My Name Is Lieke

42.

Lieke p.o.v

"Zo dus hoe is het leven?" Vraagt Alexia heel serieus.

Ik schiet in de lach. "Wat een diepe vraag ineens."

"Liekee geef nou gewoon antwoord ik probeer een goed gesprek te beginnen oké." Zegt ze lachend

"Sorry hoor."

"Maar hoe is het met jou en Benjamin? Hoelang zijn jullie nu samen?"

"Bijna 6 maanden." Zeg ik zacht.

"Is er iets? Heb ik iets verkeerds gezegd?" Vraagt ze geschrokken.

"Nee, nee dat is het niet." Zeg ik snel.

"Wat is het dan? Is er iets gebeurt tussen jullie?"

"Nee maak je geen zorgen er is niks aan de hand."

"Lieke ik geloof je niet. Dus vertel het me maar gewoon. Dat lucht op. Als je captain en goede vriendin heb ik echt wel door dat er iets is wat je dwars zit."

Ik zucht. "Je kent me te goed Al."

"Vertel me alles. Ik oordeel niet en het blijft tussen ons als je dat wilt."

"Oké dan." Zeg ik. "Je weet dat Ben en ik bijna een halfjaar samen zijn nu en dat we allebei voetballen dus we kunnen elkaar niet altijd even vaak zien."

"Ja dat weet ik. En ik weet ook dat dat weleens lastig is."

"Nou oké eerst appte hij mij heel vaak maar nu doet hij dat ineens veel minder en als we bellen doet hij soms zo kortaf."

"Echt? Sinds wanneer merk je dat?"

"Sinds een week geleden. Vandaag belde ik hem ook en hij deed weer best kortaf en hij moest al best wel snel weer weg. Hij ging uit met zijn teamgenoten en hun vriendinnen."

"Is dat een probleem?"

"Alexia je snapt het niet. Al zijn teamgenoten nemen hun vriendinnen mee en ik weet dat hij het jammer vindt dat hij zijn vriendin niet mee kan nemen want ik zit hier. Wat heeft hij nou aan een vriendin die nooit met hem mee kan."

"Lieke daar kan jij ook niks aan doen. Hij weet dat je carrière belangrijk voor je is."

"Ik ben gewoon bang Al. Bang dat hij iemand vindt of heeft gevonden die wel naar al zijn wedstrijden kan komen en met hem mee kan naar zijn teamuitjes."

Alexia kijkt geschrokken. "Ben je bang dat hij vreemd gaat?"

"Misschien. Ik weet het niet. Misschien overdrijf ik wel gewoon en zoek ik overal wat achter."

"Liek ik ben lesbisch dus ik heb niet superveel verstand van mannen maar hij houdt echt van je."

"Hoe weet je dat zo zeker?"

"Ik zie hoe hij naar je kijkt."

"Hoe dan?"

"Hij kijkt naar je alsof je het mooiste bent wat hij ooit heeft gezien en hij kijkt nog steeds met dezelfde verliefde blik naar je als in het begin."

Ik glimlach. "Hij is cute."

"Lieke je moet gewoon aan hem vragen waarom hij steeds zo kortaf doet. Misschien zit er wel iets heel anders achter of is er helemaal niks aan de hand."

"Ja dat zal ik morgen doen. Bedankt Alexia." Zeg ik en ik geef haar een hug.

"Geen probleem daar zijn vrienden voor."

We praten nog een tijdje verder en daarna betalen we de rekening.

We lopen nog een klein rondje door het centrum voordat we richting de auto en richting huis gaan.

Als we geparkeerd hebben stappen we uit.

"Bedankt voor vanavond Alexia!"

"Geen probleem Lieke. Het was leuk."

"Ja vond ik ook. Ik zie je morgen weer!"

"Tot morgen!"