İŞSİZ

4.bölüm

Koşarak odama girdim ve merak ediyordum acaba napacaklardı yani bunuda umursamamazlıktan gelmezlerdi herhalde dimi. Onlar eve geç geldiğinde bende onlar gelene kadar yemek yemezdim ve gecenin 10 unda annemlerin otelden getirdikleri yemekleri yerdik onun haricinde yalnız başıma olduğumda yumurta fln yapardım veya mısır gevreği. Biranda kapım çaldı kesin babam veya annem Selim'in kim olduğunu merak ettiler yada bu sefer beni umursayıp konuşacaklardı bundan emindim onlar beni umursuyordu ama ben fark edemiyordum. Yüzümde bir gülümseme oluştu ve "Gir!" diye bağırdım babam kapıyı açtı ve kapının ucundan "Yemek hazır istersen ye . " dedi ifadesiz bir suratla ve kapıyı kapattı işte o an yanağımdan yaşlar süzüldü. Herkes sevgiyi hak ederdi. Beni niye kimse sevmiyor sevilmeye değer mi değilim ??? Göz yaşlarımı hızlıca sildim ve aşağı indim belkide yemekte soracaklardı veya benimle konuşacaklardı hemen üzülmemem gerek diye düşündüm . Annem masanın bir başında babam diğer başında oturmuşlardı. Bende ortaya oturdum.O kadar sessizdiler ki babam boğazını temizledi işte şimdi bişi söyleyecekti "Ceylan seninle bir konu konuşacağız. " dedi merakla babama baktım biliyordum bana değer verdiklerini umursadıklarını biliyordum. "Evet Ceylan bizi çok iyi dinlemen gerek." dedi annem başımı salladım ve ikisine bakmaya başladım . " Seni okuldan alıp Amerika'ya göndermeyi düşünüyoruz orada daha iyi bir liseye gideceksin buradaki lisenden kaydını alıcaz hem zaten doğru düzgün arkadaşın yok orada sosyalleşiceksin ve koruyucu bir ailenin yanında kalacaksın." dedi oradan annem de "Evet iki hafta sonraya biletini aldık bu senin için çok iyi bir fırsat. "dedi ve işte o an kan beynime sıçradı o kadar sinirlenmiştim ki masanın üzerindeki örtüyü çektim herşey yere düştü annem çığlık attı ve babam da ağzı açık bana bakıyordu "YETERRR ARTIK BIKTIM HERSEYDEN BIKTIM YAA BENDE İNSANIM YAA AZICIK BANA DEĞER VERSEYDİNİZ NOLURDU HAA NOLURDU! BABA YAA HERZAMAN GECE KABUS GÖRDÜĞÜMDE BANA SARILIP SAÇLARIMI OKŞAYIP ÖPMENİ İSTEDİM! ANNE SENİNLE HERŞEYİMİ PAYLAŞIP OMZUNDA AĞLAMAK İSTEDİM BEN BANA YEMEK YAPMAYI ÖĞRETMENİ İSTEDİM MESELA SAÇLARIMI YAPMANI BENİ ÖPMENİ GEREKIRSE EVE GEÇ GELDİĞİMDE BANA HESAP SORMANIZI İSTEDİM ! BEN SİZİN YÜZÜNÜZDEN BÖYLEYİM! " diye avazım çıktığı kadar bağırdım artık okadar güçsüzdüm ki başım döndü ve yere düştüm annem "Kızım!" diye bağırdı yanıma gelmeye çalıştı ama babam annemin kolundan tuttu ve "Bırak ne hali varsa görsün burayı temizliyiceksin ve iki hafta sonra da Amerika'ya gidiyorsun! " diye bağırdı koltuktan güç alarak ayağa kalktım ve "Hayır gitmiyicem gitmek istemiyorum ve GİT Mİ YO RUMM!"  diye heceleyerek bağırdım "Hayır gidiceksin ben ne dersem o olacak !" diye bağırdı ve ben daha çok sinirlendim ve "Biliyor musun amcam sana tokat aymakla çok iyi yapmış baba ama kötü olan şey sen hala hatanı anlamamışsın!" diye bağırdım ve o anda yüzüme tokat attı o kadar sert vurmuştu ki yere düştüm ağlamaya başladım ve elimle yanağımı tuttum ve babam "Şey Ceylan ben ö ö özür dilerim istemeden oldu kendimi kontrol edemedim . " dedi annem yanıma eğildi "Ceylan kızım iyi misin ?? " dedi onlara cevap vermeden ağlayarak odama çıkıp kapıyı kilitledim kapıyı defalarca çaldılar yumrukladılar " NEFRET EDİYORUM SİZİN SAYENİZDE HERŞEYDEN NEFRET EDİYORUM !" dedim bağırarak deli gibi ağlıyordum. Valizimi çıkardım içine kıyafetlerimi tıktım ve gözlerimi silip valizi kapattım kapıyı açtım ikiside bana gitmemem için yalvarıyordu. "Kızım özür dilerim Ceylan yapma nolur !" diye bağırdı babam oradan annem "Kızım gitme sen olmadan biz naparız??" dedi ağlayarak acı bir gülümseme ile "Merak etmeyin fark olmayacak ben varken napıyorsanız onu yaparsınız sizin Ceylan diye bir kızınız artık yok ! " diye bağırarak kapıyı hızla çarptım nereye gideceğimi bilmiyordum ama bundan sonra böyle olacak zeynoyu rahatsız etmek istemedim zaten Selime gidecek değildim o yüzden iki sokak uzaklıkta olan parka gittim buraya hep yalnız gelirdim küçükken de annem ve babam olmadı yanımda beni sallamadılar yada beni izlemediler tek başıma sallandım durdum orada bir bank vardı ben seyrederdim çocukları gittim ve banka kıvrıldım yağmur yağmaya devam ediyordu çok üşüyordum üstüm sırılsıklam olmuştu valizim de öyle ama ben yıllardır boşuna ümid ettim ben bana biraz da olsa değer verdiklerini düşündüm beni Amerika'ya göndereceklermiş çok giderim zaten ben oraya . Tokadı da yedim ne güzel değil mi ?? Hepsi o kadar fazla ki bunları düşünürken hıçkıra hıçkıra ağlıyorum.Ama bu soğukta donmak bana o evde kalmaktan çok daha mantıklı geliyor gerekirse şimdi donarak ölürüm ama o eve gitmem! Titreyerek gözlerimi kapattım...
Evettt bir bölümün daha sonu çok karamsar bir bölüm oldu ama ruh halime göre bölümü yazışım değişiyor şuan duygusal mod on olduğum için yazdım ama umarım yinede beğenirsiniz lütfen yorum yapın eleştirilere ihtiyacım var veya vote yapın :::))) çok mutlu olurum okuyanlara kucak dolusu sevgilerimi gönderiyorum iyiki varlar...