουν το κορμί του. Ταυτόχρονα, στην άλλη διάσταση, το δισκοπότηρο καλωσόριζε τους τρεις θνητούς στην αγκαλιά του, οι οποίοι ήδη έτρεχαν παρέα με άλλους δύο Αλχημιστές, προκειμένου να φτάσουν στο πεδίο της μάχης. Ο Βλαντ πάλεψε να σηκωθεί, όταν το πόδι του Μεχμέτ πίεσε το λαρύγγι του με μίσος.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Τα μυστικά της Ντούτραμ
VampireΤο διάσημο κάστρο Μπράν, το οποίο φιλοξενεί τον μύθο του Κόμη Δράκουλα, με την γοτθική αρχιτεκτονική του, σε μαγνητίζει από το πρώτο λεπτό, εκπέμποντας μία αύρα σκοτεινή και μυστηριώδη. Ο γνωστός θρύλος που το τυλίγει είναι αρκετός για να το μετατρέ...
