Τα μυστικά της Ντούτραμ

Ο αληθινός Νράκουλα/ part 3

στη φωτο ο Βλαντ

O διάδρομος του ορόφου των κοριτσιών πίσω στη Σχολή, ήταν πολύ ήσυχος και η Γκάμπι είδε την Καμίλια να βαδίζει, βυθισμένη στα δικά της εφηβικά ακόμη προβλήματα. Μόλις την αντίκρισε, έτρεξε και την αγκάλιασε σφιχτά, ενώ ταυτόχρονα η πόρτα του δωματίου της Μόνικα άνοιγε. Οι τρεις τους κοιτάχτηκαν για λίγο, μα στα πρόσωπά τους διάβαζαν μονάχα μυστικά. Ήταν σαν η καθεμία να απέκρυπτε και κάποια πληροφορία από την άλλη. Τελικά τον ρόλο του αρχηγού ανέλαβε η Μόνικα και κάλεσε και τις δύο στο δωμάτιο.

«Με σκοτώνει η αμηχανία μας» ξεκίνησε η Καμίλια και συνέχισε «Ήθελα να σας ρωτήσω, αν σας έχω κάνει κάτι που σας ενόχλησε» πρόφερε και η Γκάμπι την χάιδεψε καθησυχαστικά.

«Τι είναι αυτά που λες;» την ρώτησε και την είδε να ξεφυσά.

«Τότε γιατί δεν μου μιλάτε με ειλικρίνεια; Τι συμβαίνει; Εσύ προσωπικά εξαφανίζεσαι ώρες ατελείωτες και κανένας δεν γνωρίζει το γιατί. Επίσης, τυχαία ένα βράδυ, είδα τον Στεφάν και τον Μαξ να βγαίνουν από εδώ. Η Μόνικα είναι αμήχανη συνέχεια και απλώς σκέφτηκα να ρωτήσω» τελείωσε και η Γκάμπι πράγματι διαπίστωσε πως η φίλη της ήταν περισσότερο αμήχανη από την τελευταία φορά.

«Κάμι δεν θα σου πω ψέματα. Πράγματι συμβαίνει κάτι, μα δεν είμαι βέβαιη πως μπορώ να μιλήσω γι' αυτό» της είπε και εκείνη ένευσε θετικά.

«Πολύ καλά. Αν ποτέ θελήσετε, ξέρετε πού είναι το δωμάτιό μου. Μπορεί να φαίνομαι στον κόσμο μου, ίσως και να είμαι τελικά, μα να ξέρετε πως τα μυστικά σας δεν κινδυνεύουν μαζί μου. Οι φίλες οι αληθινές τα διαφυλάσσουν όσο καλύτερα μπορούν» τους είπε και σηκώθηκε με τρόπο, κλείνοντας πίσω της την πόρτα και αφήνοντας τις δύο φίλες μόνες.

Για λίγο, επικράτησε μία εκκωφαντική σιωπή, μέχρι που τον λόγο πήρε η Μόνικα.

«Γκαμπ όλα καλά;» την ρώτησε καθώς την έβλεπε συννεφιασμένη.

«Νομίζω πως ναι. Ο Βλαντ με αποχαιρέτησε και ευτυχώς, τέρμα τα μαθήματα και η πίεση και ο Μεσαίωνας» της ανακοίνωσε και η Μόνικα στένεψε τα μάτια.

«Ε και δεν χαίρεσαι; Απαλλάχτηκες από αυτόν τον άνθρωπο, ή βρικόλακα ή διάβολο. Έχεις καταλάβει για ποιον μιλάμε; Για έναν δολοφόνο! Κάρφωσε σε κεφάλια Τούρκων κάποτε τα τουρμπάνια τους, γιατί αρνήθηκαν να τα βγάλουν και παλούκωσε τους αντιπάλους στην αυλή του. Και ζει. Αυτός ο μεσαιωνικός χαρακτήρας, ζει. Τον είδα και δεν θέλω να τον ξαναδώ» της είπε και την είδε να κατεβάζει τα μάτια «Γκαμπ, δεν μου αρέσει η σιωπή σου» την πίεσε.