The Nerd's Secret

Chapter Nineteen

Chapter Nineteen: Stay away

☜☆° ♬ °☆ °♬ °☆☞

"Oh Kristoffer! You always want a dramatic scene. "

Napalingon ako sa aking likuran ng marining ang mababa ngunit may pagkasarkastikong boses ng isang lalaki.

Unang tumambad sa'kin ay si Xavier na may ngisi sa mukha, diretsong nakatingin ang kaniyang mga mata sa likuran ko, kay Kuya Vali. Nasa kanan nito ang dalawa niya pang kaibigan na nagtatawanan, ngunit napawi iyon ng makita kami sa harapan nila. Habang sa kaliwa naman niya ay si Benedict na siryosong-siryoso ang tingin sa'min. Tiningnan niya si Kuya Vali at sunod ay ako ulit, ngunit nag-iwas din siya agad ng tingin.

Napakunot ang noo ko dahil sa naging reaksyon ng kaniyang mga mata. Hindi ko alam kung namalik-mata lang ba ako o tama ang nakita ko sa mga mata niya. Sakit, 'yan  ang natatanging lumandas sa aking paningin ng ipukol niya, kanina sa'kin, ang baling.

Tama ba ang nakita ko? Bakit may sakit sa mga mata niya? Sandali lang, bakit ba ako nagtatakha? Baliw, Alanisse!

( > . < )

"And you always like to ruin a great scene, like an antagonist who always hate the idea of a happy ending. Let's make it concise, hmm, villain. "I heard Kuya Vali seriously said, in my back.

Xavier suddenly laughed, loudly. He laughs like an evil, like a villain. But there's a sarcasm in his laughs that made me feel goosebumps all over my body.

"Me? A villain? "He sarcastically asked and laughed again.

His voice sent shiver down my spine when he suddenly became serious, and his eyes were like daggers.

"The last time I checked, you are the villain here, Kristoffer. You always love the idea of leaving. Leaving those person who needed you the most. Even your friends. "Xavier more than seriously said.

I can see the anger burning in his eyes. I heard nothing but resentment and hatred in his voice. My brow furrowed because of that.

What is really happening? Why do I feel like there's a big gap infront of me?

(   ̀•  .  •́   )

"I didn't leave anyone. "May pagdidiing sabi ni Kuya Vali, na nasa akin paring likuran.

Lumingon ako sa kaniya. Kita sa kaniyang mukha ang siryoso ngunit may halong pagpipigil 'yon, hindi ko alam kung galit o ano. Bumaling naman ako kina Ram, Renz at Andrix na nasa gilid niya, ngunit nag-iwas agad ang mga ito ng tingin ng mapansing nakatingin ako. Nararamdaman kong may alam ang mga 'to!

Napabuntong-hininga ako at tuluyang lumapit kay Kuya Vali para awatin na sila. I hold the tip of his pure white t-shirt, like a little girl, and pulled it closer. Napabaling naman ang atensyon sa'kin ni Kuya dahil doon. He's serious eyes, earlier, became soft when he saw me beside him.

"Let's go, Gege. Huwag mo na lang siyang patulan. "May pagmamakaawa kong bulong sa kaniya.

Bumuntong-hininga siya bago tumango sa'kin. I smiled at him and wrapped my left arm on his right arm. He smiled back and turned our backs to the BGB. Nakakaisang hakbang palang kami ngunit—

"I'm right. You're selfish! "I heard Xavier's baritone voice said.

Napatigil kami sa paglalakad ni Kuya Vali. Agad akong lumingon kay Xavier at kunot-noo siyang tiningnan. Nag-aalab parin ang mga mata niyang nakatingin sa likuran ni Kuya Vali.