My Name Is Lieke

33.

Dagje eerder omdat ik vandaag jarig ben!

Lieke p.o.v.

Vandaag is het zover. Game-day! We spelen tegen Zweden vanavond.

We hebben eerst nog een training zometeen en daarna natuurlijk de teambespreking.

Kika en ik maken ons klaar en daarna gaan we naar de ontbijtzaal om te gaan eten.

Na het ontbijt gaan we ons klaarmaken voor de laatste training.

Onze laatste training voordat we een wedstrijd hebben is eigenlijk altijd een beetje hetzelfde.

Na de training hebben we nog een korte teambespreking en daarna krijgen we twee uurtjes vrij.

Ik besluit om Benjamin nog even te bellen. Ik weet dat hij al klaar is met trainen dus in principe zou hij op moeten nemen.

Ik ga naar zijn nummer om hem te facetimen. Hij neemt gelukkig al vrij snel op.

B: "Hey lieverd!"

L: "Heyy."

"Hoe gaat het met je? Zenuwachtig voor de wedstrijd?"

"Een beetje. Weet je wat het is? Op papier zouden we moeten kunnen winnen maar je weet het natuurlijk nooit. En nu ik bij Barcelona speel ben ik natuurlijk wat bekender en wordt er meer op me gelet en ook meer van me verwacht." Vertel ik hem eerlijk.

"Oke luister Lieke! Je gaat gewoon lekker voetballen met je teamgenoten en je doet gewoon wat je altijd doet en waar je goed in bent. Focus op de bal en je eigen spel en niet op de rest. Ik heb vertrouwen in je dus jij mag dat ook hebben. Als je dat doet net zoals altijd dan komt het heus wel goed." Zegt hij.

"Waar heb ik hem toch aan verdiend." Denk ik bij mezelf.

"Door je eigen leuke zelf te zijn." Zegt hij met een glimlach.

Ik begin te lachen. "Zei ik dat hardop?" Vraag ik.

"Ja. Maar het is niet erg hoor. Ik vraag mezelf ook regelmatig af of het echt waar is dat ik de leukste,liefste en knapste profvoetbalster mijn vriendin  mag noemen."

"Slijmbal!"

"Tsss." Zogenaamd verdrietig legt hij zijn hand op zijn hart."

"Jaja je kunt goed alsof doen dat weet ik."

"Nou zeg!"

Ik begin te lachen. "Maar uhm ik moet gaan."

"Is goed! Heel veel succes! Je kan het en ik kom je aanmoedigen in het stadion!"

"Leuk! Ik spreek je later!"

"Doei lieverd."

Na het gesprek met Benjamin voel ik me een stuk beter en zelfverzekerder.

Als het tijd is om te gaan stappen we in de bus. Ik ga naast Daan zitten.

"Beetje zin in?" Vraagt ze aan me.

"Ja! Jij?"

"Zeker weten! Ik hou van game-days."

"Ja ik ook!"

"Zullen er veel fans zijn denk je?" Vraagt Daniëlle.

"Ik hoop het. Ik krijg altijd zo veel energie van onze fans."

"Ja onze fans zijn echt de beste."

Na nog even in de bus gezeten te hebben komen we aan bij het stadion. Buiten staan al best wat fans te wachten.

We stappen uit en we lopen naar binnen, richting de kleedkamers.

We kleden ons om en lopen het veld op voor de veldcheck. Alles ziet er prima uit.

Na de veldcheck gaan we ons omkleden en voorbereiden voor de wedstrijd tegen Zweden.