Τα μυστικά της Ντούτραμ

Ο Καταραμένος Πρίγκιπας/part 1

Φωτό nenamouctari

Το πινέλο της στριφογύριζε για ακόμη μία φορά, στον λευκό της καμβά. Αυτή τη στιγμή είχε στο μυαλό της τον δίδυμο αδερφό της και τα υπέροχα χαρακτηριστικά του προσώπου του. Το φως του ήλιου τρύπωνε από το τζάμι της σοφίτας με λαμπρότητα και πώς θα μπορούσαν άλλωστε να είναι διαφορετικά τα πράγματα, από τη στιγμή που ήταν καλοκαίρι. Έξω, στο μπαλκόνι του σπιτιού τους, η μητέρα τους είχε φυτέψει λεβάντες. Γενικότερα λάτρευε τα μυρωδικά και τα βοτάνια, ήταν η αγαπημένη της ασχολία για όσο καρτερούσε τον πατέρα τους να επιστρέψει από την δουλειά του. Η ζωή σε ένα χωριό σαν αυτό, κυλούσε με μία σχετική βραδύτητα, αν και σημειώνονταν κατά καιρούς εγκλήματα, τα οποία παραδόξως δεν είχαν ποτέ τους διαλευκανθεί. Οι στόχοι δεν ήταν συγκεκριμένοι και φυσικά, δεν είχαν σκοπό να ληστέψουν τα θύματά τους, τα οποία κυριολεκτικά εξαφανίζονταν από προσώπου γης. Στην εκκλησία που συχνά πηγαίνανε, τους έδειχναν εκείνο το περήφανο κάστρο, το Μπραν, λέγοντας πως μπορεί να έμοιαζε με τουριστικό προορισμό, ωστόσο το αιμοσταγές παρελθόν του το συνόδευε σε κάθε του βήμα.

Όλοι όσοι κατοικούσαν σε εκείνα τα μέρη, γνώριζαν φυσικά τον μύθο του Κόμη Δράκουλα ή όπως ήταν το αληθινό του όνομα, του Βλάντ Τσέπες. Έχοντας καθίσει στο κρεβάτι της, με θέα εκείνον τον παράξενο και σκοτεινό πύργο, ώθησε το μυαλό της να ταξιδέψει πίσω στα χρόνια που γέννησαν το μύθο. Ο Βλαντ Τσέπες, ήταν γιός του Βλάντ Ντρακούλ του δεύτερου, ενός ηγέτη με σεβαστές και αξιοσημείωτες αρετές. Οι περισσότεροι μιλούσαν για έναν ηγεμόνα ανδρείο και απαράμιλλα ορμητικό, που ενέπνευσε όλους τους άνδρες του. Ο Βλαντ Τσέπες από την νεαρή ηλικία των δεκαεννέα χρονών, βρέθηκε για πρώτη φορά στη θέση του βοεβόδα της Βλαχίας. Η νεαρή ηλικία, κατά την οποία όφειλαν να αναλάβουν τα ηγεμονικά τους καθήκοντα οι γόνοι των ευγενών, ήταν κάτι το οποίο αποτελούσε κοινό τόπο στους κύκλους των βασιλικών οίκων. Αυτό που διαφοροποιούσε όμως τον νεαρό Βλάντ, έγκειται στο γεγονός πως ήταν ήδη αρκετά έμπειρος, έχοντας ζήσει από την γέννησή του και μετέπειτα μεταξύ τριών διαφορετικών κόσμων. Την περιοχή της Σιγκισοάρα, όπου κυριαρχούσαν οι Σάξονες, τη Βλαχία όπου έζησε τα καλύτερα χρόνια της ζωής του, μέχρι την Ανδριανούπολη στην οποία βρισκόταν ως όμηρος κατά το 1444. Πιθανότατα παρακολουθώντας τα απάνθρωπα βασανιστήρια και τις τεχνικές ανασκολοπισμού που εφάρμοζαν οι Οθωμανοί, όπως επίσης και την σωματική κακοποίηση ακόμη και μικρών παιδιών, ανέπτυξε την τάση του προς τις ανίερες σπονδές για τις οποίες έμεινε γνωστός και βοήθησε τον μύθο να πλεχτεί γύρω του.