My Name Is Lieke

21.

Benjamin p.o.v

Het is nu ongeveer half 4 en om 17.00 ga ik Lieke ophalen voor onze date.

Ik ben best wel zenuwachtig eigenlijk. Wat als ze het niks vindt? En zou ze mij wel een beetje leuk vinden? Of ziet ze mij alleen maar als een goede vriend?

Ugh ik wordt gek van mezelf. Ik besluit Donny maar even te bellen als afleiding en misschien heeft hij nog wel tips voor de zenuwen.

D: Donny B: Benjamin

B: Heyy Don hoe gaat het?

D: Prima en met jou? Al een beetje zenuwachtig voor je date?

B: Man praat er niet over! Ik ben echt zo zenuwachtig dat wil je niet weten.

D: Het komt echt wel goed hoor. Doe gewoon zoals je normaal ook altijd doet en toon interesse in haar.

B: Zal ik doen. Thanks man.

D: Daar zijn vrienden voor! En oja WAAG het niet om haar ook maar iets te laten betalen!

B: Nee natuurlijk niet wees daar maar niet bang voor. Trouwens kan je me nog even helpen?

D: Ja tuurlijk waarvoor heb je me nodig?

B: Wat moet ik aan doen op onze eerste date?

D: Waar gaan jullie heen?

B: Naar een restaurant vlakbij het strand. Daarna gaan we een strandwandeling maken terwijl de zon onder gaat.

D: Romantisch hoor! Ik zou die ene zwarte broek met een wit bloesje erop aantrekken.

B: Goed idee! Thanks Don ik spreek je later!

D: Geen probleem en vertel me hoe het is gegaan!

B: Zal ik doen!

Lieke p.o.v.

Het is nu kwart voor vijf en Benjamin kan hier elk moment zijn. Hij heeft me nog steeds niet verteld waar we naar toe gaan of wat we gaat doen.

"Toet-toet" Ik hoor buiten iemans toeteren.

"Liek hij is er"

"Ik kom eraan"

Ik pak mijn tas en loop naar buiten. Daar staat hij al te wachten. Benjamin opent de autodeur voor mij en ik ga zitten.

We moeten ongeveer veertig minuten rijden. Tijdens de rit praten en lachen we veel. Ik voel me heel erg thuis bij hem en het voelt echt alsof we elkaar al jaren kennen.

We komen aan bij een leuk restaurantje.

"Op welke naam had u gereserveerd?"

"Van Leer" antwoordt Benjamin.

"Loopt u maar met mij mee."

We lopen naar een tafeltje ergens een beetje achteraan.

"Je ziet er echt prachtig uit Lieke" zegt Benjamin dan.

"Dankjewel. Jij ziet er ook niet slecht uit" zeg ik en ik begin een beetje te blozen.

"Ahw heb ik je laten blozen?" Vraagt hij en hij legt kort zijn hand op mijn been.

Ik schrik een beetje van zijn aanraking. Het voelt niet vervelend. Eigenlijk voelt het best wel fijn.

Als ons eten eraan komt haalt hij zijn hand weer weg.

We eten en praten verder. Als we klaar zijn wil ik mijn portemonnee pakken om mijn deel te betalen maar mijn hand wordt tegengehouden.

Ik kijk op in de glimlachende ogen van Benjamin.

"Jij hoeft niks te betalen Liek. Ik betaal."

"Weet je het zeker? Ik kan ook gewoon betalen hoor!"

"Lieve Lieke. Ik neem jou mee dus ik betaal! Ik wil er niks meer over horen." Zegt hij.

"Dat is lief van je" zeg ik.